Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej samochodu kempingowego będą stanowiły (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzowania samochodu kempingowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka ma zamiar zakupić używany (8-10 letni) samochód kempingowy z przeznaczeniem na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Firma prowadzi działalność na terenie całej Polski. Wykonuje remonty urządzeń energetycznych, buduje, remontuje i modernizuje kotłownie przemysłowe oraz instalacje technologiczne. Prowadzenie prac wymaga obecności pracownika nadzoru, dostępu do dokumentacji, zestawów norm, procedur systemu jakości, literatury technicznej itp.

Ze względów ekonomicznych, Spółka zatrudnia jednego kierownika robót z odpowiednimi uprawnieniami w związku z czym konieczne jest jego częste przemieszczanie się pomiędzy budowami wraz z całym niezbędnym wyposażeniem i sprzętem pomiarowym. Zakup samochodu, który umożliwiałby mieszkanie dla kierownika budowy w trakcie delegacji a jednocześnie byłby zapleczem biurowym znacznie ułatwiłoby prowadzenie prac i obniżyłoby koszty ponoszone przez Spółkę. Spółka przewiduje używanie samochodu kempingowego w okresie dłuższym niż rok, w związku z czym samochód kempingowy wykorzystywany byłby przez wielu budowach, co w porównaniu z każdorazowym najmem tymczasowych pomieszczeń biurowych i opłacaniem noclegów w hotelach stanowiłoby korzystną dla Spółki inwestycję.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej samochodu kempingowego będą stanowiły koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego jakim będzie samochód kempingowy, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają między innymi nabyte przez podatnika na własność środki transportu o przewidywanym okresie dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane środkami trwałymi. Samochód kempingowy, który Spółka zamierza nabyć będzie spełniał łącznie wszystkie wskazane powyżej warunki.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m (?).

Spółka nie ma wątpliwości co do celowości i racjonalności zakupu przedmiotowego samochodu kempingowego oraz bezpośredniego związku pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskanym lub zasadnie oczekiwanym przychodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) amortyzacji podlegają między innymi nabyte przez podatnika na własność środki transportu o przewidywanym okresie dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane środkami trwałymi.

Z kolei na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków na: nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, przy czym wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie natomiast z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m (?).

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego samochód kempingowy ma być wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą w okresie przekraczającym rok, przez co spełnia warunki do uznania go za środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na zakwalifikowanie wskazanego środka majątkowego do środków trwałych Spółka nie może zaliczyć poniesionych wydatków na jego zakup bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, ale jedynie poprzez prawidłowo wyliczone odpisy amortyzacyjne.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej samochodu kempingowego będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Spółki. Przy czym podkreślić należy, iż na wartość odpisów amortyzacyjnych zwiększających koszty uzyskania przychodów może mieć wpływ ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.