Czy koszty realizacji inwestycji w postaci rozbudowy pomieszczeń biurowych oraz magazynowo-produkcyjnych, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu 22 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w przedmiocie określenia limitu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej i zakresu zwolnienia od podatku dochodowego, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w przedmiocie określenia limitu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej i zakresu zwolnienia od podatku dochodowego, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 15 grudnia 2003 r., na podstawie art. 16 ust. 1-3, 6 oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej obowiązujące do dnia 30 listopada 2017 r. Warunki prowadzenia działalności określone w zezwoleniu - zatrudnienie minimum 15 pracowników i poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości przekraczającej 2,5 mln zł, zostały spełnione. W związku z tym Spółka nabyła prawo do zwolnienia z podatku dochodowego.

Rozpoczynając inwestycję w Specjalnej Strefie Ekonomicznej Spółka z góry założyła, że obejmie ona dwa etapy:

1. I etap: budowa budynku biurowo-produkcyjnego - zakończony w 2005 r.,
2. II etap: rozbudowa istniejących pomieszczeń biurowych oraz magazynowo-produkcyjnych w ramach tej samej działalności - w zależności od potrzeb związanych z rozwojem firmy.

Z końcem 2009 r. Zarząd Spółki ze względu na dynamiczny rozwój firmy oraz wzrost zatrudnienia postanowił podjąć decyzję o przejściu do etapu II inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, tj. o rozbudowie istniejącego budynku o pomieszczenia biurowe, magazynowe i produkcyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozbudowa istniejących pomieszczeń biurowych oraz magazynowo-produkcyjnych, w których będzie prowadzona działalność objęta zezwoleniem, zwiększy limit dopuszczalnej wielkości pomocy i tym samym umożliwi podatnikowi rozszerzenie zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych o wartość nakładów na planowaną dalszą rozbudowę...

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi natomiast, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jak podnosi Spółka, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne. Aktualnie kwestię tę reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 powołanego aktu ?Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...) stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą (...)?.

Stosownie do treści § 3 ust. 4 rozporządzenia przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę powyższy stan prawny uznać należy, że poniesione przez nią wydatki inwestycyjne upoważniają do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego - w zakresie określonym w wyżej powołanych przepisach i w ramach pierwotnego zezwolenia. Inwestycja ta jest bowiem zgodna z uzyskanym zezwoleniem, a dobudowane pomieszczenia biurowo-magazynowe oraz produkcyjne wykorzystywane będą w ramach tej działalności (dalszy ciąg inwestycji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, to zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą. Określa ono przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1 (art. 16 ust. 2 ww. ustawy).

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek określania w zezwoleniu strefowym elementów, o których mowa w pkt 3-5 cytowanego przepisu, został wprowadzony z dniem 4 sierpnia 2008 r. mocą ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 118, poz. 746). Na mocy art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem jej wejścia w życie zachowały moc. Tym samym, przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą na terenie specjalnych stref ekonomicznych na podstawie zezwoleń wydanych przed dniem 4 sierpnia 2008 r. nie mają określonych limitów kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy, które mogą ponieść w ramach zezwolenia uprawniającego do korzystania z pomocy publicznej.

Zasady zwolnienia, o którym mowa w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych dotyczące osób prawnych, określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). W myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie, o którym mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 34, jest zatem formą pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcy, której wielkość nie może przekroczyć limitów przewidzianych dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami - przepisami z zakresu postępowania w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.) przez wielkość pomocy należy rozumieć wartość pomocy publicznej wyrażoną w kwocie pieniężnej lub intensywność pomocy publicznej wyrażoną jako stosunek wartości pomocy publicznej do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych określają stosowne rozporządzenia wydane na podstawie tej ustawy.

W analizowanej sytuacji, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 15 grudnia 2003 r. Spółka spełniła już określone w tym zezwoleniu warunki zatrudnienia określonej liczby pracowników i poniesienia określonej wartości wydatków inwestycyjnych. Obecnie zamierza podjąć II etap inwestycji na terenie Strefy - rozbudowę istniejących pomieszczeń biurowych oraz magazynowo-produkcyjnych dla celów działalności określonej w zezwoleniu. W związku z powyższym, ma wątpliwości, czy wartość nakładów na rozbudowę istniejących pomieszczeń biurowych oraz magazynowo-produkcyjnych, zwiększy limit dopuszczalnej wielkości pomocy i tym samym wielkość przysługującego mu zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Analizując kwestię prawidłowości stanowiska Spółki, w pierwszej kolejności należy ustalić, jakie przepisy będą właściwe dla oceny prawnej przedmiotowego zagadnienia.

W okresie prowadzenia przez Spółkę działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, teren, granice, okres, na jaki ustanowiono tę Strefę oraz szczegółowe zasady korzystania przez przedsiębiorców prowadzących działalność na jej terenie z pomocy publicznej określały następujące akty wykonawcze:

1. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 lipca 2001 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 84, poz. 909 ze zm.);
2. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 224, poz. 2270 ze zm.);
3. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 228, poz. 1667 ze zm.);
4. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1556 ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.).

