Czy dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny udziałów na rzecz Spółki będzie dla Niego neutralne (...)

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, który posiada udziały w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca rozważa przeniesienie własności udziałów tytułem darowizny na spółkę kapitałową będącą rezydentem podatkowym na Cyprze (dalej: Spółka). Spółka będzie podlegała opodatkowaniu od całości swoich dochodów na Cyprze, bez względu na miejsce ich osiągania, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Cypr.

Wnioskodawca nie otrzyma żadnych świadczeń rzeczowych, ani pieniężnych od Spółki z tytułu dokonania darowizny udziałów. W związku z darowizną udziałów Spółka nie będzie ani teraz ani w przyszłości zobowiązana do dokonania jakichkolwiek świadczeń wzajemnych na rzecz Wnioskodawcy jako darczyńcy.

Ponadto, jako udziałowiec Spółki Wnioskodawca będzie uzyskiwał w przyszłości dochody z tytułu dywidendy wypłaconej przez tę Spółkę. Wnioskodawca rozważa również pełnienie funkcji dyrektora w organie zarządczym tej Spółki. Z tytułu pełnienia tej funkcji Spółka może w przyszłości wypłacać Wnioskodawcy wynagrodzenie pieniężne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny udziałów na rzecz Spółki będzie dla Niego neutralne podatkowo w świetle ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. w szczególności nie wywoła powstania obowiązku uiszczenia podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej we wniosku sytuacji przekazanie udziałów w drodze darowizny na rzecz Spółki nie będzie skutkowało po Jego stronie powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ze względu na brak legalnej definicji pojęcia ?darowizna" w powyższej ustawie, zgodnie z regułami wykładni systemowej można się w tym zakresie odwołać do Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Na podstawie powyższego przepisu istotą darowizny jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Darowizna polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego, przy czym obdarowany nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

W przedstawionej sytuacji Spółka w zamian za otrzymane od Wnioskodawcy udziały lub w związku z ich otrzymaniem nie jest zobowiązana do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Wnioskodawcy ani w chwili otrzymania darowizny, ani w przyszłości. Dokonując darowizny Wnioskodawca przekaże aktywa ze swojego majątku (udziały) na rzecz Spółki, w zamian nie otrzymując żadnych świadczeń pieniężnych bądź niepieniężnych od obdarowanego.

W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza, że przedstawione przez Niego zdarzenie przyszłe, tj. przekazanie udziałów na rzecz Spółki stanowi darowiznę.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, darowizna przekazana na rzecz podmiotów innych niż osoby fizyczne nie podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z przepisu tego wynika, iż darowizna przekazana na rzecz osoby prawnej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie tej ustawy.

Natomiast w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym darowizna zostanie przekazana na rzecz spółki kapitałowej - Spółki, która jest osobą prawną. W związku z powyższym, skoro darowizna miałaby zostać dokonana na rzecz osoby prawnej, to na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn nie wystąpi zdarzenie podlegające temu podatkowi.

Stanowisko Wnioskodawcy, jak sam wskazuje, znajduje potwierdzenie w wydanych przez właściwe organy indywidualnych interpretacjach przepisów podatkowych,

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, dokonanie darowizny udziałów na rzecz Spółki nie będzie skutkowało, w świetle przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, powstaniem po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego. W Jego opinii przedmiotowa darowizna pozostanie bowiem poza zakresem tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (j.t. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia ?darowizna?, a zatem przy jego interpretacji należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny ? jako czynności nieodpłatnej ? jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy darowizny, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem darowizny mogą być zarówno rzeczy, jak również prawa majątkowe.

Z posiadaniem udziałów wiążą się określone prawa i obowiązki w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Dotyczy to podstawowych praw obligacyjnych i organizacyjnych, do których zaliczyć należy: prawo głosu (art. 242 k.s.h.), prawo do dywidendy (art. 191 k.s.h.), prawo do zbycia udziału (art. 180 k.s.h.), prawo do uczestniczenia w podziale kwoty likwidacyjnej (art. 286 k.s.h.) i inne. Do najważniejszych zaś obowiązków ? wniesienie wkładu (art. 159 k.s.h.), a gdy umowa tak stanowi, obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych (art. 176 k.s.h.) i dopłat (art. 177 k.s.h.). Niewątpliwie więc udział w ww. spółce nosi znamiona prawa majątkowego, w związku z czym może on stanowić przedmiot umowy darowizny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, które zamierza uczynić przedmiotem darowizny na rzecz spółki kapitałowej będącej rezydentem podatkowym na Cyprze. Obdarowana spółka będzie podlegała opodatkowaniu od całości swoich dochodów na Cyprze, bez względu na miejsce ich osiągania, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Cypr. Z tytułu dokonanej czynności Wnioskodawca nie otrzyma żadnych świadczeń rzeczowych, ani pieniężnych. W związku z darowizną udziałów spółka nie będzie ani teraz ani w przyszłości zobowiązana do dokonania jakichkolwiek świadczeń wzajemnych na rzecz Wnioskodawcy jako darczyńcy.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa znajdujących zastosowanie w przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że darowizna w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, dokonana na rzecz osoby prawnej, przedmiotem której będą udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zakresem podmiotowym analizowanej ustawy objęto bowiem wyłącznie osoby fizyczne nabywające majątek tytułem wymienionym w art. 1 ustawy.

W konsekwencji planowana darowizna na rzecz osoby prawnej (spółki kapitałowej) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy.

Dodatkowo zauważyć należy, iż dokonanie jednoznacznej oceny, czy dany rodzaj świadczenia spełnia kodeksowe kryteria darowizny możliwe jest po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w oparciu o dokumenty źródłowe, co jest czynione w toku postępowania podatkowego i kontrolnego. Natomiast procedura wydawania przez organ podatkowy interpretacji indywidualnej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie upoważnia do przeprowadzania postępowania dowodowego, w związku z czym na tym etapie organ podatkowy jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli jednak przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, w szczególności, jeśli zawarta umowa będzie związana ze świadczeniem wzajemnym osoby prawnej w jakiejkolwiek formie, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.