1. Czy Wnioskodawczyni musi płacić podatek od rent otrzymywanych z Niemiec (po mężu i własnej)?2. (...)

1. Czy Wnioskodawczyni musi płacić podatek od rent otrzymywanych z Niemiec (po mężu i własnej)?
2. Czy bank, pobierając zaliczki na podatek od ww. rent, postępuje prawidłowo? Jeżeli tak, to czy Wnioskodawczyni będzie musiała rozliczać się przed polskim urzędem skarbowym, mimo, że nie osiąga innych dochodów oprócz renty niemieckiej i polskiej, którą Wnioskodawczyni ma nadzieję otrzymać w przyszłości?
3. Jakie dokumenty Wnioskodawczyni musi otrzymać i w jakich terminach, aby móc prawidłowo rozliczyć się z urzędem skarbowym? Jakie dokumenty powinna złożyć w urzędzie skarbowym?
4. W jaki sposób Wnioskodawczyni powinna się prawidłowo rozliczyć - z zastosowaniem jakiej metody?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty zagranicznej - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty zagranicznej. Wezwaniem z dnia 23 września 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o uzupełnienie wniosku w zakresie wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Pismem z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.


W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Ma Pani 76 lat. Posiada podwójne obywatelstwo: polskie i niemieckie. Do dnia 21 kwietnia 2009 r. ? przez prawie 20 lat mieszkała Pani na stałe w Niemczech. Od dnia 1 czerwca 2005 r. otrzymywała Pani rentę po mężu (Witwenrente) w wysokości 744,23 Euro (od 1 lipca 2009 r. -764,71 Euro) oraz własną ? od dnia 1 lutego 1998 r. (Regelaltersrente) w wysokości 86,58 Euro (od 1 lipca 2009 r. ? 88,96 Euro), z tytułu których rozliczała Pani podatek w Niemczech. Nie miała Pani innego dochodu i nie musiała samodzielnie rozliczać się z urzędem podatkowym po zakończeniu roku kalendarzowego. Obecnie mieszka Pani w Polsce na stałe (od dnia 23 kwietnia 2009 r.). Po przyjeździe złożyła Pani w ZUS wniosek o rentę rodzinną po mężu, zgodnie z informacją jaką uzyskała w Niemczech, że obecnie obydwa kraje będą wypłacały Pani rentę proporcjonalnie do okresów pracy męża w poszczególnych państwach. Oczekuje Pani na decyzje. Od czerwca 2009 r. otrzymuje Pani ww. renty niemieckie (przeliczane na złote według kursu Euro) na konto w banku polskim. Bank potrąca zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i dodatkowo przedstawił do wypełnienia PIT-2.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazuje Pani, iż w roku podatkowym 2009 ma stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W przedstawionej sytuacji obie renty (po mężu i własna) były i są otrzymywane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech (Deutsche Rentenversicherung Berlin-Brandenburg).


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy musi Pani płacić podatek od rent otrzymywanych z Niemiec (po mężu i własnej)...
  2. Czy bank, pobierając zaliczki na podatek od ww. rent, postępuje prawidłowo... Jeżeli tak, to czy będzie Pani musiała rozliczać się przed polskim urzędem skarbowym, mimo, że nie osiąga innych dochodów oprócz renty niemieckiej i polskiej, którą ma Pani nadzieję otrzymać w przyszłości...
  3. Jakie dokumenty musi Pani otrzymać i w jakich terminach, aby móc prawidłowo rozliczyć się z urzędem skarbowym... Jakie dokumenty powinna Pani złożyć w urzędzie skarbowym...
  4. W jaki sposób powinna się Pani prawidłowo rozliczyć - z zastosowaniem jakiej metody...


Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałej sytuacji nie musi płacić podatku dochodowego od otrzymywanych rent zagranicznych, gdyż pochodzą one z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych.

Podobna sprawa została już rozstrzygnięta przez Ministra Finansów ? postanowienie w załączeniu. Bank postępuje nieprawidłowo i powinien dokonać korekty rozliczeń. Z chwilą otrzymania renty z polskiego ZUS będzie Pani musiała rozliczać się przed polskim urzędem skarbowym, ale tylko z tego dochodu. Ponieważ, nie będzie Pani posiadała innych polskich dochodów oprócz renty rodzinnej może Pani wyznaczyć ZUS do prowadzenia rozliczeń z urzędem skarbowym, tak jak to się dzieje w większości emerytów i rencistów w Polsce.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).


Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:


  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.


Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 Nr 12, poz. 90) określenie 'osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie' oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.


Stosownie do art. 4 ust. 2 umowy jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:


  1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
  2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,
  3. jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,
  4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.


Definicja ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie? odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem 'lub', co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika 'lub' w sformułowaniu 'centrum interesów osobistych lub gospodarczych' dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Jeżeli natomiast wymienione powyżej kryteria okażą się niewystarczające dla ustalenia rezydencji podatkowej, należy sięgnąć do stosownych postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

W przesłanym uzupełnieniu wskazuje Pani, iż w roku podatkowym 2009 ma stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Otrzymuje Pani renty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech ? rentę po mężu od dnia 1 czerwca 2005 r. oraz własną od dnia 1 lutego 1998 r.

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż renta otrzymywana z Niemiec, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Mając na względzie powyższe, renty wypłacane Pani z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, podlegają opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej, tylko w Niemczech i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji natomiast płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto, nie będzie miała zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie występuje podwójne opodatkowanie.

Natomiast regulacje dotyczące poboru zaliczek na podatek od dochodów, które są wypłacane przez organy rentowe oraz zasad sporządzania przez te organy informacji o pobranych zaliczkach oraz rocznego obliczenia podatku zostały zawarte w art. 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Stosownie do art. 34 ust. 7 ww. ustawy organy rentowe są obowiązane, w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego, sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych i nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych; obowiązek ten nie dotyczy podatników:


  1. w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek,
  2. którym zaliczki były ustalane w sposób określony w art. 32 ust. 1a-1c, chyba że podatnik przed końcem roku podatkowego złoży oświadczenie o rezygnacji z zamiaru opodatkowania w sposób określony w art. 6 ust. 2 lub ust. 4,
  3. w stosunku do których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zwolniono organ rentowy w całości lub w części z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy,
  4. którym nie pobierano zaliczek na podatek dochodowy stosownie do postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.


Na podstawie art. 34 ust. 9 ww. ustawy jeżeli podatnik poza dochodami uzyskanymi od organu rentowego:


  1. nie uzyskał w roku podatkowym innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30-30c oraz art. 30e,
  2. nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 10-10b,
  3. nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów z dochodami małżonka bądź nie korzysta z możliwości opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4,
  4. nie uzyskał dochodów powodujących obliczenie należnego podatku w sposób określony w art. 27 ust. 8,
  5. (uchylony),
  6. nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem ust. 11,


  • podatek wynikający z rozliczenia rocznego obniżony o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w roku podatkowym przez organ rentowy ze środków podatnika, jest podatkiem należnym od podatnika za dany rok, chyba że naczelnik urzędu skarbowego wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w innej wysokości.


W świetle powyższego, w przypadku renty wypłacanej Pani w Polsce przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych powstanie obowiązek podatkowy z tytułu ww. dochodów w Polsce, natomiast Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie pełnił obowiązki płatnika w zakresie wynikającym z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. pobierał zaliczki na podatek od dokonywanych Pani wypłat oraz wobec nie zaistnienia okoliczności faktycznych wymienionych w ww. przepisach będzie sporządzał i przekazywał roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, natomiast podatek wynikający z tego rozliczenia rocznego będzie dla Pani podatkiem należnych za dany rok.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika