Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń prowizyjnych za zarządzanie stacjami (...)

10.8.2009

Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń prowizyjnych za zarządzanie stacjami paliw.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń prowizyjnych za zarządzanie stacjami paliw ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń prowizyjnych za zarządzanie stacjami paliw.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie detalicznej i hurtowej sprzedaży paliw płynnych. Jednostka ma zawarte umowy z zarządzającymi stacjami paliw. W ramach tych umów zarządzający stacjami zobowiązani są m.in. do sprzedaży w imieniu i na rachunek Spółki jej produktów oraz do pobierania od klientów należności za sprzedaż tych produktów. Z tytułu ww. czynności zarządzający otrzymują wynagrodzenia prowizyjne. Podstawą do wypłaty prowizji jest wystawiona faktura VAT przez zarządzającego stacją paliw na rzecz Spółki. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Zatem zarządzający - zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług - mają obowiązek wystawić faktury za świadczone przez siebie usługi do 7 dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, tj. okres za jaki została wykonana usługa. W chwili obecnej Jednostka posiada 133 stacje zarządzane w ramach umów o prowadzenie stacji paliw. Z uwagi na poczynione oszczędności w kosztach oraz zmniejszenie czasu na wprowadzanie dokumentów do systemu finansowo - księgowego, podatnik zamierza wprowadzić nowe rozwiązanie, które zminimalizuje kosztochłonność i czas księgowania poszczególnych dowodów. Spółka zamierza skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 106 oraz § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z tymi uregulowaniami nabywca usługi ma prawo do wystawiania faktur VAT, faktur korygujących i duplikatów w imieniu i na rachunek sprzedawcy (zarządzającego stacją paliw). Aby zrealizować to prawo, Spółka podpisze specjalne umowy pomiędzy sprzedającymi (zarządzającymi) a nabywcą (?L.?) usługi. Projekt umowy upoważniającej nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów w imieniu i na rachunek dostawcy towarów i usług zawiera wszystkie wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Finansów, o którym mowa wyżej.

Zatem Spółka wypełniając postanowienia wynikające z umowy upoważniającej nabywcę do wystawiania faktur w imieniu i na rachunek dostawcy, wystawi faktury w terminie zgodnym z przepisami ustawy o VAT, tj. do 7 dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni (miesiąc, w którym została wykonana usługa). Dokumenty zostaną wystawione w elektronicznym pliku tekstowym. Następnie zostaną wydrukowane i w formie papierowej (oryginał i kopia) przesłane do zarządzających stacjami celem akceptacji w formie podpisu. Do wystawionych faktur za sprzedawców zostanie sporządzone zestawienie zbiorcze. Zestawienie zaakceptują pod względem merytorycznym osoby odpowiedzialne za ponoszone koszty w Spółce.

Dane dotyczące wystawionych faktur zostaną zaewidencjonowane w systemie finansowo-księgowym na odpowiednich kontach kosztowych, w ewidencji księgowej na ostatni dzień miesiąca, w którym została wykonana usługa, bowiem zgodnie z ustawą o rachunkowości, z zasadą współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów, w księgach rachunkowych należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na rzecz jednostki przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami.

W momencie otrzymania przez Spółkę faktury zaakceptowanej przez zarządzającego stacją paliw w formie podpisu, na dokument papierowy (fakturze) zostanie naniesiony numer systemowy, pod którym zaewidencjonowany został dokument w księgach po wystawieniu faktury za sprzedawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy kosztami uzyskania przychodów w Spółce są kwoty z tytułu prowizji wynikające z wystawionych faktur za sprzedawcę, zaksięgowanych w księgach na ostatni dzień miesiąca, w którym została wykonana usługa poprzez zaciągnięcie danych z faktur z elektronicznego pliku tekstowego lub poprzez ręczne wprowadzenie danych... Spółka nadmienia, że na dzień księgowania faktur wystawionych za sprzedawców, oryginał i kopia dokumentu zostanie wysłana do kontrahentów celem ich potwierdzenia.
Czy kosztami uzyskania przychodów w Spółce są kwoty z tytułu prowizji w momencie otrzymania potwierdzonego oryginału faktury przez zarządzającego stacją paliw...

Spółka wskazuje, iż stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, na co wskazuje treść art. 15 ust.

4d. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyło to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z definicji kosztu podatkowego wynika, aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione równocześnie poniżej wymienione warunki:

poniesienie kosztu musi nastąpić w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
wydatek ten nie może być wymieniony w negatywnym katalogu kosztów podatkowych oraz
zostanie prawidłowo udokumentowany.

Bezspornym jest, że koszty wynagrodzeń prowizyjnych jakie ponosi Spółka w związku z wykonaniem umowy o prowadzenie stacji paliw, w rozumieniu art. 15 ust. 1 stanowią koszty uzyskania przychodów. Są ponoszone w ramach działalności gospodarczej, w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie są wymienione w negatywnym katalogu kosztów podatkowych. Natomiast kwestię prawidłowego udokumentowania poniesionego wydatku ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje. Odwołuje się w treści art. 9 ust. 1 do przepisów wynikających z innych ustaw. Zgodnie z powołanym przepisem, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Tymi odrębnymi przepisami jest ustawa o rachunkowości. Za podstawę zapisów w księgach rachunkowych, ustawa o rachunkowości uznaje dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera, za równoważne z dowodami źródłowymi uważa się zapisy w księgach rachunkowych, wprowadzane automatycznie za pośrednictwem urządzeń łączności, komputerowych nośników danych lub tworzone według algorytmu (programu) na podstawie informacji zawartych już w księgach, przy zapewnieniu, że podczas rejestrowania tych zapisów zostaną spełnione co najmniej następujące warunki:

uzyskają one trwale czytelną postać zgodną z treścią odpowiednich dowodów księgowych,
możliwe jest stwierdzenie źródła ich pochodzenia oraz ustalenie osoby odpowiedzialnej za ich wprowadzenie,
stosowana procedura zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia odnośnych danych oraz kompletności i identyczności i zapisów,
dane źródłowe w miejscu ich powstania są odpowiednio chronione, w sposób zapewniający ich niezmienności, przez okres wymagany do przechowywania danego rodzaju dowodów księgowych.

Przywołana wyżej regulacja art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty podatkowe uznaje inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, zaksięgowane w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). W ocenie Spółki elektroniczny plik tekstowy obejmujący wszystkie wystawione faktury w imieniu i na rachunek zarządzających stacją paliw (sprzedawców) spełnia wymogi dowodu księgowego stwierdzającego dokonanie operacji gospodarczej. Wprawdzie w momencie zaksięgowania elektronicznego pliku tekstowego Spółka nie jest w posiadaniu dokumentu papierowego (fizycznie oryginał i kopia został wysłany do zarządzającego stacją, w celu potwierdzenia w formie podpisu), to jednak de facto istnieje i stanowi potwierdzenie dokonania operacji gospodarczej pomiędzy zarządzającym stacją paliw, a Spółką. Ponadto, jeżeli ustawa o podatku od towarów i usług dopuszcza możliwość wystawiania faktur przez nabywcę za sprzedającego, a przepisy wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie odnoszą się wprost do tej kwestii, to w ocenie Jednostki należy zastosować ogólny zapis określony w art. 15 ust. 4d stanowiący, że koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w miesiącu, w którym została wykonana usługa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.