Zachowanie prawa do ulgi mieszkaniowej w sytuacji wynajmu mieszkania?

Zachowanie prawa do ulgi mieszkaniowej w sytuacji wynajmu mieszkania?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 7 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn ? jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 7 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.


We wniosku tym i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania, które nabyła w drodze spadkobrania po cioci, która zmarła w dniu 10 stycznia 2006 r. Postanowienie o nabyciu spadku uprawomocniło się w dniu 28 listopada 2006 r. Przedmiotem spadku było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 34 m2. Zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych Wnioskodawczyni złożyła w dniu 20 lipca 2007 r. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zastosowano kwotę wolną od podatku, tj. 7.276 zł. Na podstawie złożonego oświadczenia, Wnioskodawczyni zobowiązała się do zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym przez 5 lat od dnia złożenia zeznania podatkowego. W chwili złożenia zeznania podatkowego Wnioskodawczyni zamieszkiwała w nabytym lokalu, natomiast później przez okres 15 miesięcy lokal ten był wynajmowany (w okresie od sierpnia 2009 r. do grudnia 2009 r., od stycznia 2010r. do lutego 2010 r. oraz od kwietnia 2010 r. do listopada 2010 r.). Przez pozostały okres, aż do chwili obecnej Wnioskodawczyni zamieszkiwała w tym lokalu. Wnioskodawczyni planuje sprzedać mieszkanie, bowiem wyszła za mąż, urodziła dziecko i mieszkanie to jest za małe dla Jej rodziny. Wnioskodawczyni wraz z rodziną utrzymuje się wyłącznie z wynagrodzenia męża i nie ma środków na zakup większego mieszkania.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości, domku z możliwością rozbudowy, należącego do rodziców. Z aktu notarialnego wynika, że rodzice korzystają z pomieszczeń znajdujących się na parterze budynku, natomiast Wnioskodawczyni ma możliwość korzystania z pomieszczeń na poddaszu, które może rozbudować z własnych środków. Rozbudowana część na drugiej kondygnacji, miałaby służyć jako oddzielne lokum mieszkaniowe. Taka zmiana warunków mieszkaniowych, spowodowałaby, że Wnioskodawczyni ponosiłaby niższe koszty utrzymania lokalu, a także mogłaby opiekować się rodzicami.


Po analizie treści wniosku, mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tutejszemu organowi i treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, iż na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego intencją Wnioskodawczyni było uzyskanie odpowiedzi na pytania:


  1. Czy rozbudowa domu, który już istnieje spełnia warunki wskazane w art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
  2. Czy przyczyny uzasadniające zmianę warunków mieszkaniowych są wystarczające dla zachowania prawa do ulgi?
  3. Czy Wnioskodawczyni może wydatkować środki ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku na rozbudowę domu rodziców bez utraty prawa do ulgi?
  4. Czy w przypadku pozytywnych odpowiedzi na powyższe pytania, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku, z którego została zwolniona?
  5. W jakim czasie powinna zostać przeprowadzona rozbudowa, oraz czy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości musi zostać w całości wydatkowany na rozbudowę?
  6. Jak należy się rozliczyć oraz jakie dokumenty przedstawić aby zachować prawo do ulgi?


