Określenie konsekwencji podatkowych związanych z wykorzystanym zwolnieniem podatkowym z tytułu prowadzenia (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia konsekwencji podatkowych związanych z wykorzystanym zwolnieniem podatkowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefie ekonomicznej w przypadku sprzedaży środków trwałych bądź zaprzestania działalności w tej strefie ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia konsekwencji podatkowych związanych z wykorzystanym zwolnieniem podatkowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefie ekonomicznej w przypadku sprzedaży środków trwałych bądź zaprzestania działalności w tej strefie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka rozpoczęła działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w dniu 16 maja 1998 r. w oparciu o umowę spółki z dnia 11 lutego 1998 r., na podstawie zezwolenia z dnia 5 maja 1998 r. Warunkiem prowadzenia działalności było poniesienie wydatków inwestycyjnych w terminie do 30 czerwca 2001 r. w wysokości 350 tys. euro. Warunek ten Spółka spełniła. Prowadzona działalność w Strefie w zakresie wyrobów określonych PKWiU 15.87.12 oraz 24.20.13. Poczynione inwestycje dotyczyły budynków i budowli, a także maszyn i urządzeń.

Spółka przez cały okres prowadzenia działalności, jak i na dzień akcesji Polski do Unii Europejskiej, zaliczana jest do mikroprzedsiębiorców (ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). Po wejściu ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw Spółka nie skorzystała z prawa określonego w art. 6 tej ustawy, czyli zastosowanie do niej mają przepisy dotyczące zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2000 r.

Spółka nie utraciła prawa do zwolnień, jednak ze zwolnień tych nie korzystała, gdyż w latach 2006-2012 ponosiła straty. Straty te pokrywała z kapitału zgromadzonego w latach 1998-2005.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy przedsiębiorca nie ma obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę wykorzystanych w latach 1998-2005 ulg podatkowych w przypadku, gdyby w roku 2013 dokonał sprzedaży części środków trwałych, z którymi były związane zwolnienia podatkowe, jeżeli upłynęły więcej niż trzy lata od momentu fizycznego korzystania ze zwolnień podatkowych, gdyż w latach 2006-2012 Spółka ponosiła straty?
2. Czy przedsiębiorca nie ma obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę wykorzystanych w latach 1998-2005 ulg podatkowych w przypadku, gdyby Spółka zaprzestała działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej z końcem roku 2012 lub 2013 czy 2014, jeżeli upłynęły więcej niż trzy lata od momentu fizycznego korzystania ze zwolnień podatkowych, gdyż w latach 2006-2012 Spółka poniosła straty?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w sytuacji opisanej w pytaniu 1, jak i w pytaniu 2, nie będzie miał obowiązku zwrotu ulg podatkowych, z których Spółka korzystała w latach 1998-2005.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jak wynika z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka jest mikroprzedsiębiorcą, który nie skorzystał z uprawnienia określonego w art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, tak więc zastosowanie do Spółki miały przepisy dotyczące zwolnień podatkowych zdefiniowane w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2000 r.

Regulacjami te, dotyczące warunków korzystania z przedmiotowego zwolnienia podatkowego, zostały określone w:

• ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r. ? dalej: ustawa o SSE,
  

• ustawie z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840, ze zm.) ? dalej: ustawa zmieniająca,
  

• rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w województwie suwalskim (Dz. U. Nr 93, poz. 421, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r. ? dalej: rozporządzenie.
  

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Dochody, o których mowa w ust. 1, uzyskane w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, w którym zgodnie z ust. 1 wygasło całkowite zwolnienie od podatku dochodowego, mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, zwolnione od podatku dochodowego w pozostałym okresie, na jaki ustanowiona została strefa, w części nieprzekraczającej 50% takich dochodów ? ust. 2 art. 12 ustawy o SSE.

Szczegółowe zasady funkcjonowania strefy oraz korzystania ze zwolnień i preferencji podatkowych zawarto w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne specjalne strefy ekonomiczne.

I tak, w myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r., w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy, lecz nie dłużej niż do końca 15 roku od dnia jej ustanowienia, dochód przedsiębiorcy uzyskany z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego (?).

W okresie, o którym mowa w ust. 1, dochód przedsiębiorcy uzyskany z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w całości, w wypadku gdy wydatki inwestycyjne przekroczą kwotę stanowiącą równowartość 350 tys. euro ? por. ust. 2 § 5 rozporządzenia.

Przepisy § 5 stosuje się odpowiednio również po upływie okresu, o którym mowa w § 5 ust. 1, z tym że kwota zwolnień nie może przekroczyć, odrębnie w każdym roku podatkowym, połowy dochodu uzyskanego przez przedsiębiorcę z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu ? § 6 rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w § 5 i 6, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 9 ust. 1.

W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu zwolnionego od podatku, a w razie poniesienia straty ? do jej zmniejszenia o tę kwotę w miesiącu następującym po miesiącu, w którym utracił prawo do zwolnień ? ust. 2 § 13 rozporządzenia.

Niemniej jednak, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej, z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1 (ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych), w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. ? jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. ? jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

• w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia