Zastosowanie 20% stawki sankcyjnej, określonej w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie warunków zastosowania 20% stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 grudnia 2004 r. otrzymała Pani od rodziców pożyczkę w wysokości 160.000 zł. W wymaganym terminie, tj. w ciągu 14 dni od zawarcia umowy pożyczki, nie uiściła Pani podatku od czynności cywilnoprawnych. Podatek ten, wraz z należnymi odsetkami, zapłaciła Pani dopiero w dniu 5 marca 2009 r. W dniu 16 lutego 2009 r. zostało wszczęte wobec Pani postępowanie w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Na fakt otrzymania przedmiotowej pożyczki powołała się Pani w dniu 16 marca 2009 r. w piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w którym wyjaśniła Pani oraz przedstawiła dowody na okoliczność wydatków poniesionych w 2004 r., źródeł ich finansowania oraz zasobów finansowych stanowiących źródło finansowania wydatków poniesionych w tym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu otrzymania pożyczki, na którą po zapłaceniu podatku powołała się Pani w trakcie prowadzonego postępowania w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, znajduje zastosowanie art. 7 ust. 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym podatek powinien wynieść 20% wartości otrzymanej pożyczki...

Zdaniem Wnioskodawcy, z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że stawka podatku wynosi 20% jeżeli przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej, w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a należny podatek od tych czynności nie został zapłacony. Postępowanie w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych zostało wszczęte postanowieniem z dnia 16 lutego 2009 r. Natomiast w dniu 16 marca 2009 r. złożyła Pani wyjaśnienia dotyczące wydatków poniesionych w 2004 r., źródeł ich finansowania oraz zasobów finansowych stanowiących źródło finansowania wydatków poniesionych w tym roku. W piśmie tym po raz pierwszy powołała się Pani na fakt otrzymania pożyczki. Jednakże podatek od niej, w wysokości wynikającej z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uiściła Pani w dniu 5 marca 2009 r., tj. przed momentem powołania się na fakt otrzymania przedmiotowej pożyczki. Dlatego też uważa Pani, że w przedstawionej sytuacji, z uwagi na to, że podatek został zapłacony przed momentem powołania się przed organem podatkowym na fakt otrzymania pożyczki, nie znajduje zastosowania przepis art. 7 ust. 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z innych względów, niż przedstawione we wniosku.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2007 r. nr 68, poz. 450) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego, umowy spółki, a także zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wyżej wymienione.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4) od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego stawka podatku wynosi 2%.

Stosownie natomiast do treści art. 7 ust. 5, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629) stawka podatku wynosi 20%, jeżeli przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego:

1. podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a należny podatek od tych czynności nie został zapłacony;
2. biorący pożyczkę, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. b, powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, a nie spełnił warunku udokumentowania otrzymania pieniędzy na rachunek bankowy, albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2004 r. otrzymała Pani od rodziców pożyczkę. Sprawia to, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym w 2004 r.

Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, do czynności cywilnoprawnych, o których mowa w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy dotychczasowe.

W myśl natomiast art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2004 r., obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a w przypadku gdy płatnikami są nabywcy rzeczy przeznaczonych do przerobu lub odprzedaży - z chwilą wypłacenia należności lub, stosownie do ust. 4 wskazanego przepisu, z chwilą powołania się na okoliczność dokonania czynności cywilnoprawnej - jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności, a którakolwiek ze stron po upływie tego terminu powołuje się przed organami podatkowymi lub organami kontroli skarbowej na okoliczność jej dokonania; w tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje jedynie w stosunku do podatnika, który powołał się na okoliczność dokonania czynności cywilnoprawnej.

W sytuacji zatem, gdy powołała się Pani w 2009 r. przed organem podatkowym, na fakt zawarcia w 2004 r. umowy pożyczki, od której należny podatek nie został zapłacony, w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., obowiązek podatkowy powstał z chwilą dokonania przedmiotowej czynności cywilnoprawnej. Oznacza to, że zawarta przez Panią umowa pożyczki podlegała opodatkowaniu według stawki 2%, a stawka sanacyjna, o której mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie znajduje zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.