1. Czy słusznie potrącana jest zaliczka na podatek dochodowy od renty zagranicznej przekazywanej w (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z zagranicy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W wyniku wypadku drogowego, spowodowanego przez obywatela niemieckiego, do którego doszło na terenie Niemiec zginęła Pana małżonka. Zarówno Pan jak i syn będący na Pana utrzymaniu, otrzymujecie rentę ze społecznego ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków, przyznaną przez Zrzeszenie, a wypłacaną przez Spółdzielnię Spółkę prawa publicznego. Renta nie podlega opodatkowaniu w Niemczech. Bank polski jako podmiot wypłacający rentę w Polsce pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych według skali określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecnie samodzielnie dokonuje Pan obliczenia i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy, ustalając dochód do opodatkowania według średniego kursu NBP z dnia wpływu środków na rachunek bankowy. Do wniosku załączył Pan:

1. decyzję o przyznaniu renty wdowiej i pieniędzy na pogrzeb wydaną w lutym 2001 roku,
2. decyzję o przyznaniu renty sierocej wydaną w lutym 2001 roku,
3. pismo z kwietnia 2008 roku, w którym Spółdzielnia wskazała, że renta przekazywana jest w pełnej wysokości, bez potrącania podatku.

Z załączonych dokumentów wynika, że Pana małżonka zmarła w wyniku wypadku przy pracy, a renty zostały przyznane na podstawie niemieckiego Kodeksu Socjalnego SGB.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy słusznie potrącana jest zaliczka na podatek dochodowy od renty zagranicznej przekazywanej w pełnej wysokości na rachunek podatnika...
2. Jeśli zaliczka nie powinna być pobierana, to za jaki okres należy złożyć korektę zeznania...
3. Czy do rent wypłacanych z zagranicy ma zastosowanie metoda o unikaniu podwójnego opodatkowania i czy ta metoda miałaby zastosowanie w opisanym przypadku...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro renta z Niemiec przyznana i przekazywana jest bez potrąceń, to i wypłata winna być bez potrąceń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej świadczeń wypłacanych od 2005 roku, oraz nieprawidłowe w części dotyczącej świadczeń wypłacanych do końca 2004 roku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Należy wskazać, że umowa z dnia 18 grudnia 1972 roku zawarta między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975 r., Nr 31, poz. 163), obowiązująca do 18 grudnia 2004 roku, nie zawierała szczególnych regulacji które należałoby stosować w przypadku opodatkowania rent i emerytur. Zgodnie z art. 19 tej umowy dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

Zgodnie z powyższym emerytury i renty wypłacane przez Republikę Federalną Niemiec a otrzymywane przez osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce w okresie obowiązywania umowy z dnia 18 grudnia 1972 roku w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast z dniem 19 grudnia 2004 roku weszła w życie nowa, zawarta w dniu 14 maja 2003 r. umowa międzynarodowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2005 roku, której art. 18 ust. 1 stanowi, iż emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 - płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Podstawę ustawową ubezpieczenia w prawie niemieckim stanowi Kodeks Socjalny, m.in. jego Księga Siódma (SGB VII). Świadczenia pieniężne związane ze śmiercią ubezpieczonego na skutek wypadku przy pracy przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są więc świadczeniami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawcy oraz synowi w 2001 roku zostały przyznane i są wypłacane ustawowe renty: wdowia i sieroca, obie na podstawie niemieckiego Kodeksu Socjalnego SGB VII, należy zatem uznać je za renty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech.

Zatem renty otrzymywane przez Wnioskodawcę i syna po dniu 1 stycznia 2005 roku, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegają opodatkowaniu wyłącznie według zasad obowiązujących w Republice Federalnej Niemiec.

Stosownie do art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę m.in.:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

Zgodnie z art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Uprawnienie takie przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach rocznych wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacali zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. W takim przypadku zgodnie z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz zacytowanych powyżej przepisów, należy stwierdzić, iż w przypadku opodatkowania w Polsce ? począwszy od 2005 roku ? renty wypłacanej z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Republice Federalnej Niemiec zasadne będzie złożenie, przez Wnioskodawcę wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2005-2007 we właściwym urzędzie skarbowym wraz z korektami zeznań rocznych jeżeli nadpłata jest następstwem błędu samego podatnika.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie mając na uwadze, iż w stanie faktycznym zawartym we wniosku przedstawiono również świadczenie rentowe, które otrzymuje syn Wnioskodawcy, należy wskazać, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej ? tylko Wnioskodawcy.

Syn Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.