Czy w przypadku podjęcia uchwały przez Wspólnotę o opłaceniu ze środków funduszu remontowego należności, (...)

Czy w przypadku podjęcia uchwały przez Wspólnotę o opłaceniu ze środków funduszu remontowego należności, które obciążają indywidualnie uwłaszczanych właścicieli lokali a nie Wspólnotę, będzie musiała ona odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych od opłaconych kwot?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 20 czerwca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wspólnota Mieszkaniowa utworzyła, na podstawie uchwały właścicieli lokali, fundusz remontowy, z przeznaczeniem na bieżące i ewentualne przyszłe remonty. Jest to opłata obowiązkowa, której wysokość członkowie Wspólnoty ustalają corocznie w planie finansowym Wspólnoty przyjmowanym na dany rok stosowną uchwałą. Uchwała ta jest podstawą do obciążania właścicieli lokali miesięczną kwotą zaliczki wpłacaną na rachunek bankowy Wspólnoty. W rzeczywistości, zgodnie z art. 14 pkt 1 ustawy o własności lokali, fundusz remontowy jest zaliczką na koszty zarządu nieruchomością wspólna. W związku ze złożonymi przez właścicieli lokali wnioskami o uwłaszczenie, Wspólnota planuje podjąć uchwałę o przeznaczeniu części środków funduszu remontowego na uregulowanie opłat, które każdy z członków musi ponieść z tytułu przekształcenia wieczystego użytkowania gruntu pod budynkiem w prawo własności (wniosek, decyzja i opłata dotycząca każdego właściciela lokalu indywidualnie). Sprawy przekształceń reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Zgodnie z art. 2 ww. ustawy, z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności muszą wystąpić wszyscy właściciele lokali. Wspólnota Mieszkaniowa nie uczestniczy w procedurze przekształcenia, lecz poszczególni użytkownicy wieczyści (osoby fizyczne). To oni posiadają prawo wieczystego użytkowania, każdy z osobna, a nie Wspólnota. Wraz z odrębną własnością lokalu nabyli udział w nieruchomości wspólnej, który obejmuje prawo własności wspólnych części budynku oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu. Zarówno Wspólnota jak i Zarząd Wspólnoty nie występują w takim postępowaniu jako strona.

W związku z powyższym Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej ma wątpliwości dotyczące ewentualnych podatków, które z tytułu opłat za przekształcenie powinna zapłacić Wspólnota i poszczególni właściciele.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy w przypadku podjęcia uchwały przez Wspólnotę o opłaceniu ze środków funduszu remontowego należności, które obciążają indywidualnie uwłaszczanych właścicieli lokali a nie Wspólnotę, będzie musiała ona odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych od opłaconych kwot?
  2. Czy właściciele lokali, w związku z opłaceniem ?za nich? przez Wspólnotę opłat za przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności gruntu środkami z funduszu remontowego, będą obowiązani do opłacenia podatku od ww. kwot do urzędu skarbowego, zgodnie z obowiązującą danego właściciela skalą podatkową?


Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania pierwszego. Wniosek Wspólnoty w zakresie pytania drugiego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wspólnoty, będzie ona musiała odprowadzić podatek dochodowy, ponieważ zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód ten nie został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.).


Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym ? dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencje jej działania zostały ściśle określone w ww. ustawie o własności lokali. Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. W art. 14 tej ustawy ustanowiono natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:


  • wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
  • opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
  • ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
  • wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
  • wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.


Wspólnoty jako jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.)). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest ? co do zasady ? dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2).

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami (?) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

Zgodnie natomiast z treścią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi ? w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.


Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:


  • dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
  • dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.


Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.


Przez pojęcie ?zasoby mieszkaniowe? należy rozumieć:


  1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
  2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno ? remontowe,
  3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki ? doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo ? kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).


Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (zaliczki) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wspólnota planuje podjąć uchwałę o przeznaczeniu części środków funduszu remontowego na uregulowanie opłat, które każdy z członków musi ponieść z tytułu przekształcenia wieczystego użytkowania gruntu pod budynkiem w prawo własności (wniosek, decyzja i opłata dotycząca każdego właściciela lokalu indywidualnie).

W związku z powyższym w pierwszej kolejności wskazać należy, że kwestie dotyczące przekształcenia praw wieczystego użytkowania gruntu normuje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 r. poz. 83).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne i prawne będące w dniu 13 października 2005 r. użytkownikami wieczystymi nieruchomości mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo własności.

Art. 2 ust. 1 tej ustawy stanowi natomiast, że w przypadku współużytkowania wieczystego z żądaniem przekształcenia występują wszyscy współużytkownicy wieczyści, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 1 tej ustawy osoba, na rzecz której zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest obowiązana do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty z tytułu tego przekształcenia, z zastrzeżeniem art. 5.

Z powyższego wynika (jak słusznie wskazuje Wnioskodawca), że Wspólnota Mieszkaniowa nie uczestniczy w procedurze przekształcenia, lecz poszczególni użytkownicy wieczyści (osoby fizyczne), którzy posiadają prawo wieczystego użytkowania. To oni zobowiązani są do ponoszenia opłat związanych z przekształceniem, a nie Wspólnota.

Zatem ponoszenie opłat związanych z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości nie należy do podstawowych opłat ponoszonych przez wspólnotę mieszkaniową w ramach tzw. kosztów zarządu, o których mowa w art. 14 ustawy o własności lokali.

Tym samym wydatkowanie środków z funduszu remontowego, przeznaczonych na remonty i bieżącą konserwację, na opłacenie procesu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości za poszczególnych właścicieli lokali nie może być uznane za wydatkowanie środków na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym stanowisko Wspólnoty, w świetle którego będzie ona musiała odprowadzić podatek dochodowy, ponieważ zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód ten nie został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, uznać należy za prawidłowe.

Końcowo podkreślić trzeba, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika