Czy w związku z uzyskaniem w cenie pojazdu ubezpieczenia na okres dwóch lat i skorzystania z kredytu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu 30 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007 r. (data wpływu 30 października 2007 r.) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka skorzystała z oferty dealera produktów marki Skoda na zakup samochodu Skoda Fabia Combi. Oferta w cenie obejmowała dwuletni pakiet ubezpieczeń i promocyjny kredyt 50/50 bez dodatkowych kosztów (odsetki 0%). Samochód został zakupiony od dealera. Na fakturze zakupu została podana informacja, że cena samochodu zawiera pakiet ubezpieczenia na dwa lata. Umowę kredytową Spółka zawarła z Bankiem na następujących warunkach:

• termin spłaty kredytu ? jeden rok,
• oprocentowanie kredytu ? odsetki 0%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uzyskaniem w cenie pojazdu ubezpieczenia na okres dwóch lat i skorzystania z kredytu 50/50 bez oprocentowania Spółka powinna ujawnić przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, ustalony na zasadach podanych w art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup samochodu został dokonany na warunkach rynkowych, dostępnych dla wszystkich zainteresowanych nabyciem samochodu Skoda Fabia Combi.

Dodatkowe świadczenia ? pakiet ubezpieczenia i kredyt na preferencyjnych warunkach ? objęte zostały jako całość jedną ceną. NSA w wyroku z dnia 10 maja 2006 r. (sygn. akt II FSK 313/06) stwierdził, że pojęcie nieodpłatności świadczenia użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje nie tylko świadczenie w znaczeniu cywilistycznym, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw. W omawianym przypadku, transakcja zawarta jest w warunkach rynkowych (obowiązek zapłaty ustalonej w ofercie ceny), zatem nie może być mowy o otrzymaniu przez Spółkę świadczeń nieodpłatnych czy częściowo odpłatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodem podatkowym (z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14) jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka, przyjmując ofertę dealera Skody, stała się uprawniona do otrzymania trzech świadczeń:

1. przeniesienie prawa własności samochodu,
2. pokrycia kosztów ubezpieczenia tego samochodu na okres 2 lat,
3. zapewnienia możliwości skorzystania z preferencyjnych warunków kredytu współfinansującego nabycie samochodu.

Na Spółce ciążył natomiast obowiązek zapłaty ceny, obejmującej wszystkie wymienione świadczenia.

W związku z przyjętą ofertą, Spółka stała się stroną trzech odrębnych umów obligacyjnych: kupna ? sprzedaży, ubezpieczenia i kredytu, przy czym każdą z nich zawarła z innym podmiotem (odpowiednio dealerem Skody, ubezpieczycielem, bankiem). Kontrakty te mają charakter umów wzajemnych, czyli takich, w wykonaniu których strony spełniają na swoją rzecz ekwiwalentne świadczenia.

Zawierając pierwszą z wymienionych, czyli umowę kupna - sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Na skutek wykonania przedmiotowej umowy kupna Skody Fabii Combi, Spółka uzyskała prawo własności tego samochodu w zamian za zapłatę dealerowi ceny jego nabycia.

Zawierając wskazaną powyżej umowę, Spółka otrzymała dwuletni pakiet ubezpieczeń ?w cenie kupna samochodu?. Odnosząc się do istoty umowy ubezpieczenia, wskazanej w przepisie art. 805 § 1 Kodeksu cywilnego, należy stwierdzić, że polega ona na zobowiązaniu się ubezpieczyciela, w zakresie działalności jego przedsiębiorstwa, do spełnienia określonego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczającego do zapłaty składki. W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest ubezpieczonym, w związku z czym, przysługuje jej prawo otrzymania świadczenia od ubezpieczyciela w razie zaistnienia wypadku przewidzianego w umowie. Ciążący na niej podstawowy obowiązek, wynikający z tej umowy ? zapłata składek, został jednak dobrowolnie spełniony przez podmiot trzeci ? dealera Skody. Warunkiem jego otrzymania spełnionego na rzecz Spółki świadczenia w postaci pokrycia kosztów ubezpieczenia przez dealera Skody była zapłata ceny, wskazanej w ofercie. Zarówno z jej treści, jak i z treści faktury wystawionej na rzecz Spółki wynika, że cena ta obejmuje dwuletni pakiet ubezpieczenia. Nie można zatem mówić o nieodpłatności tego świadczenia.

Dokonując zakupu samochodu, Wnioskodawca uzyskał również prawo skorzystania z kredytu na preferencyjnych warunkach. Zgodnie z przepisem art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Odsetki płacone przez kredytobiorcę stanowią koszt korzystania ze środków finansowych przekazanych mu przez bank. W przedstawionym stanie faktycznym, odsetki te wynoszą 0%. Spółka nie płaci zatem bankowi za prawo dysponowania środkami pieniężnymi. Widoczny jest tu brak ekwiwalentności świadczeń w relacji bank - kredytobiorca. Skorzystanie z preferencyjnych warunków kredytu było jednak uzależnione od zawarcia umowy z dealerem samochodów Skoda, czyli wiązało się z poniesieniem kosztów przez Spółkę.

Z uwagi na brak możliwości oszacowania, jaka część zapłaconej dealerowi ceny odnosi się do każdego z trzech otrzymanych w zamian świadczeń, dla ustalenia, czy Spółka uzyskała przychód z tytułu otrzymania częściowo odpłatnych rzeczy, praw lub świadczeń, należy porównać wartość wyrażoną w tej cenie z łączną wartością nabytego samochodu, dwuletniego pakietu ubezpieczeń oraz świadczenia w postaci zapewnienia stawki oprocentowania kredytu 0%.

Zasady wyceny wartości rynkowej przedmiotowych świadczeń normują przepisy art. 12 ust.

5 ? 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią ustępu 5 tego artykułu, wartość nabytego przez Spółkę samochodu ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Analogicznie, wartość pozostałych świadczeń należy ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 12 ust. 6 wskazanej ustawy).

W przypadku, gdy ustalona według powyższych zasad wartość rynkowa przedmiotu umowy, zawartej między Spółką a dealerem znacznie odbiega od jego wartości rynkowej, odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na jego podstawie, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych.

W przedstawionym stanie faktycznym, zaistniała różnica pomiędzy wartością rynkową otrzymanych przez Spółkę rzeczy i świadczeń a ich wartością wyrażoną w cenie ustalonej w umowie. Oferta dealera samochodów mieści się jednak w pojęciu powszechnie stosowanych instrumentów rynkowych. Konkurencja cenowa, udzielanie rabatów, a także działania promocyjne polegające na oferowaniu dodatkowych świadczeń w cenie jednego są bowiem stałym elementem życia gospodarczego. Zachęcają one potencjalnych klientów do wyboru produktów (usług) danych przedsiębiorców, wpływając na poziom ich dochodów. Z tego względu nie należy z góry traktować tego typu działań w kategorii oferowania nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Ich ocena prawna powinna być dokonywana indywidualnie, z uwzględnieniem zasad rynkowych.

Z uwagi na fakt, że Spółka skorzystała z oferty dostępnej w salonach dealerskich dla wszystkich podmiotów zainteresowanych zakupem samochodu, a uzyskanie przedmiotowych świadczeń wiązało się z odpłatnością, uprawnione jest stwierdzenie, że przedmiotowa transakcja odbyła się na warunkach rynkowych. Oznacza to, że Spółka nie osiągnęła przychodu z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje

II FSK 313/06, wyrok zwykłego składu NSA