Która ze stron umowy sponsoringu winna sporządzać i przekazywać zgodnie z art. 42a ustawy informacje (...)

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uczelnia w ramach prowadzonej przez siebie działalności dydaktyczno-naukowej organizuje sympozja naukowe, których uczestnikami są lekarze, studenci, pracownicy naukowi zainteresowani tematyką danego sympozjum. Koszty uczestnictwa w sympozjum pokrywane są przez uczestnika sympozjum, bądź też przez firmy zawierające z uczelnią umowy sponsoringowe. Umowa taka zawiera w swojej treści szczegółowe obowiązki stron. Określa między innymi liczbę uczestników jakich sponsor ma prawo zaprosić do wzięcia udziału w sympozjum oraz kwotę jaką zobowiązuje się w ramach tej umowy Uczelni zapłacić. Na wysokość ustalonej kwoty składa się między innymi wartość opłaty za uczestnictwo zaproszonych osób. Koszt ponoszonej przez firmę opłaty za uczestnictwo stanowi zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy ? dla każdej z ww. osób wartość otrzymanego nieodpłatnie świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Która ze stron umowy sponsoringu winna sporządzać i przekazywać zgodnie z art. 42a ustawy informacje PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawcy, firma będąca sponsorem i ponosząca koszty opłat za uczestnictwo zaproszonych przez siebie do wzięcia udziału w sympozjum osób, dokonuje nieodpłatnego przekazania świadczenia na rzecz każdej z ww. osób. Uczelnia jako organizator sympozjum zapewnia tym osobom uczestnictwo bez pobierania opłat, bo zostały już one zapłacone przez firmę sponsorującą. Uczelnia nie dokonuje więc wypłaty należności lub nieodpłatnego świadczenia na rzecz zaproszonych przez firmę osób. Wobec powyższego to firma sponsorująca dokonując nieodpłatnego świadczenia jest zobowiązana sporządzać informacje podatkowe jak to wynika z treści art. 42a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy do źródeł przychodów zalicza się inne źródła przy czym pojęcie innych źródeł nie zostało wprost zdefiniowane w powołanym przepisie.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast na podstawie ust. 2a ustala się wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Artykuł 42a wskazanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności dydaktyczno-naukowej organizuje sympozja naukowe, których uczestnikami są lekarze, studenci, pracownicy naukowi zainteresowani tematyką danego sympozjum. Koszty uczestnictwa w sympozjum pokrywane są przez uczestnika sympozjum, bądź też przez firmy zawierające z uczelnią umowy sponsoringowe. Umowa taka zawiera w swojej treści szczegółowe obowiązki stron. Określa między innymi liczbę uczestników jakich sponsor ma prawo zaprosić do wzięcia udziału w sympozjum oraz kwotę jaką zobowiązuje się w ramach tej umowy Uczelni zapłacić. Na wysokość ustalonej kwoty składa się między innymi wartość opłaty za uczestnictwo zaproszonych osób. Koszt ponoszonej przez firmę opłaty za uczestnictwo stanowi zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy ? dla każdej z ww. osób wartość otrzymanego nieodpłatnie świadczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż u osób którym uczestnictwo w sympozjach jest opłacane przez firmy zawierające umowy z Wnioskodawcą powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym na podmiocie który dokonuje świadczeń o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie jest obowiązany pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, ciąży obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Mając na uwadze, że w przedmiotowej sytuacji koszty uczestnictwa w sympozjum, wskazanym we wniosku osobom pokrywa sponsor, a nie Uczelnia która jedynie organizuje sympozjum, należy uznać, że na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji o której mowa w art. 42a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.