Analiza ww. aktów wykonawczych prowadzi do wniosku, że aktualnie w odniesieniu do Spółki zastosowanie znajdują warunki udzielania pomocy regionalnej określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 26, poz. 168), tj. przed dniem 24 lutego 2007 r. Zgodnie bowiem z § 2 rozporządzenia z dnia 1 lutego 2007 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Należy przy tym wyjaśnić, że choć rozporządzenie z dnia 5 grudnia 2006 r. zostało uchylone w związku z art. 1 pkt 1, art. 1 pkt 2 oraz art. 5 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 118, poz. 746), a kwestie dotyczące zasad korzystania z pomocy publicznej przez tzw. ?podmioty strefowe? zostały uregulowane rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), to zgodnie z § 8 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Wnioskodawca nieprawidłowo wskazał zatem regulacje prawne, w oparciu o które należy ocenić kwestię wpływu poniesionych przez niego wydatków inwestycyjnych na zakres zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, stanowisko Spółki, którego istota sprowadza się do stwierdzenia, że poniesione przez nią wydatki inwestycyjne upoważniają do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego - w zakresie określonym w powołanych przez nią przepisach i w ramach pierwotnego zezwolenia, jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do przepisów mających zastosowanie w analizowanej sprawie, należy wskazać, że zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 lutego 2007 r., pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Nowa inwestycja została zdefiniowania w § 3 ust. 4 tego rozporządzenia jako inwestycja związana z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części. Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).

Stosownie do przepisu § 3 ust. 2 omawianego aktu wykonawczego, warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25% całkowitych kosztów inwestycji.

Normodawca przewidział jednocześnie, że:

1. pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników (§ 3 ust. 7 ww. rozporządzenia),
2. pomoc, o której mowa w § 3 ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4 (§ 3 ust. 8 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. ? w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 lutego 2007 r. ? maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, wynosi co do zasady:

1. 30% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.);
2. 40% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
3. 50% - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.

Wyjątki od powyższej reguły ? przewidziane w ust. 2-4 omawianego § 4 - dotyczą:

1. pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu - maksymalną intensywność pomocy podwyższa się w takim przypadku o 15 punktów procentowych brutto,
2. pomocy regionalnej udzielanej przedsiębiorcy na realizację dużego projektu inwestycyjnego (projektu nowej inwestycji, której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną przekraczają równowartość 50 mln euro, a koszty te obejmują wydatki ponoszone w okresie 3 lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących dany projekt inwestycyjny na środki trwałe powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służące do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności produkcji konkretnego produktu lub różnych produktów, o ile są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców) - maksymalną wielkość pomocy ustala się wówczas według wzoru określonego w § 4 ust. 3;
3. przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze motoryzacyjnym (zdefiniowanego w § 4 ust. 5) - maksymalna intensywność pomocy wynosi w takim przypadku 30% intensywności określonej w ust. 1, jeżeli kwota planowanej pomocy wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto przekracza równowartość 5 mln euro, z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Drugim obok maksymalnej intensywności pomocy regionalnej czynnikiem służącym określeniu wielkości pomocy regionalnej udzielanej przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą.

Na mocy § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 lutego 2007 r., za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

• zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. Koszty te mogą być ponadto podwyższone, zgodnie z § 6 ust. 2, o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, z uwzględnieniem ust. 3 i 4. Przepis § 6 ust. 5 omawianego rozporządzenia stanowi przy tym, że minimalna wysokość kosztów inwestycyjnych, o których mowa w ust. 1, wynosi 100 tys. euro.

Na podstawie § 8 ww. rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia po dniu 31 grudnia 2000 r., za koszty inwestycji uznaje się koszty inwestycji określone w § 6.

Należy ponadto wyjaśnić, że z uwagi na długość procesów inwestycyjnych prowadzonych w specjalnych strefach ekonomicznych oraz możliwość wykorzystywania przez podatników wygenerowanej wartości zwolnienia przez kilka kolejnych lat podatkowych, omawiane rozporządzenie przewiduje w § 9 mechanizm dyskontowania kosztów i wielkości pomocy, służący ich waloryzacji, uwzględnieniu zmian wartości pieniądza w czasie. Stosownie do ust. 1 tego przepisu, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Odnosząc powyższe regulacje do analizowanego przypadku, należy wskazać, że realizowana na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej rozbudowa istniejących pomieszczeń biurowych oraz magazynowo - produkcyjnych dla celów działalności określonej w zezwoleniu strefowym mieści się w pojęciu nowej inwestycji w rozumieniu § 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 lutego 2007 r.

W konsekwencji, jeżeli w związku z realizacją ww. inwestycji, w trakcie obowiązywania zezwolenia, Wnioskodawca poniesie koszty na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych, które zgodnie z przepisami o podatku dochodowym zostaną zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych, to koszty te - pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów - kwalifikować się będą do objęcia pomocą publiczną.

Jak wynika z § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia, w dotyczącej Wnioskodawcy sytuacji, gdy pomoc przeznaczona na nowe inwestycje jest udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy:

1. łącznie wielkość tych pomocy nie może przekroczyć maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4,
2. dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników (§ 3 ust. 7 ww. rozporządzenia).

Podsumowując, maksymalna dopuszczalna wysokość pomocy publicznej, jaka może zostać udzielona Spółce w formie zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia jest uzależniona od wartości maksymalnej intensywności pomocy regionalnej i wielkości faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, w tym wydatków przekraczających minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu. Innymi słowy, przedmiotowe wydatki będą mieć wpływ na wielkość przysługującego Spółce limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w zakresie określonym w wyżej powołanych przepisach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.