Zdaniem Wnioskodawczyni, z przepisu wynika, że istotny jest sam fakt ?uzyskania pozwolenia na budowę?, więc dla urzędu skarbowego nie powinno mieć znaczenia gdzie będzie prowadzona rozbudowa. Uważa również, że okoliczność powiększenia rodziny, jest wystarczającym uzasadnieniem zmiany warunków mieszkaniowych, oraz, że może wydatkować środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania, bez utraty zastosowanej wobec Niej ulgi.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma określonego czasu na rozbudowę. Nikt nie jest w stanie określić ile czasu zajmie rozbudowa, jest to bowiem proces skomplikowany i uzależniony także od warunków atmosferycznych. Wnioskodawczyni uważa również, że nie musi zbierać faktur i rachunków, jak również, że nie musi wydatkować całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania, bowiem istotnym jest aby w ciągu pół roku od zbycia uzyskała pozwolenie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania, które nabyła w drodze spadkobrania po cioci, która zmarła w dniu 10 stycznia 2006 r. Postanowienie o nabyciu spadku uprawomocniło się w dniu 28 listopada 2006 r. Przedmiotem spadku było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 34 m2. Zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych Wnioskodawczyni złożyła w dniu 20 lipca 2007 r. Na podstawie złożonego oświadczenia, Wnioskodawczyni zobowiązała się do zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym przez 5 lat od dnia złożenia zeznania podatkowego. W chwili złożenia zeznania podatkowego Wnioskodawczyni zamieszkiwała w nabytym lokalu, natomiast później przez okres 15 miesięcy lokal ten był wynajmowany (w okresie od sierpnia 2009 r. do grudnia 2009 r., od stycznia 2010r. do lutego 2010 r. oraz od kwietnia 2010 r. do listopada 2010 r.). Przez pozostały okres, aż do chwili obecnej Wnioskodawczyni zamieszkiwała w tym lokalu. Wnioskodawczyni planuje sprzedać mieszkanie, bowiem wyszła za mąż, urodziła dziecko i mieszkanie to jest za małe dla Jej rodziny. Wnioskodawczyni wraz z rodziną utrzymuje się wyłącznie z wynagrodzenia męża i nie ma środków na zakup większego mieszkania.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości, domku z możliwością rozbudowy, należącego do rodziców. Z aktu notarialnego wynika, że rodzice korzystają z pomieszczeń znajdujących się na parterze budynku, natomiast Wnioskodawczyni ma możliwość korzystania z pomieszczeń na poddaszu, które może rozbudować z własnych środków. Rozbudowana część na drugiej kondygnacji, miałaby służyć jako oddzielne lokum mieszkaniowe. Taka zmiana warunków mieszkaniowych, spowodowałaby, że Wnioskodawczyni ponosiłaby niższe koszty utrzymania lokalu, a także mogłaby opiekować się rodzicami.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629), do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W związku więc z faktem, iż do nabycia w drodze spadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w stosunku do którego Wnioskodawczyni skorzystała z ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn doszło w 2006 r., zastosowanie znajdują przepisy tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, między innymi tytułem spadku.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia spadku przy jego interpretacji odwołać się należy do postanowień ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami).

Zgodnie z art. 922 § 1 tej ustawy, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do zapisu art. 924 ww. Kodeksu spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast w myśl art. 925 spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia. Z kolei postanowienie o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przy nabyciu w drodze dziedziczenia powstaje on z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania tej darowizny (art. 6 ust. 4 ustawy).


Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym:


  1. w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej,
  2. w drodze spadku przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej,
  3. w drodze spadku przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, sprawujące przez co najmniej dwa lata opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie umowy zawartej z nim przed organem gminy


  • nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.


W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:


  1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
  2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;
  3. nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;
  4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;
  5. będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:


  1. od dnia złożenia zeznania podatkowego - jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,
  2. od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.


Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 jest nieobciążanie osób najbliższych spadkodawcy znacznymi, pod względem finansowym, skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci nieruchomości bądź lokalu, gdy nie dysponują budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat. Ulga ta przysługuje po spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w omawianym przepisie. Naruszenie chociaż jednego z nich powoduje utratę prawa do ulgi, co skutkuje ustaleniem przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego podatku od spadków i darowizn.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jednym z warunków skorzystania z ulgi mieszkaniowej, jest wymóg związany z faktycznym zamieszkiwaniem w nabytym budynku lub lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 5 lat od dnia określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 lit. a) lub b) ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Należy również podkreślić, że przewidziana w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn ulga podatkowa jest odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, a warunkiem skorzystania z ulgi jest spełnienie przesłanek w niej określonych. Jeśli zatem spadkobierca nie spełni warunków wskazanych powyżej, nie może korzystać z ulgi wymienionej w cyt. art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni co prawda w chwili złożenia zeznania podatkowego zamieszkiwała w nabytym lokalu, jak również zamieszkuje w nim nadal. Niemniej jednak jak wskazano w przesłanym uzupełnieniu przez okres 15 miesięcy Wnioskodawczyni lokalu tego nie zamieszkiwała, bowiem był on wynajmowany.

Stwierdzić zatem należy, że w związku z wynajęciem lokalu nabytego w drodze spadku, a tym samym zaprzestaniem zamieszkiwania w tym lokalu (przez okres 15 miesięcy), Wnioskodawczyni utraciła prawo do ulgi określonej w art. 16 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, za bezprzedmiotowe należy uznać rozpatrywanie kwestii wskazanych w złożonym wniosku, a dotyczących wpływu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego i wydatkowania uzyskanych środków na rozbudowę już istniejącego budynku, na zachowanie prawa do ulgi, bowiem jak stwierdzono powyżej, prawo to zostało już utracone w związku z zaprzestaniem zamieszkiwania w tym lokalu.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika