Według którego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być obliczony podatek (...)

19.1.2010

Według którego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być obliczony podatek od wynagrodzenia dla członków Rady Nadzorczej Spółki, przy istniejących zapisach w regulaminie Rady Nadzorczej oraz uchwale Zgromadzenia Wspólników?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu ? 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych członkom Rady Nadzorczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych członkom Rady Nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Członkowie Rady Nadzorczej Spółki, zgodnie z zapisami w regulaminie Rady Nadzorczej odbywają posiedzenie nie rzadziej niż raz na kwartał. Według uchwały Zgromadzenia Wspólników, za udział w posiedzeniach Rady Nadzorczej przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 300 zł dla przewodniczącego oraz 200 zł dla członków Rady Nadzorczej. Przewodniczący oraz członkowie Rady nie są pracownikami Spółki.

Posiedzenia Rady Nadzorczej Spółki odbywały się dotychczas raz na kwartał ? jedno posiedzenie w jednym miesiącu danego kwartału, tj. raz w marcu 2009 r., raz w czerwcu 2009 r., raz we wrześniu 2009 r. W każdym z tych miesięcy wynagrodzenie przewodniczącego wyniosło 300 zł, a wynagrodzenie każdego z członków Rady 200 zł. Dla wynagrodzenia w miesiącu marcu i czerwcu Spółka zastosowała ? dla celów podatkowych ? art. 41 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże mając na uwadze wyjaśnienia zawarte w Biuletynie Informacyjnym nr 21 Wydawnictwa GOFIN oraz informacje uzyskane w Krajowej Informacji Podatkowej, do należności dla członków Rady wypłaconych za posiedzenie, które odbyło się w miesiącu wrześniu 2009 r. Spółka zastosowała przepisy art. 30 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i potrąciła podatek zryczałtowany w wysokości 18% oraz dokonała korekty wcześniejszych wypłat za rok 2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o zapisy w regulaminie Rady Nadzorczej i uchwały Zgromadzenia Wspólników, a właściwie z uwagi na brak dokładnego określenia, że należność 200 zł za posiedzenie jest należnością miesięczną, Spółka powinna stosować w celu obliczenia podatku art. 41 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Faktycznie odbywało się jedno posiedzenie w trzecim miesiącu każdego kwartału, gdyż taka zachodziła potrzeba ale równie mogło być kilka posiedzeń w danym kwartale i należność w każdym miesiącu kwartału mogła być inna, w jednym np. 200 zł, a w drugim 400 zł, w zależności od ilości posiedzeń. Po przeanalizowaniu zapisów w posiadanych dokumentach Spółki, brak jest jednoznacznego przypisania wynagrodzenia do miesiąca, a jedynie została określona stawka za posiedzenia, a zatem brak jest przesłanki do zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie zachodziła zatem konieczność korekty naliczonego podatku w stosunku do wynagrodzenia za marzec i czerwiec 2009 r., a w stosunku do wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu wrześniu należało zastosować art. 41 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 7 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż na Spółce, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust.

1 tej ustawy. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy).

Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz
umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 7 w art. 13 ustawy.

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest płatnikiem należności wypłacanych członkom Rady Nadzorczej którzy otrzymują wynagrodzenie za udział w posiedzeniu na podstawie regulaminu Rady Nadzorczej. Wysokość tego wynagrodzenia określona została w uchwale Zgromadzenia Wspólników. Z powołanych aktów nie wynika jaka kwota przysługuje członkom Rady Nadzorczej miesięcznie albowiem w uchwale Zgromadzenia Wspólników postanowiono, że za każde posiedzenie członek Rady Nadzorczej uzyskuje 200 zł, natomiast przewodniczący 300 zł.

Zatem pomimo iż Spółka nie zawiera umowy z członkami Rady Nadzorczej to jednak w związku z ich powołaniem do tego organu wypłaca im należności za udział w posiedzeniach w wysokości określonej w Uchwale Zgromadzenia Wspólników. Niemniej jednak, skoro z ww. uchwały nie wynika należność określona za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

W przypadku, gdy akty wewnętrzne Spółki nie zwierają określonej miesięcznie kwoty wynagrodzenia nieprzekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do wypłat dokonywanych przez Spółkę członkom Rady Nadzorczej. W konsekwencji, na Spółce ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.