1. Czy wypłata gotówki wolontariuszowi zagranicznemu na wyżywienie będzie zwolniona z opodatkowania (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 13 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłacanych wolontariuszom zagranicznym kwot na wyżywienie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłacanych wolontariuszom zagranicznym kwot na wyżywienie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca uczestniczy w programie ?Młodzież w działaniu?, polegającym na przyjmowaniu wolontariuszy z Niemiec, Armenii, Turcji i Francji do pracy z dziećmi w świetlicach socjoterapeutycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Program ?Młodzież w działaniu? organizowany i finansowany jest przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji ? Narodową Agencję Programu ?Młodzież w działaniu?.

W ramach projektu Wnioskodawca jest zobowiązany do zapewnienia wolontariuszom m.in. zakwaterowania i wyżywienia. Wypłacana jest także kwota na tzw. kieszonkowe. Środki na pokrycie ww. wydatków pochodzą z Agencji Narodowej.

Obecnie wydatki na wyżywienie, tj. każdorazowy zakup artykułów spożywczych, dokumentowane są fakturami. Faktury, których płatnikiem jest Wnioskodawca są rozliczane w kasie jednostki jako rozliczenie zaliczek wolontariuszy lub Wnioskodawca dokonuje wypłaty gotówki wolontariuszowi za dokonane zakupy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wypłata gotówki wolontariuszowi zagranicznemu na wyżywienie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy zgodnie z zapisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? w celu udokumentowania prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 76 i 113 ? Wnioskodawca można zastąpić dotychczasowy sposób dokumentowania wydatków na wyżywienie dla zagranicznych wolontariuszy (na podstawie faktur na poszczególne zakupy) na wypłatę potwierdzoną na dokumencie KW, odpowiadającą równowartości kwoty przeznaczonej na wyżywienie dla wolontariusza, bez konieczności dokumentowania każdego zakupu...

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 stycznia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż intencją jego jest uzyskanie odpowiedzi w zakresie pytania pierwszego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżywienie dla zagranicznych wolontariuszy korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 76 lub 113 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bez względu na formę wyżywienia, tj. niezależnie od tego, czy Wnioskodawca dostarczył wyżywienie, potwierdzone fakturą VAT, czy też wypłacił tej osobie gotówkę według ustalonej kwoty dla osoby fizycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a tej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 2b ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W sytuacji natomiast, gdy Rzeczpospolita Polska nie posiada umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z państwem, z którego pochodzi osoba zagraniczna uzyskująca dochody w naszym kraju, wówczas kwestię opodatkowania dochodów należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje świadczeń udostępnianych wolontariuszom, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym zostały uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 113 ww ustawy. Z powołanego przepisu wynika, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń otrzymywanych przez wolontariuszy od organizacji pozarządowych, organów administracji publicznej, podmiotów, jednostek organizacyjnych, wymienionych w art. 42 ustawy o działalności pożytku publicznego, z tytułu szkoleń, badań lekarskich, wyżywienia, wyposażenia w środki ochrony osobistej, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków opłacanych na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z zacytowanego przepisu wynika, że świadczenia dla wolontariuszy zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwojakiego rodzaju warunki:

• zostaną otrzymane od podmiotów wymienione w tym przepisie, tj. organizacji pozarządowych, organów administracji publicznej, podmiotów i jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 42 ustawy o działalności pożytku publicznego,

• wolontariusz otrzymuje powyższe świadczenia na ściśle określone cele, tj. na szkolenia, badania lekarskie, wyżywienie, wyposażenie w środki ochrony osobistej, składki na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Natomiast stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.) wolontariusze mogą wykonywać, na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, świadczenia, odpowiadające świadczeniu pracy, na rzecz:

1. organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 w zakresie ich działalności statutowej, w szczególności w zakresie działalności pożytku publicznego,
2. organów administracji publicznej, z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,
3. jednostek organizacyjnych podległych organom administracji publicznej lub nadzorowanych przez te organy, z wyłączeniem prowadzonej przez te jednostki działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 3 tej ustawy - do którego odsyła art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy - działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;
2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego.

Z wniosku wynika, że świadczenia dla wolontariuszy ? w postaci wypłaty gotówki z przeznaczeniem na ich wyżywienie wypłaca ? Prawosławny Ośrodek Miłosierdzia, a zatem aby stwierdzić, czy Wnioskodawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 113 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, osobami prawnymi Kościoła, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 1, są prawosławne diecezjalne ośrodki miłosierdzia.

Zatem Wnioskodawca - jako osoba prawna Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego ? jest podmiotem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 113 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji, gdy Wnioskodawca stawia do dyspozycji wolontariuszy zagranicznych gotówkę z przeznaczeniem na ich wyżywienie należy stwierdzić, ze spełniony został kolejny warunek uprawniający do omawianego zwolnienia, tj. środki przeznaczone zostały na cel określony w tym przepisie. Wskazać należy, że ustawodawca nie uzależnia prawa do przedmiotowego zwolnienia od tego w jaki sposób zostaną one udostępnione wolontariuszom, tj. czy będą to świadczenia rzeczowe, czy też świadczenia pieniężne przeznaczone na cele, o których mowa w omawianym przepisie.

Reasumując ? świadczenia wypłacane wolontariuszom zagranicznym w gotówce na pokrycie ich kosztów wyżywienia, udostępniane przez Wnioskodawcę, tj. osobę prawną Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, w sytuacji, gdy cele statutowe Wnioskodawcy obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego ? podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Jednocześnie należy wskazać, że z uwagi na zakres żądania oraz ze względu na fakt, iż Wnioskodawca przedmiotowe świadczenia wypłaca wolontariuszom zagranicznym, dochód przez nich uzyskiwany na terytorium Polski w pierwszej kolejności podlega regulacjom umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. W sytuacji zatem, gdy z postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie wynikało, iż dochód z tytułu przedmiotowych świadczeń podlega w Polsce opodatkowaniu, wówczas należy zastosować zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 113 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest zapisów określających sposób dokumentowania zdarzeń uprawniający do skorzystania ze zwolnień od podatku dochodowego. Skoro zatem ustawa nie definiuje szczególnego udokumentowania zdarzeń, należy - kierując się przepisem art. 180 ustawy Ordynacja podatkowa - jako dowód dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.