Prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania w rozliczeniu podatkowym za 2009 rok.

Prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania w rozliczeniu podatkowym za 2009 rok.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 20 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 20 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko .


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W okresie od 1 stycznia 2009 r. do 22 maja 2009 r. samotnie wychowywała Pani córkę. Córka w wieku 20 lat jest studentką studiów dziennych i nie osiąga żadnych dochodów. W dniu 23 maja 2009 r. wyszła Pani ponownie za mąż.


Wobec powyższego zadano następujące pytanie.


Czy ma Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego sposobu opodatkowania w rozliczeniu podatkowym za 2009 rok...


Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga, aby fakt samodzielnego wychowywania dziecka miał miejsce przez cały rok podatkowy. Nie wskazuje także, aby osoba korzystająca z takiej formy preferencyjnego opodatkowania musiała pozostawać osobą samotnie wychowującą dziecko na koniec roku podatkowego, czy też w momencie składania zeznania podatkowego. W ustawie, przy tej formie preferencyjnego opodatkowania użyto sformułowania: ?w roku podatkowym?, a nie jak w przypadku preferencyjnego opodatkowania małżonków: ?przez cały rok podatkowy?,

Gdyby córka skończyła 23 maja 2009 r. 25 lat i była nadal niepracującą studentką lub gdyby uzyskała tego dnia pełnoletność i rozpoczęła pracę, to mogłaby skorzystać ze wspólnego z nią rozliczenia, bowiem do 22 maja 2009 r. przesłanki do takiego rozliczenia byłyby spełnione. Zatem Wnioskodawczyni uważa, iż skoro 23 maja 2009 r. wyszła za mąż, a wcześniej była samotną matką (rozwódką), to do 22 maja 2009 r. spełniła przesłanki do preferencyjnego opodatkowania i może z niego skorzystać przy rozliczeniu za 2009 rok.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:


  1. małoletnie,
  2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej


  • podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.


Należy podkreślić, iż nowe brzmienie ww. artykułu ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2008 r. (art. 14 pkt 1 ustawy zmieniającej).

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 8 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz w przypadku, gdy podatnik wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w art. 6 ust. 4, złoży po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 tejże ustawy.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach.

Określając warunki uprawniające do preferencyjnego rozliczenia ustawodawca odwołuje się zarówno do stanu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Zaznaczyć należy, iż warunki te muszą zostać spełnione łącznie.

Dopiero bowiem wtedy osoba wskazana w art. 6 ust. 5, która faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywała dziecko, czyli sprawowała nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim, po zgłoszeniu swojej woli we wniosku wyrażonym w zeznaniu rocznym, złożonym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, ma prawo do opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jako osoba rozwiedziona do 22 maja 2009 r. samotnie wychowywała córkę, 20 letnią studentkę studiów dziennych. Dziecko Wnioskodawczyni nie uzyskiwało żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu. W dniu 23 maja 2009 r. Wnioskodawczyni ponownie wyszła za mąż.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania w rozliczeniu podatkowym za 2009 rok, o ile Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym oraz nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika