1. Czy przekazywanie darowizn na działalność charytatywno - opiekuńczą związaną z budową oraz (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2012 r. (data wpływu ? 16 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do odliczenia darowizny ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do odliczenia darowizny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna ma zamiar przekazać darowiznę na rzecz Archidiecezji, która buduje zorganizowany dom dla księży emerytów i rencistów nie prowadzących posługi duszpasterskiej. Archidiecezja buduje powyższy dom dla księży emerytów i rencistów w ramach wykonywanej działalności charytatywno-opiekuńczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przekazywanie darowizn na działalność charytatywno - opiekuńczą związaną z budową oraz wyposażeniem domu dla księży emerytów i rencistów stanowi podstawę odliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych darczyńcy, zgodnie z art . 26 ust. 1 pkt . 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku przekazania darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą Kościoła będzie ona podlegała limitowaniu do kwoty stanowiącej 6% dochodu określonej w art . 26 ust. 1 pkt . 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, budowa, wyposażenie oraz utrzymanie domu dla księży emerytów i rencistów, którzy nie prowadzą posługi duszpasterskiej stanowi działalność charytatywno-opiekuńczą w rozumieniu z art. 39 ustawy wyznaniowej. W związku z powyższym, iż budowa domu dla księży emerytów i rencistów jest działalnością charytatywno-opiekuńczą, dlatego też darowizny przekazywane przez osoby fizyczne zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią podstawę odliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Także według Wnioskodawcy darowizny przekazywane na działalność charytatywno-opiekuńczą Kościoła stanowią przepis szczególny w stosunku do art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy, dlatego też mogą być odliczane od podstawy opodatkowania w pełnej wysokości.

W art. 39 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła przedstawiono otwarty katalog rodzajów działalności charytatywno-opiekuńczej Kościoła, który obejmuje m.in.:

• prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki,
• prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek,
• organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa,
• organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności,
• prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk,
• udzielanie pomocy w zapewnieniu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie,
• krzewienie idei pomocy bliźnim i podstaw społecznych temu sprzyjających.

Wymieniony w powyższym przepisie katalog ma charakter jedynie przykładowy i ma on na celu wskazanie kierunków działań, jakie mogą podejmować kościelne osoby prawne. Oznacza to, że mogą być podejmowane także inne działania o charakterze charytatywno-opiekuńczym. Powyższe stanowisko zajął także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 stycznia 1999 r. I SA/Gd 78/97 wskazując, iż ustawa o stosunku Państwa do Kościoła (...) nie zawiera ścisłej definicji prowadzonej przez Kościół działalności charytatywno-opiekuńczej, nie zawiera też enumeratywnego wyliczenia rodzajów tej działalności, zaś art. 39 tej ustawy obejmuje wyliczenie przykładowe tej działalności.

Pod pojęciem działalności charytatywno-opiekuńczej należy rozumieć działalność polegającą na prowadzeniu przez Kościół działań zmierzających do niesienia pomocy potrzebujących, w tym sierotom, ubogim, chorym, starcom, bezdomnym, ofiarom sił wyższych i konfliktów oraz otoczeniu tych osób opieką, a tym samym kształtowaniu postaw społecznych i krzewieniu idei pomocy bliźniemu.

Niewątpliwie za działalność charytatywno-opiekuńczą winna być uznana budowa, wyposażenie oraz utrzymanie zorganizowanego domu dla księży emerytów i rencistów, którzy nie pełnią posługi duszpasterskiej, bowiem jest to działalność mająca na celu udzielanie pomocy dla osób, które potrzebują opieki. Księża, którzy nie mają miejsca zamieszkania kierowani do ww. domu, są w licznych przypadkach chorzy, potrzebują pomocy innych osób. Ksiądz jest osobą pełniącą posługę duszpasterską dla wiernych, nie otrzymuje on wynagrodzenia, tylko utrzymuje się z datków, które są przeznaczane na kościół oraz plebanię. Archidiecezja spełnia swój obowiązek w postaci pomocy dla osób potrzebujących opieki, czyli dla księży emerytów i rencistów. Można zatem uznać, że wydatki ponoszone przez obdarowanego na prace remontowe budynków, urządzeń i sprzętów związane z prowadzeniem i funkcjonowaniem powyższego domu są działalnością charytatywno-opiekuńczą. Otwarty katalog oznacza przykładowe wyliczenie rodzajów działalności i nie można się ograniczyć tylko do zapisów z niego wynikających.

Jak wynika z art. 55 ust. 7 ustawy wyznaniowej, darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz ? w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny ? sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W myśl przepisów art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a - 30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2,4,4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i ust. 3 tej ustawy prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele,
   
2. kultu religijnego

• w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 6% dochodu.

Zgodnie z przepisem art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie sfera zadań publicznych obejmuje m. in. zadania w zakresie działalności charytatywnej.

