Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności przelewu wierzytelności własnych na (...)

Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności przelewu wierzytelności własnych na podstawie umów, których treść mówi o zapłacie zobowiązań Spółki Jawnej wobec dostawców wierzytelnościami od odbiorców Spółki Jawnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności przelewu wierzytelności własnych na podstawie umów, których treść mówi o zapłacie zobowiązań Spółki Jawnej wobec dostawców wierzytelnościami od odbiorców Spółki Jawnej jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności przelewu wierzytelności własnych na podstawie umów, których treść mówi o zapłacie zobowiązań Spółki Jawnej wobec dostawców wierzytelnościami od odbiorców Spółki Jawnej.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka Jawna ? jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, posiadająca w przedmiocie działalności m.in. pośrednictwo finansowe pozostałe (PKD 65.2), korzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jako usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 65.23.10) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje m.in. obrotu wierzytelnościami w następującym zakresie:


  1. dokonuje zakupu tzw. obcych wierzytelności innych podmiotów gospodarczych, a następnie ich sprzedaży na podstawie umów sprzedaży wierzytelności bądź umów przelewu wierzytelności, które w treści mówią o cenie sprzedaży wierzytelności;
  2. dokonuje przelewu wierzytelności własnych na podstawie umów, których treść mówi o zapłacie zobowiązań Spółki Jawnej wobec dostawców wierzytelnościami od odbiorców Spółki Jawnej;
  3. dokonuje sprzedaży wierzytelności własnych na podstawie umów sprzedaży wierzytelności bądź przelewu wierzytelności, które w treści mówią o cenie sprzedaży wierzytelności.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy obrót wierzytelnościami zarówno obcymi jak i własnymi, stanowiący sprzedaż jak również przelew wierzytelności własnych, podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, jako sprzedaż zwolniona zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy, należąca do usług pośrednictwa finansowego, pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane i jest wykazywana w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż ze stawką zwolnione, czy też podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych tj. opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1% z tytułu sprzedaży praw majątkowych...


Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, w odniesieniu do stanu faktycznego, dotyczącego przelewu wierzytelności własnych na podstawie umów których treść mówi o zapłacie zobowiązań Spółki Jawnej wobec dostawców wierzytelnościami od odbiorców Spółki Jawnej. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.


Zdaniem Wnioskodawcy, usługa przelewu wierzytelności własnych, których treść mówi o zapłacie zobowiązań Spółki wobec dostawców, wierzytelnościami od odbiorców Spółki, nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ stanowi sposób zapłaty, regulowania wzajemnych należności i zobowiązań, powstałych w wyniku operacji gospodarczych, realizowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zmianami), podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego oraz umowy spółki, a także zmiany umów wyżej wymienionych, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 i orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Uwzględniając powyższe, podkreślić należy, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają jedynie czynności wymienione w przywołanej regulacji art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęła postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że umowy o przelewie wierzytelności własnych, których treść mówi o zapłacie wobec dostawców, nie należą do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie podlegają opodatkowaniu, pod warunkiem jednak, że umowa cesji nie przyjęła postaci którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika