Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo naliczając amortyzację zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów (...)

Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo naliczając amortyzację zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów i zmniejszającą dochód do opodatkowania od lokali użytkowych, które są wynajmowane oraz do których przysługują ich użytkownikom spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od lokali użytkowych będących własnością Spółdzielni oraz lokali użytkowych, do których przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 18 sierpnia 2009 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od lokali użytkowych będących własnością Spółdzielni oraz lokali użytkowych, do których przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółdzielnia posiada w swoich zasobach lokale użytkowe, które wynajmuje użytkownikom na podstawie umów najmu oraz lokale, do których ustanowione zostały na rzecz użytkowników spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych. Zgodnie z przyjętą powszechnie interpretacją lokale użytkowe nie mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, a wobec tego dochody uzyskane z wynajmu lokali użytkowych oraz z eksploatacji lokali użytkowych, do których przysługują użytkownikom spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, uznane zostały przez Wnioskodawcę za działalność, z której dochód podlega opodatkowaniu.

Skoro lokale użytkowe nie stanowią zasobów mieszkaniowych, nie ma do nich zastosowania art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zgodnie z którym spółdzielnia ma obowiązek tworzyć fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, który obciąża koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tylko odpisy na fundusz remontowy dokonane zgodnie z powyższym zapisem stanowią koszty uzyskania przychodów, co znajduje potwierdzenie w art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec tego Spółdzielnia nie tworzy odpisów na fundusz remontowy lokali użytkowych.

Z kolei art. 16c ustawy o podatku dochodwym od osób prawnych określa, że amortyzacji nie podlegają między innymi budynki i urządzenia zaliczane do zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej. Skoro lokale użytkowe nie stanowią zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia nalicza zgodnie z wewnętrznymi regulaminami amortyzację od tych lokali, a naliczona amortyzacja stanowi koszty uzyskania przychodów pomniejszające dochód uzyskiwany z najmu lokali użytkowych i eksploatacji lokali użytkowych, do których przysługują użytkownikom spółdzielcze własnościowe prawa do tych lokali.


W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:


Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo naliczając amortyzację zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów i zmniejszającą dochód do opodatkowania od lokali użytkowych, które są wynajmowane oraz do których przysługują ich użytkownikom spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych...


Zdaniem Wnioskodawcy, amortyzację naliczoną od lokali użytkowych wynajmowanych i lokali użytkowych, do których przysługują ich użytkownikom spółdzielcze własnościowe prawa do tych lokali można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pomniejszających dochód uzyskiwany z gospodarowania tymi lokalami.

Swoje stanowisko Spółdzielnia opiera na następujących przesłankach;

Zgodnie z powszechnie przyjętą wykładnią ?zasobów mieszkaniowych? lokale użytkowe nie stanowią zasobów mieszkaniowych, wobec czego dochód uzyskany z gospodarowania tymi lokalami nie może być zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych ? art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółdzielnia nie może dokonywać od lokali użytkowych odpisów na fundusz remontowy ponieważ odpisy te nie mogłyby stanowić kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skoro lokale użytkowe nie mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych wobec tego nie ma do nich zastosowania art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, według którego nie podlegają amortyzacji budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służące działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Wymienione powyżej okoliczności wynikające z powołanych przepisów, jak również wydanych dotąd orzeczeń potwierdzają prawidłowość postępowania Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) ? dalej: ustawa, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie natomiast z art. 16c pkt 2 ustawy, amortyzacji nie podlegają: budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Zasady gospodarki finansowej danej spółdzielni mieszkaniowej powinny rozstrzygać, czy w odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego stosowane będzie umorzenie wartości tych lokali pomniejszające fundusz zasobowy spółdzielni, czy też będą naliczane odpisy amortyzacyjne w ciężar kosztów działalności, którym te lokale służą. A zatem to sama Spółdzielnia decyduje o umorzeniu lub amortyzacji lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego.

Lokale użytkowe (niemieszkalne), co do zasady, są odrębnymi środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji. W odniesieniu do lokali użytkowych finansowanych z funduszu zasobowego należy wskazać, iż taki środek trwały podlegać będzie odpisom amortyzacyjnym na podstawie przepisów podatkowych, pod warunkiem że nie zostanie zaliczony do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub nie służy działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, o ile Spółdzielnia podejmie decyzję o naliczaniu odpisów amortyzacyjnych od określonego lokalu użytkowego.


Z kolei przez pojęcie ?spółdzielczych zasobów mieszkaniowych? należy rozumieć:


  • znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami, oraz wyposażenie techniczne jak: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
  • pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  • urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak: zbiorniki ? doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.


Z powyższego wynika, iż lokale użytkowe nie wchodzą w skład spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Tym samym, jeżeli Spółdzielnia wykazuje niepodlegające zwolnieniu dochody uzyskane z wykorzystania (wynajmu) lokali użytkowych, to uzasadnione jest podjęcie przez Spółdzielnię decyzji o amortyzacji podatkowej tych lokali i obciążeniu odpisami amortyzacyjnymi kosztów uzyskania przychodów, wpływających na zmniejszenie dochodu do opodatkowania.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika