Nabycie prawa do rekompensaty za mienie pozostawione za granica.

Nabycie prawa do rekompensaty za mienie pozostawione za granica.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty za mienie pozostawione za granicą


  • jest prawidłowe, w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego,
  • jest nieprawidłowe, w zakresie zastosowania wyłączenia z opodatkowania.


UZASADNIENIE


W dniu 27 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty za mienie pozostawione za granicą.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Rodzicom Wnioskodawcy przysługiwało prawo do rekompensaty za nieruchomości pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej. Na mocy postanowienia sądu z dnia 10 września 1971 r. spadek po zmarłym Antonim R. nabyli żona Weronika oraz troje dzieci, w tym Wnioskodawca, każde po 1/4 części. Natomiast spadek po Weronice R., na podstawie postanowienia sądu z dnia 6 lutego 2002 r. nabyło troje dzieci, w tym Wnioskodawca, każde po 1/3 części. Z kolei spadek po zmarłej siostrze, na podstawie testamentu, zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 9 października 2000 r., nabył w całości Wnioskodawca. W wymaganym terminie Wnioskodawca złożył wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty. W dniu 8 kwietnia 2010 r. Wojewoda wydał postanowienie stwierdzające, że Wnioskodawca spełnił ustawowe wymogi, wobec czego przysługuje mu prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej. Jednocześnie Wnioskodawca został wezwany do wskazania formy realizacji prawa do rekompensaty. W związku z faktem, iż jako formę realizacji ww. prawa Wnioskodawca wybrał świadczenie pieniężne, w dniu 24 września 2010 r. Wojewoda wydał decyzję, w której stwierdził, że Wnioskodawcy przysługuje rekompensata w wysokości 117 106 zł 67 gr, co stanowi 2/3 części z przysługujących 20% wartości pozostawionych nieruchomości.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy rekompensata, do której prawo Wnioskodawca uzyskał na podstawie decyzji Wojewody, w przypadku jej wypłaty podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn...
  2. Czy w związku z otrzymaniem rekompensaty powstaje obowiązek zgłoszenia tego faktu w urzędzie skarbowym...
  3. Czy rekompensata podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...


Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostały zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, którymi są także przychody uzyskane z tytułu dziedziczenia prawa do rekompensaty za nieruchomości pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W ocenie Wnioskodawcy przychód uzyskany z tytułu takiej rekompensaty nie może być traktowany jako wzbogacenie się uprawnionego, a jedynie, jak wskazuje na to jego nazwa, jako zrekompensowanie poniesionych wcześniej strat. Stanowisko takie potwierdza, według Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolne od podatku są przychody z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418, z 2006 r. Nr 195, poz. 1437 oraz z 2008 r. Nr 197, poz. 1223), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego oraz za nieprawidłowe, w zakresie zastosowania wyłączenia z opodatkowania.


W myśl zasady powszechności opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu są inne źródła, wymienione w 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Przepis ten uszczegółowiony został w art. 20 ust.

1 ww. ustawy, zgodnie z którego treścią za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie ?w szczególności? wskazuje, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Wskazać należy także, że podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być ? co do zasady ? takie czynności, w wyniku których po stronie osoby fizycznej następuje przysporzenie majątkowe.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że w stosunku do Wnioskodawcy, jako jednego ze spadkobierców byłych właścicieli nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, właściwy Wojewoda, w wydanym postanowieniu, potwierdził przysługujące Mu prawo do rekompensaty za mienie pozostawione za granicą. Jako sposób realizacji prawa Wnioskodawca wskazał świadczenie pieniężne. W związku z powyższym w decyzji z dnia 24 września 2010 r. Wojewoda stwierdził, iż Wnioskodawcy przysługuje rekompensata, której wysokość określona została na 117 106 zł 67 gr, co stanowi 2/3 części z przysługujących 20% wartości pozostawionych nieruchomości.

W wydanej w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od spadków i darowizn, znak ITPB2/436-10/11/TJ wyjaśniono, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie tytułem dziedziczenia prawa majątkowego w postaci prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast przyznanie samej rekompensaty, stanowiące realizację przysługującego osobom uprawnionym prawa, wyłączone jest z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Z tego też względu stwierdzić należy, iż przysługująca Wnioskodawcy rekompensata, wbrew Jego twierdzeniom, nie korzysta z wyłączenia przewidzianego w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem stanowi przychód z innych źródeł, podlegający co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy powołanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którego treścią przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn, wyłączone jest jedynie prawo do rekompensaty, jako prawo majątkowe. Prawa tego nie można utożsamiać jednak z samą rekompensatą, która stanowi realizację prawa przysługującego osobom uprawnionym. W konsekwencji więc przysługującą Wnioskodawcy rekompensatę uznać należy za przychód z innych źródeł, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże wskazać należy, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ww. ustawy wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zmianami), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

W rezultacie więc przysługująca Wnioskodawcy rekompensata z tytułu mienia pozostawionego poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w postaci środków pieniężnych przyznanych w decyzji właściwego organu administracji na podstawie ww. ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniony jednak z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zgłoszenia przedmiotowego nabycia właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika