Czy spełniając definicję małego podatnika, Spółka może skorzystać z jednorazowej amortyzacji, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2008 r. (data wpływu 12 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji, uzupełniony pismem Spółki z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka istnieje od dnia 12 listopada 2003 r. Zajmuje się świadczeniem usług i sprzedażą towarów dla firm. Są to prace związane z rusztowaniami i dociepleniowe, montaż, demontaż, dzierżawa, a także produkcja i dystrybucja urządzeń i artykułów do mechanizacji rolnictwa. Ponadto, prowadzi ośrodek szkoleniowy, w którym można uzyskać uprawnienia montażysty rusztowań. Wnioskodawca jest małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem wartość jego przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro. Spółka rozważa możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji. Jej przedmiotem byłby środek trwały zaliczony do grupy 3 - 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, niebędący samochodem osobowym. Jednostka planuje dopiero zakup takiego środka trwałego - nie można zatem mówić o wprowadzeniu tego składnika majątku do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca podkreślił ponadto, że przedstawione zdarzenie przyszłe odnosi się do jego bieżącej sytuacji oraz sytuacji, gdyby wymóg posiadania statusu małego podatnika byłby nadal spełniony w następnym roku podatkowym. Celem zapytania Spółki jest poznanie opinii organu w przedmiotowej sprawie przed podjęciem decyzji o ewentualnym wydatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spełniając definicję małego podatnika, Spółka może skorzystać z jednorazowej amortyzacji, zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorzystać z jednorazowej amortyzacji na warunkach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16k ust. 7 tej ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3 - 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Z treści powołanego przepisu wynika, że możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji przysługuje:

• podatnikom rozpoczynającym działalność, z wyjątkiem utworzonych w sposób określony w art. 16k ust. 11 powołanej ustawy, w ich pierwszym roku podatkowym, oraz

• małym podatnikom, czyli ? w myśl art. 4a pkt 10 tej ustawy ? podatnikom, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro, przy czym przeliczenia tej wyrażonej w euro kwoty dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Z zastosowaniem tej szczególnej metody, mogą być amortyzowane środki trwałe zaliczone do grupy 3 - 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, niebędące samochodami osobowymi, w roku podatkowym, w którym zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na mocy art. 16k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub stosować zasady określone w art. 16h ust. 4. Innymi słowy, amortyzując dany środek trwały podatnik może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego już w miesiącu wprowadzenia tego środka do ewidencji bądź też dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Łączna wartość odpisów amortyzacyjnych dokonanych z wykorzystaniem omawianej metody nie może przekroczyć w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro. Zgodnie z art. 16k ust. 12 powoływanej ustawy, kwotę tę przelicza się na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w tych przepisach, w zaokrągleniu do 1 000 zł. Ponadto, na mocy art. 16k ust. 9 tej ustawy, przy określaniu powyższego limitu, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3 500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.

Podatnicy, którzy skorzystają z jednorazowej amortyzacji, od następnego roku podatkowego dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (metodą degresywną) lub art. 16i tej ustawy (metodą liniową). Suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1, nie może przy tym przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych (art. 16k ust. 8 omawianej ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć środek trwały należący do grupy 3 - 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, niebędący samochodem osobowym. Spółka posiada obecnie status małego podatnika. Oznacza to, że jeśli w bieżącym roku podatkowym zakupi ten środek trwały i wprowadzi go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, może - w tym roku podatkowym - dokonać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej do wysokości nieprzekraczającej równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów.

Prawo do jednorazowej amortyzacji będzie jej również przysługiwać w odniesieniu do niebędących samochodami osobowymi środków trwałych należących do grupy 3 - 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w następnym roku podatkowym, o ile w tym roku podatkowym Spółka nadal będzie miała status małego podatnika.

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 16k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednorazowa amortyzacja stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Obecnie takimi aktami prawa wspólnotowego są:

• rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.),

• rozporządzenie Komisji (WE) nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 25 lipca 2007 r.),

• rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej (Dz. Urz. UE L 337 z dnia 21 grudnia 2007 r.).

Regulacje te normują kwestię dopuszczalności udzielenia pomocy de minimis. Mogą zatem ograniczać prawo podatnika do skorzystania z pomocy publicznej, jaką jest jednorazowa amortyzacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80 - 219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.