1. Czy Wnioskodawczyni może przeznaczyć swoją część dochodu na spłatę swojej części kredytu (...)

31.12.2014

1. Czy Wnioskodawczyni może przeznaczyć swoją część dochodu na spłatę swojej części kredytu hipotecznego ?własny kąt biznes? by być zwolniona od podatku dochodowego? 2. Jeżeli nie w całości, to w jakim procencie będzie się liczyć spłata części mieszkalnej zaciągniętego kredytu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 1 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 23 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 23 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 31 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni zakupiła budynek mieszkalno-wczasowy. Całość kosztowała 1.000.000 zł; z czego 500.000 zł zapłaciła gotówką, a na drugie 500.000 zł zaciągnęła kredyt hipoteczny wraz ze swoim przyjacielem. Kredyt w złotówkach przyznał im bank P. Dnia 30 października 2008 r. kredyt ten został spłacony nowym kredytem mieszkaniowym we frankach szwajcarskich, który również został zaciągnięty na Wnioskodawczynię i jej przyjaciela. Kredyt ten został udzielony przez P. na spłatę kredytu udzielonego na zakup budynku mieszkalno-wczasowego.

Dnia 5 września 2006 r. przyjaciel Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od swojej matki mieszkanie. Tego samego dnia, tj. 5 września 2006 r. zawarł z Wnioskodawczynią umowę przedwstępną sprzedaży 51/100 części tego mieszkania. Dnia 10 października 2011 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu 51/100 ww. mieszkania za cenę 116.000 zł.

W tym lub w przyszłym roku Wnioskodawczyni wraz z przyjacielem mają zamiar sprzedać ww. mieszkanie. Przyjaciel Wnioskodawczyni od swojej części, czyli 49/100 ?jest zwolniony od podatku dochodowego? z uwagi na fakt, że ww. nieruchomość posiadał dłużej niż 5 lat. Wnioskodawczyni natomiast od swojej części (51/100) będzie musiała zadeklarować 19% podatek dochodowy.

Wnioskodawczyni wraz z przyjacielem chcą uzyskanymi dochodami spłacić kredyt lub większą jego część, który mają w banku P we frankach na zakup budynku mieszkalno-wczasowego.

Ww. budynek w decyzji Urzędu Miasta w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości został podzielony na część zajętą do prowadzenia działalności gospodarczej w wymiarze 217,5 m. kw. i część mieszkalną 251,90 m. kw.

Budynek ten nie jest wpisany jako środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i wydatków związanych ze spłatą tego kredytu nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni może przeznaczyć swoją część dochodu na spłatę swojej części kredytu hipotecznego ?własny kąt biznes? by być zwolniona od podatku dochodowego?
Jeżeli nie w całości, to w jakim procencie będzie się liczyć spłata części mieszkalnej zaciągniętego kredytu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę, że budynek mieszkalno-wczasowy kupiła płacąc połowę gotówką, a na drugą połowę wzięła kredyt wspólnie z przyjacielem, można założyć, że część na prowadzenie działalności gospodarczej (część wczasowa) została zapłacona gotówką, w kwocie 500.000 zł, a kredyt pozostał tylko na część mieszkalną, tym bardziej, że Wnioskodawczyni i jej przyjaciel tam mieszkają i razem spłacają kredyt.

Budynek ten nie jest wpisany jako środek trwały, ani też Wnioskodawczyni nie odlicza spłacanych odsetek od ewentualnie spłacanego kredytu. Kredyt zaciągnięty w banku P. Wnioskodawczyni ze swoim przyjacielem płacą z konta osobistego.

W ocenie Wnioskodawczyni, w związku ze spłatą kredytu udzielonego jej 30 października 2008 r. będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Cała kwota spłaconego kredytu będzie stanowiła podstawę do obliczenia ww. zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, dnia 31 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni zakupiła budynek mieszkalno-wczasowy. Całość kosztowała 1.000.000 zł; z czego 500.000 zł zapłaciła gotówką, a na drugie 500.000 zł zaciągnęła kredyt hipoteczny wraz ze swoim przyjacielem. Kredyt w złotówkach przyznał im bank P. Dnia 30 października 2008 r. kredyt ten został spłacony nowym kredytem mieszkaniowym we frankach szwajcarskich, który również został zaciągnięty na Wnioskodawczynię i jej przyjaciela. Kredyt ten został udzielony przez P. na spłatę kredytu udzielonego na zakup budynku mieszkalno-wczasowego.

