Czy kwota należności głównej stanowiąca odszkodowanie z tytułu niedoboru w kasie, zwrot kosztów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2008 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego z dnia 25 listopada 1998 r. zasądzono od byłej pracownicy (kasjerki) na rzecz Spółdzielni zwrot kwoty 25 834 zł 30 gr jako należność z tytułu niedoboru w kasie, odsetek naliczonych do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu.

Niedobór w kasie wynikał z zagarnięcia mienia z tytułu wpłat czynszowych od lokatorów, mającego miejsce w latach. Na ww. niedobór utworzono odpis aktualizujący i zaliczono do kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi w 1998 roku, gdzie działalność Spółdzielni była zwolniona od podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie egzekucji z nieruchomości prowadzonej przez komornika dokonano w dniu 6 listopada 2006 r. licytacji nieruchomości, tj. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, za kwotę 74 875 zł. Kwota wynikająca z podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej lokalu mieszkalnego w wysokości 59 534 zł 27 gr wpłynęła na rachunek bankowy Spółdzielni w dniu 31 stycznia 2008 r. i została zaliczona wg poniższego podziału:

• 24 308 zł 63 gr ? spłata należności głównej pomniejszona o wcześniejsze egzekucje komornicze,
  
• 11 918 zł 80 gr ? zwrot kosztów sądowych i komorniczych,
  
• 23 305 zł 84 gr ? odsetki.
  

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy kwota należności głównej stanowiąca odszkodowanie z tytułu niedoboru w kasie, obejmującego wpłaty czynszowe od lokatorów przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, będzie wolna od podatku dochodowego od osób prawnych...
   
2. Czy zwrot kosztów windykacji należy zaliczyć do dochodów uzyskiwanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi...
   
3. Czy uzyskane odsetki również będą wolne od podatku dochodowego od osób prawnych...
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Ponieważ otrzymana kwota z tytułu niedoboru w kasie dotyczy zagarnięcia wpłat czynszowych od lokatorów, podlega ona zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, pod warunkiem przeznaczenia ww. dochodu na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi.
   
2. Wymienione przychody i koszty windykacji poniesione w celu odzyskania zasądzonej kwoty związane są bezpośrednio z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, tak więc ma do nich zastosowanie cytowany art. 17 ustawy.
   
3. Również uzyskane odsetki, tak jak odsetki od nieterminowych zapłat czynszu, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w części przeznaczonej na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi.
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) ? dalej: ustawa podatkowa, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi ? w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a) tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 roku ? zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody spółdzielni mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca jest podmiotem działającym w oparciu o przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w przedmiotowej sprawie należy wskazać na przepisy tej ustawy, które stanowią, że celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podatkowej, składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty.

Uwzględniając charakter opłat oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia ?zasoby mieszkaniowe? nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez ?zasoby mieszkaniowe? należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak: zbiorniki ? doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) pobierane od lokatorów oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio art. 12 i art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Uzyskany z tego tytułu dochód, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie wolny od podatku jeśli tylko zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Przychodami i kosztami związanymi z gospodarką zasobami mieszkaniowymi są zatem także wyżej wymienione koszty związane z windykacją zagarniętych przez pracownika należności od lokatorów, późniejszy zwrot należności głównej oraz związane z tym faktem otrzymanie należnych odsetek, stanowiące rekompensatę za szkody majątkowe powstałe w zasobach mieszkaniowych.

Tym samym, zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podlega dochód wynikający z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a nie ? jak wymieniła Spółdzielnia we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ? poszczególne przychody i koszty będące elementami składowymi gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.