Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie wskazanej w stanie (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

'K' Sp. z o. o. (dalej: ?Spółka') jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: ?VAT') na terytorium Polski. Przedmiotem działalności Spółki jest działalność finansowa w zakresie udzielania kredytów, usługowa ? z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, sklasyfikowana jako PKD-6492Z. W ramach swej działalności gospodarczej Spółka, na podstawie umowy z dnia 6 października 2008 r., udzieliła pożyczki kontrahentowi posiadającemu siedzibę w Norwegii. Pożyczka jest w drodze aneksów przedłużana na nowe okresy, z ustaleniem oprocentowania oraz możliwością jej wcześniejszej, częściowej spłaty. Odsetki od pożyczki są wpłacane na konto Spółki lub kapitalizowane (zgodnie z postanowieniami umowy). W momencie otrzymania odsetek (będących wynagrodzeniem za udostępniony kapitał), jak również ich kapitalizacji, Spółka wystawia fakturę VAT traktując przedmiotową transakcję, jako niepodlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski. Spółka nie realizuje innych transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonywała nabyć towarów / usług związanych ze świadczeniem wskazanej usługi i otrzymała od (kontrahentów faktury VAT z wykazanym na nich podatkiem naliczonym.

Jednocześnie, mając na względzie odpowiednie przepisy obowiązujące w Norwegii, kontrahent Spółki nabywając usługi finansowe świadczone przez Spółkę (polegające na udzieleniu pożyczki) powinien, zgodnie z odpowiednimi przepisami obowiązującymi na terenie Norwegii na gruncie lokalnego podatku od wartości dodanej, potraktować takie usługi jako podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, lecz korzystające ze zwolnienia (tj. efektywnie rozliczyć lokalny ?import usług' z tego tytułu, zwolniony z opodatkowania lokalnym podatkiem od wartości dodanej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących w okresie od 1 maja 2004 r. oraz tych, które zaczną obowiązywać z dniem 1 stycznia 2010 r. Spółka była i będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących usług świadczonych przez Spółkę polegających na udzieleniu pożyczki/ kredytu, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa trzeciego, w konsekwencji czego będzie uprawniona do ubiegania się o zwrot bezpośredni odpowiednich kwot takiego podatku naliczonego na rachunek bankowy...
2. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie wskazanej w stanie faktycznym umowy pożyczki, a w konsekwencji świadczenie przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego (do których zaliczają się usługi polegające na udzielaniu pożyczek) podlegających zwolnieniu z opodatkowania lokalnym podatkiem od wartości dodanej w kraju pożyczkobiorcy oznacza, iż w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym umowa pożyczki zawarta przez Spółkę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych tj. spełnione zostają dyspozycje przepisu art. 2 pkt 4 lit. b) w związku z art. 1a pkt 7 ww. ustawy ...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu tym podatkiem podlega czynność cywilnoprawna, której przedmiotem jest zawarcie umowy pożyczki. Niemniej jednak, w myśl art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest: opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem: umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umowy spółki i jej zmiany, umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. Stosownie do definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ww. ustawy pod pojęciem podatek od towarów i usług rozumie się podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z póżn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 1a pkt 5 ww. ustawy pod pojęciem państwo członkowskie' rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) ? strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Biorąc po uwagę powyższe oraz fakt, iż Norwegia jest członkiem EFTA na podstawie Konwencji zawartej w dniu 4 stycznia 1960 r. w Sztokholmie, a także członkiem EOG (na podstawie porozumienia podpisanego w Porto w dniu 2 maja 1992 r.), należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Norwegia jest państwem członkowskim, a pobierany podatek od wartości dodanej stanowi w rozumieniu ww. ustawy podatek od towarów i usług. Jednocześnie, mając na względzie odpowiednie przepisy obowiązujące w Norwegii, kontrahent Spółki nabywając usługi finansowe świadczone przez Spółkę (polegające na udzieleniu pożyczki) powinien, zgodnie z odpowiednimi przepisami obowiązującymi na terenie Norwegii na gruncie lokalnego podatku od wartości dodanej, potraktować takie usługi jako podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, lecz korzystające ze zwolnienia (tj. efektywnie rozliczyć lokalny ?import usług' z tego tytułu, zwolniony z opodatkowania lokalnym podatkiem od wartości dodanej). Spółka stoi na stanowisku, że w świetle zacytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, dokonując transakcji, z tytułu której nabywca powinien, zgodnie z odpowiednimi przepisami obowiązującymi na terenie Norwegii na gruncie lokalnego podatku od wartości dodanej, potraktować takie usługi jako podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, lecz korzystające ze zwolnienia, spełnia zawarty w art. 2 pkt 4 ww. ustawy warunek wskazujący, zawarta przez Spółkę umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki oraz zmiany takich umów, jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w jego indywidualnej sprawie. Zatem najistotniejszym dla określenia sytuacji Wnioskodawcy, tj. podmiotu udzielającego pożyczki, w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest przepis art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który stanowi, iż obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego ? na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Niezależnie od powyższego, wskazać jednak należy, iż stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:



1. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
2. umowy spółki i jej zmiany,
3. umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 5 i 7 ww. ustawy użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich (pkt 7). Natomiast przez pojecie państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (pkt 5).

Zaznaczyć przy tym należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Zgodnie z cytowaną wyżej definicją, określenie podatek od towarów i usług oznacza również podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwie członkowskim. Norwegia jako państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) ? strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym jest państwem członkowskim w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a zatem pobierany tam podatek od wartości dodanej stanowi w rozumieniu ww. ustawy podatek od towarów i usług.

Jednakże, jak wskazano powyżej obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Reasumując w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca jest stroną udzielającą pożyczki i w związku z tym nie będzie na nim ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Jednocześnie wskazać należy, iż wniosek Spółki w zakresie pytanie pierwszego, dotyczącego podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi z dnia 25 marca 2010 r. nr ITPP2/443-1123a/09/AD oraz nr ITPP2/443-1123b/09/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje

ITPP2/443-1123a/09/AD, interpretacja indywidualna

ITPP2/443-1123b/09/AD, interpretacja indywidualna