Czy kwoty uzyskiwane przez ?P.? wskutek anulowania kontraktu terminowego przez ?B.? stanowią (...)
Czy kwoty uzyskiwane przez ?P.? wskutek anulowania kontraktu terminowego przez ?B.? stanowią przychód podatkowy?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskania przychodu z tytułu anulowania kontraktu terminowego przez ?B.? ? jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 września 2008 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskania przychodu z tytułu anulowania kontraktu terminowego przez ?B.?.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.
Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (obrót towarowy krajowy i zagraniczny surowcami rolnymi oraz produktami otrzymywanymi z ich przemysłowego przetworzenia), zawiera z dostawcami (przede wszystkim gospodarstwa rolne w Polsce) umowy handlowe, na podstawie których kontrahenci zobowiązani są w oznaczonym terminie dostarczyć ustaloną umownie ilość towaru określonego rodzaju po oznaczonej z góry cenie. W ślad za tym Spółka zawiera ze swymi zagranicznymi partnerami handlowymi, w tym również z holenderską spółka matką ?B.? ? umowy terminowe na dostarczenie oznaczonej ilości produktu o określonych parametrach i wskazanej z góry cenie oraz terminie dostawy. Umowy te w chwili ich zawarcia nie powodują przepływów finansowych i są neutralne podatkowo. Zdarza się, że dostawcy nie wywiązują się ze zobowiązań co powoduje, iż kontrakt terminowy z odbiorcą nie może być wykonany (zwykle w części). W takiej sytuacji strony dokonują transakcji odwrotnej i Spółka odkupuje od swego zagranicznego kontrahenta prawa do zakontraktowanego wcześniej towaru (bądź jego części). Transakcja ta określana jest jako wash out. W praktyce wygląda to tak, że zawierany jest kontrakt, na podstawie którego Spółka odkupuje od odbiorcy taką ilość towaru, której nie może dostarczyć z winy dostawcy, przy czym cena ustalana w ramach wash out odpowiada tej, po której kontrahent zagraniczny nabył towar od innego dostawcy (dostawców) i jest różna od tej, która ustalana była w pierwotnie zawartym kontrakcie terminowym. W związku z powyższym ?P.? zmuszona jest dokonać rozliczenia różnicy w cenie towaru.
W konsekwencji powyższego kontrahent zagraniczny wystawia notę/fakturę obciążeniową względnie uznaniową. Opisany wyżej model rozliczeń wynika z normalnego funkcjonowania rynku, na którym działa Spółka, w oparciu o giełdowe (a więc niezależne od Spółki) mechanizmy ustalania cen i stanowi stałą formułę współpracy pomiędzy kontrahentami. Niemożliwość pozyskania, a w konsekwencji dostarczenia towaru wynika z przyczyn występujących obiektywnie i niezależnych od Spółki takich jak warunki pogodowe, niskie zbiory, zniszczenie zapasów u dostawcy, itd. Z tego powodu strony zawierają porozumienia umowne (wash out), które niwelują skutki niedostarczenia towaru. W ramach kooperacji pomiędzy podmiotami zdarza się także, że kontrahent zagraniczny nie odbierze towaru od Spółki ? wówczas sekwencja wydarzeń jest odwrotna od opisanej powyżej i wskutek wash out ?P.? obciąża swego odbiorcę różnicą pomiędzy ceną zakontraktowaną a ceną jaką udało się uzyskać za towar nieodebrany przez ?B.?.
Niezależnie od powyższego, Spółka występuje z roszczeniami odszkodowawczymi w stosunku do swoich dostawców z tytułu niewywiązania się przez nich z zawartych kontraktów i uzyskuje rekompensatę (często jedynie częściową) wydatków, którymi jest obciążana przez ?B.?. Kwota uzyskanego odszkodowania rozpoznawana jest przez Spółkę zawsze jako przychód podlegający podatkowi dochodowemu od osób prawnych.
Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego powyżej warto zauważyć, iż z ekonomicznego punktu widzenia transakcje typu wash out mogą być korzystne zarówno dla Spółki jako podatnika (jeżeli osiągnie dochód większy niż możliwy do osiągnięcia w razie niewykonania kontraktów), jak i Skarbu Państwa (od wyższego dochodu Spółka zapłaci wyższy podatek), przy czym skutki finansowe rozliczeń pomiędzy stronami kontraktów zawsze regulowane są poprzez mechanizmy rynkowe (giełda towarowa).
W związku z powyższym, zadano następujące pytania.
- Czy uzyskane odszkodowania należy uznać za przychód podatkowy...
- W jaki sposób ustalić koszt uzyskania przychodu w postaci otrzymanego odszkodowania...
- Czy różnica w cenie towaru, którą ?P.? zobowiązana jest zapłacić na rzecz ?B.? stanowi koszt uzyskania przychodu w wypadku nieuzyskania odszkodowania od dostawcy...
- Czy kwoty uzyskiwane przez ?P.? wskutek anulowania kontraktu terminowego przez ?B.? stanowią przychód podatkowy...
Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie czwarte, w zakresie pytania pierwszego, drugiego i trzeciego sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismami.
W odniesieniu do pytania czwartego Wnioskodawca wskazał, iż kwoty uzyskiwane przez ?P.
? wskutek anulowania kontraktu terminowego przez ?B.? stanowią przychód podatkowy. Wynika to z treści art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jak wyżej powiedziano przychody z tytułu różnic w cenach towarów są wynikiem normalnej, operacyjnej działalności podatnika. Tym samym są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i jako takie powinny stanowić przychód z chwilą, gdy stają się należne (zasada memoriału), a nie w momencie ich faktycznego poniesienia (zasada kasy).W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy ? Ordynacja podatkowa).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.