Prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania w rozliczeniu podatkowym za 2011 rok.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami ) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 13 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od listopada 2008 r. jest Pani rozwódką. Wychowuje Pani 16-letniego syna. Kontakty syna z ojcem są bardzo sporadyczne, Pani zaś nie ma żadnego z nim kontaktu. W związku z tym faktyczne wychowywanie i ponoszenie ciężarów konsekwencji wychowania dziecka spoczywa na Pani. Obecnie jest Pani w nieformalnym związku, z którego ma Pani drugie, niespełna dwuletnie dziecko. Ojciec tego dziecka mieszka z Wami. Nie bierze On jednak żadnego udziału w wychowaniu starszego z Pani dzieci, ani też nie łoży na nie.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, iż samotnie wychowuje Pani tylko jedno z dzieci pozwala na uznanie Jej za osobę samotnie wychowującą dzieci w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uprawnia do preferencyjnego rozliczenia swoich dochodów wspólnie z dzieckiem za rok 2011?

Pani zdaniem, fakt wspólnego wychowywania jednego z dzieci z ojcem nie powinien wykluczać Jej z katalogu osób spełniających warunki do uznania za osobę samotnie wychowującą dziecko. Fakt ten bowiem nie zmienia w żaden sposób sytuacji, że jedno z dzieci wychowuje zupełnie sama, ponosząc wszelkie tego konsekwencje. Ponieważ nie mają do Pani zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym uważa, że ma prawo opodatkować swoje dochody za 2011 r. na zasadach wynikających z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Ponadto, art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powołanych wyżej uregulowań prawnych jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest warunkami wyraźnie wskazanymi w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej.

Analizując przytoczone przepisy stwierdzić należy, iż dla zrealizowania uprawnienia do preferencyjnego opodatkowania podatnik musi nie tylko mieć określony stan cywilny, ale również faktycznie samotnie wychowywać dzieci (dziecko).

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, nie zaś każdego rodzica, który ma władzę rodzicielską i jednocześnie pozostaje w związku z inną osobą nie będącą rodzicem dziecka.

Z istoty pojęcia ?osoby samotnie wychowującej dzieci? wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dzieci, stale troszczy się o ich byt materialny i rozwój emocjonalny. Należy zauważyć, że ?wychowywać? kogoś to ? jak wynika z definicji słownikowej ? ? zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego i psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej i doprowadzić ją do samodzielności? (Słownik Języka Polskiego PWN 1992 r.). Natomiast zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego, (Wydawnictwo PWN, Warszawa 1996 r., redaktor prof. Mieczysław Szymczak) ?samotny? to: żyjący samotnie, w odosobnieniu, nie mający rodziny, towarzystwa, znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że od listopada 2008 r. jest Pani rozwódką i wychowuje 16 letniego syna. Kontakty syna z ojcem są bardzo sporadyczne, Pani zaś nie ma żadnego z nim kontaktu. Obecnie żyje Pani w nieformalnym związku, z którego ma drugie niespełna dwuletnie dziecko. Ojciec tego dziecka mieszka z Wami. Nie bierze On jednak żadnego udziału w wychowaniu starszego z Pani dzieci, ani też nie łoży na nie.

Biorąc pod uwagę powołane uregulowania prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zatem stwierdzić, iż nie można uznać Pani za ?osobę samotnie wychowującą dziecko?, skoro pozostaje Pani w nieformalnym związku i zamieszkuje wspólnie z ojcem drugiego z Jej dzieci.

W związku z tym, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania w rozliczeniu rocznym za 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.