Art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie stanowi, iż działalność pożytku publicznego może być prowadzona również przez osoby prawne i jednostki organizacyjne, działające na podstawie przepisów ustaw o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.

Przepis art. 55 ust. 7 ustawy wyznaniowej jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowi on, że darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą Kościoła wyłączone są z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym u darczyńców. Warunkiem dokonania odliczenia jest posiadanie przez darczyńcę pokwitowania odbioru darowizny przez obdarowanego oraz sprawozdania kościelnej osoby prawnej, które powinno być sporządzone w okresie 2 lat od dnia przekazania darowizny, o przeznaczeniu darowizny na w/w działalność.

Z opisanego stanu prawnego wynika zatem jednoznacznie, iż darowizny przekazane na działalność charytatywno-opiekuńczą Kościoła Katolickiego podlegają odliczeniu od dochodu w pełnej wysokości, jednakże przy spełnieniu wyżej opisanych, dwóch przesłanek.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy dodatkowo zaznaczyć, iż w myśl art. 26 ust. 6d i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odliczeń darowizn (art. 26 ust. 1 pkt 9 updof), odliczenie stosuje się, jeżeli kwota darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna dokumentem, z którego wynika wartość darowizny a także oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. Warunkiem koniecznym do zachowania ulgi jest, jak wyżej podkreślono, sprawozdanie osoby kościelnej o przeznaczeniu darowizny. Sprawozdanie winno być sporządzone z dokładnością, która pozwoli na kontrolę opisanych w nim faktów i zdarzeń, bowiem ogólny opis przeznaczenia darowizny nie jest sprawozdaniem, a zatem nie spełnia ustawowego wymogu.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, jeżeli chodzi o działalność charytatywno-opiekuńczą to należy do niej także zaliczyć budowę, wyposażenie oraz utrzymanie domu dla księży emerytów i rencistów, którzy już nie świadczą posługi duszpasterskiej, na podstawie art. 39 ustawy wyznaniowej. Natomiast darowizny przekazane przez osoby fizyczne, na powyższą działalność, zgodnie z art . 26 ust. 1 pkt . 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią podstawę odliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, a odliczenie może zostać dokonane w pełnej wysokości, jeżeli zostaną spełnione przesłanki określone w art . 55 ust. 7 ustawy wyznaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
   
2. kultu religijnego,
   
3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.24)), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy

• w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Ponadto w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) ustawodawca uregulował kwestie podatkowe dotyczące darowizn poczynionych na rzecz Kościoła Katolickiego. W myśl tegoż przepisu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz ? w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny ? sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe.

Niemniej jednak wskazać należy, że art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej ? w części dotyczącej darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne ? jest przepisem szczególnym w odniesieniu do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo ustawodawca w treści art. 26 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych postanowił, że przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw, a więc również do darowizny określonej w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 26 ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie:

1. dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego - w przypadku darowizny pieniężnej;
2. dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu - w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż określona w ust. 1 pkt 9 lit. c).

Zatem koniecznym warunkiem wyłączenia z podstawy opodatkowania uregulowanej w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej darowizny pieniężnej jest spełnienie łącznie następujących przesłanek, tj. udokumentowania dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, przedstawienia pokwitowania odbioru darowizny i sprawozdania dotyczącego jej przeznaczenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna zamierza przekazać darowiznę na rzecz Archidiecezji, która w ramach wykonywanej działalności charytatywno-opiekuńczej buduje zorganizowany dom dla księży emerytów i rencistów nie prowadzących posługi duszpasterskiej.

Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, nie zawierają definicji darowizny, wobec czego wypada odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego. W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Na podstawie zaś art. 5 ust. 1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej w skład struktury organizacyjnej Kościoła wchodzą osoby prawne wymienione w art. 6-10, przy czym zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy archidiecezja, jako terytorialna jednostka organizacyjna Kościoła, posiada status osoby prawnej. Ponadto, jak wskazano w art. 38 ust. 1 ustawy, osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej. Natomiast ww. działalność obejmuje ? zgodnie z art. 39 przytoczonej ustawy ? w szczególności:

1. prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki,
2. prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek,
3. organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa,
4. organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności,
5. prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk,
6. udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie,
7. krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających,
8. przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.

Ujęty w analizowanym przepisie katalog ma jedynie charakter przykładowy.

Mając zatem powyższe na uwadze wskazać należy, że do planowanej darowizny na rzecz Archidiecezji, która w ramach wykonywanej działalności charytatywno-opiekuńczej buduje zorganizowany dom dla księży emerytów i rencistów nie prowadzących posługi duszpasterskiej, jako darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, będzie miał zastosowanie art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej i art. 26 ust. 6d i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego ww. darowizna będzie podlegać wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych po spełnieniu łącznie następujących przesłanek, tj. udokumentowania dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, przedstawienia pokwitowania odbioru darowizny i sprawozdania dotyczącego jej przeznaczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.