Wnioskodawczyni wraz z przyjacielem chcą uzyskanymi dochodami spłacić kredyt lub większą jego część, który mają w banku P. we frankach na zakup budynku mieszkalno-wczasowego.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z art. 22 ust. 6c ww. ustawy wynika, że koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ?Monitor Polski? (art. 22 ust. 6f).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 6 ww. ustawy przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania, jeżeli:

budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika;
przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
  1. w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
1. przeznaczonych na cele rekreacyjne.



Stosownie do art. 21 ust. 29 ustawy, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych - począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy obejmują m.in. spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem. Ponadto dla zastosowania ww. zwolnienia istotne jest również, by budynek zakupiony został na własne cele mieszkaniowe, nie zaś w celu zaspokojenia celów mieszkaniowych innych osób, np. gości budynku wczasowego. Zatem z umowy kredytu winno jednoznacznie wynikać, na jaki cel został on udzielony.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia budynku mieszkalnego, należy odwołać się w tym przypadku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), zgodnie z którą budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Tym samym, jeżeli nabyty budynek w momencie jego zakupu ? zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych kwalifikowany był jako budynek mieszkalny, to przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z zacytowanych przepisów, środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkowane na spłatę kredytu wraz z odsetkami udzielonego na spłatę kredytu udzielonego na nabycie części budynku mieszkalno-wczasowego przeznaczonej na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni będą uprawniały do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca kieruje bowiem przedmiotową ulgę podatkową do podatników, którzy pozyskali ze sprzedaży nieruchomości (praw majątkowych) określone środki i wydatkowali je na zaspokojenie swych potrzeb mieszkaniowych. Jednak przy ocenie, czy podatnik przeznaczył środki ze sprzedaży nieruchomości (praw majątkowych) na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych niezbędne jest uwzględnienie całokształtu okoliczności sprawy. Niedopuszczalne jest skorzystanie ze zwolnienia na podstawie wspomnianego przepisu w sytuacji, gdy środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik wydatkuje na spłatę kredytu zaciągniętego na spłatę kredytu, który udzielony został na zakup budynku o funkcji niemieszkalnej (takiego, który nie będzie służył zaspokajaniu jego własnych potrzeb mieszkaniowych). Pominięty zostałby bowiem cel przedmiotowego zwolnienia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że część budynku mieszkalno-wypoczynkowego jest przeznaczona na prowadzenie działalności usługowej, co oznacza że ta część budynku ze swej istoty nie będzie zaspokajała jej własnych potrzeb mieszkaniowych, a w konsekwencji wydatki poniesione na spłatę kredytu mieszkaniowego wraz z odsetkami przypadające na tą część budynku nie będą uprawniały do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Ustawodawca określając warunki zwolnienia w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy wprost użył sformułowania, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem, oraz spłatę kredytu udzielonego na ww. cel mieszkaniowy lub kredytu udzielonego na spłatę takiego kredytu.

W opisanym zdarzeniu przyszłym ? przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z przepisów powyżej zacytowanych - dla obliczenia kwoty dochodu zwolnionego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem uwzględnić tylko tą część spłaconego kredytu (wraz z odsetkami), wydatkowanego na spłatę kredytu mieszkaniowego udzielonego na zakup budynku mieszkalno?wczasowego, która proporcjonalnie przypada na część mieszkalną budynku wykorzystywaną na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni. Powyższe zwolnienie będzie obejmowało więc taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego jaka proporcjonalnie będzie odpowiadała udziałowi wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, czyli spłatę kredytu mieszkaniowego udzielonego 30 października 2008 r. w części przypadającej na część mieszkalną budynku przeznaczoną na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni w osiągniętym z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przychodzie.

Wobec faktu, że kredyt ten został udzielony na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup budynku mieszkalno-wczasowego (nie zaś na zakup części mieszkalnej tego budynku), nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że cała kwota spłaconego kredytu ze środków przez nią uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego będzie uprawniała do zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.