Opodatkowanie przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca corocznie organizuje spotkania dla swoich pracowników oraz zaproszonych gości z jednostki nadrzędnej (przełożonych). Spotkania odbywają się z reguły pod koniec roku kalendarzowego, a przedmiotem ich, oprócz wigilijno-noworocznego charakteru, jest omówienie sytuacji jednostki, zadań do wykonania w latach następnych oraz udzielanie z rąk zaproszonych gości pochwał wyróżniającym się pracownikom. Na spotkaniach Wnioskodawca zapewnia drobny poczęstunek w formie szwedzkiego stołu, który opłacony jest ryczałtem przy założeniu, że wszyscy pracownicy będą uczestnikami. Udział w spotkaniach nie jest obowiązkowy i Wnioskodawca nigdy nie ma wiedzy jak była faktyczna liczba uczestników. Z reguły na takie spotkania przybywa około 50-70% załogi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku gdy Wnioskodawca nie posiada informacji o ilości osób uczestniczących w spotkaniu oraz gdy brak jest możliwości indywidualizacji świadczenia konkretnemu pracownikowi, poczęstunek w formie ?szwedzkiego stołu? należy uznać jako przychód ze stosunku pracy i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz w jakiej wysokości ustalić ewentualną podstawę opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia uzyskane przez pracownika w formie poczęstunku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że organizowane spotkania adresowane były do ogółu pracowników - obowiązywała dobrowolność uczestnictwa, poczęstunek nie był przypisany do konkretnej osoby (szwedzki stół), opłata za poczęstunek ustalona została ryczałtowo bez względu na liczbę uczestników, jednostka nie posiada wiedzy jaka była faktyczna liczba pracowników uczestniczących w spotkaniu - określenie wysokości konkretnego świadczenia przypadającego na jednego uczestnika jest niemożliwe, a nie jest dopuszczalne dzielenie wydatków na wszystkich pracowników jednostki ? zarówno uczestników, jaki i tych którzy na spotkanie nie przybyli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się zatem między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez okolicznościowych czy integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach ? na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca organizuje dla swoich pracowników oraz zaproszonych gości z jednostki nadrzędnej spotkania, których przedmiotem jest, oprócz wigilijno-noworocznego charakteru, omówienie sytuacji jednostki, zadań do wykonania w latach następnych oraz udzielanie z rąk zaproszonych gości pochwał wyróżniającym się pracownikom. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia uzyskane przez pracownika w formie poczęstunku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na to, że organizowane spotkania adresowane były do ogółu pracowników, obowiązywała dobrowolność uczestnictwa, poczęstunek nie był przypisany do konkretnej osoby (szwedzki stół), opłata za poczęstunek ustalona została ryczałtowo bez względu na liczbę uczestników, jednostka nie posiada wiedzy jaka była faktyczna liczba pracowników uczestniczących w spotkaniu.

Tutejszy organ nie podziela przedstawionej przez Wnioskodawcę argumentacji i uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym po stronie pracownika w związku z poniesieniem przez Wnioskodawcę kosztów poczęstunku z okazji spotkania powstał podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy. Istnieje bowiem możliwość zindywidualizowania tych świadczeń.

Na wstępie podkreślenia wymaga fakt, iż o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z oferowanych przez pracodawcę spotkań okolicznościowych lecz samo otrzymanie przez pracownika możliwości uczestnictwa w takim spotkaniu o określonej wartości pieniężnej (w zależności od formy w jakiej spotkanie to zostało zorganizowane, np. w restauracji, w miejscu pracy, w wynajętej sali). Samo zagwarantowanie uczestnictwa w spotkaniach, stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieistotne jest przy tym, co i ile dany pracownik skonsumował. Istotnym dla celów podatkowych jest to, że pracownik miał możliwość skorzystania z udziału w spotkaniu np. okolicznościowym zaoferowanym mu przez pracodawcę.

Fakt, iż przedmiotowe świadczenie kierowane jest do wszystkich pracowników, nie wyklucza możliwości określenia przychodu otrzymanego przez konkretną osobę ? pracownika. Wnioskodawca doskonale wie komu udziela świadczenia w postaci możliwości uczestnictwa w organizowanym spotkaniu, zna bowiem swoich pracowników z imienia i nazwiska. Są to osoby rozpoznawalne. Każdorazowo możliwym jest zatem wyliczenie jaki Wnioskodawca poniósł koszt w związku ze zorganizowaniem takiego spotkania, a także dokładne określenie ilości i nazwisk swoich pracowników. To z kolei umożliwia ustalenie wartości świadczeń i przyporządkowanie ich poszczególnym pracownikom. Wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika stanowi dla niego przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku mowa jest o kosztach poczęstunku w formie ?szwedzkiego stołu? związanych z organizacją spotkania. W sytuacji, gdy organizator spotkania zamawia posiłki, napoje itp. ? to wartość świadczenia dla pracownika stanowi cena jednostkowa zakupionego danego produktu posiłku itp. Jeżeli natomiast organizator zleca podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą w tym zakresie organizację spotkania, itp. ? to wartość świadczenia można określić dzieląc wartość faktury otrzymanej od podmiotu przygotowującego imprezę przez ilość poszczególnych osób, którzy mogli uczestniczyć w imprezie.

Podsumowując, możliwość wzięcia udziału w imprezie zorganizowanej przez pracodawcę prowadzi do powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca powinien zwiększać przychody pracowników z tytułu umowy o pracę, natomiast przychód pracowników winien być ustalany poprzez podzielenie łącznej ceny zakupu danej imprezy, ustalonej w oparciu o powołany powyżej przepis art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy podatkowej, przez liczbę osób którym zagwarantowano możliwość uczestnictwa w spotkaniu, bez względu na to czy dany pracownik brał udział w spotkaniu, czy też nie.

Wobec powyższego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż w związku z tym, że wydatki na organizację spotkań np. okolicznościowych ustalone są w sposób zryczałtowany, to nie jest możliwe w żaden sposób ustalenie faktycznej wartości świadczenia dla poszczególnych pracowników. Sposób ustalenia wysokości kwoty obciążającej Wnioskodawcę (pracodawcę) z tytułu organizacji imprezy nie ma bowiem znaczenia dla możliwości ustalenia wysokości świadczenia przypadającego na pracownika, który otrzymał świadczenie w postaci możliwości wzięcia udziału w tego typu imprezie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.