Czy podatek od nieruchomości oraz opłata za administrowanie w specjalnej strefie ekonomicznej stanowią (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków w postaci podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu administrowania gruntami w Specjalnej Strefy Ekonomicznej, ponoszonych w toku realizacji inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków w postaci podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu administrowania gruntami w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, ponoszonych w toku realizacji inwestycji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka w dniu 26 kwietnia 2006 r. otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych usług na terenie Strefy.

Następnie w czerwcu 2006 r. Spółka zakupiła grunt pod budowę fabryki i rozpoczęła proces inwestycyjny. Od momentu otrzymania zezwolenia Spółka jest obciążana przez SSE SA comiesięczną opłatą w wysokości około 2 500 zł netto - za administrowanie. Z tytułu bycia właścicielem gruntu co miesiąc uiszcza podatek od nieruchomości. Po zakończeniu budowy budynek fabryki został przyjęty do użytkowania w miesiącu maju 2009 r.

Kwoty obciążające spółkę z tytułu:

• opłaty za administrowanie gruntami w strefie
• podatku od nieruchomości
  
  

za lata 2006, 2007 oraz 2008 - czyli okres, w którym prowadzone były działania inwestycyjne, nie księgowano w koszty bezpośrednie, a tym samym nie uznawano jako koszty uzyskania przychodu za poszczególne lata. Wymienione koszty Spółka traktowała jako koszt inwestycyjny, zwiększający wartość początkową budowanego budynku produkcyjnego.

Wnioskodawca po zapoznaniu się z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. akt II FSK 1607/07 oraz ponownym przeanalizowaniu treści art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka nabrała wątpliwości co do słuszności zastosowanej kwalifikacji tych kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek od nieruchomości oraz opłata za administrowanie w strefie stanowią koszt wytworzenia środka trwałego w postaci budynku fabryki...

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków w postaci opłaty za administrowanie gruntami w strefie. Stanowisko Spółki w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków w postaci podatku od nieruchomości będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Wnioskodawca jest zdania, że dotychczasowy sposób ewidencjonowania kosztów w postaci opłaty za administrowanie w strefie, poprzez zaliczanie ich do kosztu wytworzenia środka trwałego jest nieprawidłowy. Wymieniony koszt nie powinien składać się na wartość początkową wybudowanego budynku produkcyjnego, lecz należy go odnieść w koszty uzyskania przychodów bezpośrednio (nie poprzez odpisy amortyzacyjne) w kolejnych latach 2006, 2007 oraz 2008, czyli odpowiednio w okresach obrachunkowych, których dotyczą. Przedmiotowa opłata obciążałyby Spółkę niezależnie od faktu, czy proces inwestycyjny na danym gruncie byłby prowadzony czy też nie. Omawiana opłata stanowi koszt ogólny zarządu i powinna być potrącalna w roku, którego dotyczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W brzmieniu od 1 stycznia 2007 r. art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Reasumując, warunkiem koniecznym zakwalifikowania konkretnego wydatku do kosztu uzyskania przychodów aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),

• został właściwie udokumentowany,

• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednakże, zgodnie z treścią ustawowej regulacji, kwalifikacja przez Spółkę poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów winna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku, jego celowość i zasadność dla funkcjonowania podmiotu oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów.

W przedmiotowej sprawie wydatek z tytułu opłaty za administrowanie gruntami w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, przy założeniu spełnienia ww. przesłanek, może stanowić koszty uzyskania przychodu.

Spółka słusznie zauważa, że w latach 2006, 2007 oraz 2008 błędnie kwalifikowała wydatek w postaci opłaty administracyjnej jako koszt inwestycyjny, zwiększający wartość początkową budowanego budynku produkcyjnego.

Należy bowiem zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, którym, na podstawie art. 16g ust. 4 jest wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Opłata z tytułu administrowania gruntami w Specjalnej Strefie Ekonomicznej ponoszona przez Spółkę w trakcie inwestycji jest związana z samym faktem prowadzenia działalności na terenie strefy jest to więc koszt działalności jednostki jako całości, a więc koszt ogólny zarządu, który nie podwyższa wartości początkowej wytworzonego środka trwałego.

Z treści art. 15 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., wynika, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania przychodu poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania przychodu, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis ten wskazywał, iż podatnik mógł ponosić koszty, które bezpośrednio wiązały się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też mógł ponosić koszty, które miały pośredni wpływ na osiągane przychody. Wydatki pośrednie, dotyczące całokształtu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, należało uznać za koszty uzyskania przychodów w okresie faktycznego ich poniesienia, czyli zapłaty.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca w art. 15 ust. 4-4e cytowanej ustawy wprowadził odrębne zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności czy dany wydatek wiąże się z możliwością uzyskania przychodów w sposób bezpośredni lub pośredni. Art. 15 ust. 4d stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Ponadto z treści art. 15 ust. 4e tej ustawy wynika, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem ujęcie w księgach rachunkowych (zaksięgowanie) kosztu na określony dzień decyduje obecnie o dacie i sposobie rozliczenia wydatku jako kosztu podatkowego.

Reasumując zatem powyższe należy stwierdzić, iż wydatki dotyczące opłat z tytułu administrowania w strefie zarówno w poprzednim stanie prawnym jak i obecnie, są kosztami ogólnymi zarządu i należy rozpatrywać je jako koszty pośrednie odnoszonymi do kosztów uzyskania przychodów stosownie do postanowień art. 15 ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2007 r. oraz art. 15 ust. 4d i art. 15 ust. 4e począwszy od 1 stycznia 2007 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.