Czy w opisanym stanie faktycznym, dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwoty (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów Spółki wartości bonifikat udzielonych klientom przy sprzedaży towarów handlowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków i paraleków w aptece. Przy sprzedaży niektórych medykamentów z cenami urzędowymi i umownymi (w tym objętych refundacją NFZ) udziela kupującym preferencji cenowej polegającej na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty. Bonifikata uwidoczniona jest na paragonie w tzw. części niefiskalnej. Obniżka taka nie ma jednak wpływu na cenę wskazaną w dokumencie sprzedaży, którym jest paragon fiskalny, natomiast powoduje, że faktycznie otrzymana kwota od pacjenta jest niższa niż wskazana jako cena sprzedaży w paragonie fiskalnym, co stanowi swoisty element strategii gospodarczej Spółki. Informacja o mniejszej odpłatności jest zamieszczona na paragonie, z opisem ?kwota do zapłaty?, a kupujący jest o tym fakcie informowany w momencie sprzedaży i wyraża na to zgodę.

Sprzedaż detaliczna odbywa się na podstawie paragonów fiskalnych, zawierających wszystkie niezbędne informacje, stosownie do § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Na paragonie fiskalnym dokumentującym sprzedaż z bonifikatą, bonifikata nie obniża cen poszczególnych artykułów, ale pomniejsza wykazaną w nim ostateczną kwotę do zapłaty, co uwidocznione jest w części niefiskalnej paragonu. W paragonie wyspecyfikowane są bowiem ceny leków w kwotach netto i z VAT, natomiast bonifikata przedstawiona jest na dole paragonu w postaci jednej kwoty - bez rozbicia na kwotę netto i podatek, i bez przyporządkowania do poszczególnych pozycji towarów wydanych klientowi (ponieważ nie dotyczą sprzedaży poszczególnych leków, które Wnioskodawca sprzedaje wg różnych stawek VAT). Do kasy apteki wpływa wyłącznie kwota po bonifikacie, a zatem faktycznie zapłacona przez klienta. Te same dane są uwidocznione na wtórnikach drukowanych przez kasę fiskalną, które podlegają przechowywaniu w dłuższym okresie. Wartość bonifikat nie jest uwidoczniona na raporcie dobowym z kasy fiskalnej (bonifikata ujmowana jest w części informacyjnej, a nie fiskalnej kasy). Również wydruki z programu sprzedaży stosowanego w aptece zawierają dane o bonifikatach jedynie w formie informacyjnej tzn. w formie jednej kwoty bez rozbicia na wartość netto i vat. Z tego powodu powstaje różnica pomiędzy wartością obrotu bez uwzględnienia bonifikat oraz rzeczywistą kwotą gotówki, która jest o te bonifikaty pomniejszona.

Podkreślić jednak należy, że kasy rejestrujące i ich algorytmy działania są zdeterminowane przepisami i brak jest możliwości ingerencji w strukturę oprogramowania przez podatnika. Ponieważ jednak apteka pracuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi, wartość bonifikat i obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie zestawieniach komputerowych-dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży oraz kwoty bonifikat. Więc mimo, iż brak jest kwoty bonifikat na paragonach dobowych to ich wartość można odnaleźć na wydrukach komputerowych.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwoty udzielonych bonifikat klientom możemy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w pełnej wysokości, jeżeli ich wartość jest uwidoczniona w wydrukach komputerowych w części informacyjnej oraz w paragonach fiskalnych w części niefiskalnej...

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych kwoty udzielonych przez Spółkę bonifikat, polegających na obniżeniu ostatecznej ceny do zapłaty może zaliczyć w pełnej wartości do kosztów uzyskania przychodów ponieważ jest ona udzielana w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Obniżenie ostatecznej kwoty do zapłaty stanowi swoisty element strategii gospodarczej Spółki. Są to koszty, które zdecydowano się ponieść, aby być konkurencyjnym na rynku, aby zachęcić klientów do zakupów w aptece, a także przyciągnąć nowych pacjentów do zakupów, a więc bonifikaty są udzielane bezwzględnie w celu osiągnięcia przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka udziela bonifikat obniżając należność za nabyte leki. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia ?bonifikata?. W utrwalonym znaczeniu ?bonifikata? to obniżka ceny przyznawana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta. Jest to rodzaj obniżki ustalonej ceny określonego towaru.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zacytowany przepis w sposób wyraźny wskazuje, iż do przychodów nie można wliczać wartości bonifikat. Innymi słowy Spółka sprzedając towar po cenie uwzględniającej bonifikatę, nie może wykazać przychodu w wysokości odpowiadającej cenie bez bonifikaty, gdyż w istocie rzeczy podmiot nie uzyskuje przychodu w takiej wysokości, lecz w wysokości mniejszej, tzn. pomniejszonej o wartość bonifikaty. Ponadto takie postępowanie stałoby w sprzeczności z powyżej cytowanym przepisem.

Odnosząc się do kwestii dokumentowania udzielanych bonifikat podkreślić należy, iż w myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Ustawa odwołuje się więc do norm prawa bilansowego, co oznacza, iż podstawą zapisów w księgach rachunkowych ? w myśl art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.) ? są dowody stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dowodami źródłowymi.

Ustawodawca nie narzuca żadnych technicznych rozwiązań co do sposobu dokumentowania przychodów, podkreśla natomiast, że prowadzona ewidencja rachunkowa ma zapewnić określenie dochodu i podstawy opodatkowania oraz należnego podatku.

Jak uprzednio wskazano, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują kwestii dokumentowania bonifikat. Jeżeli zatem dokumenty, na podstawie których dokonywane są księgowania udzielanych klientom bonifikat są, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości, rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, której dotyczą, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 tej ustawy, wówczas przychodem Wnioskodawcy ze sprzedaży leków i parafarmaceutyków jest kwota faktycznie zapłacona przez nabywcę. Udzielenie bonifikaty ma tym samym wpływ na obniżenie podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na względzie powyższe należy zauważyć, iż w sytuacji gdy Spółka rzeczywiście udzieli bonifikaty bądź rabatu klientowi i w sposób odpowiedni fakt ten udokumentuje, Spółka będzie miała prawo do odpowiedniego pomniejszenia przychodu o wartość udzielonej bonifikaty, konsekwentnie nie będzie mogła zaliczyć wartości tejże bonifikaty do kosztów uzyskania przychodów, gdyż prowadziłoby to do dwukrotnego pomniejszania podstawy opodatkowania, o tę samą wartość.

Reasumując należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należało uznać za nieprawidłowe, gdyż prawidłowe rozliczenie przychodów przez Spółkę przekreśla możliwość zaliczenia wartości udzielanych bonifikat do kosztów uzyskania przychodów.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie kwestii podatkowych, i nie przesądza o zasadności, czy też prawidłowości przedstawionego we wniosku postępowania w kontekście przepisów innych niż podatkowe, dotyczących kwestii związanych z udzielaniem bonifikat w zakresie sprzedaży leków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.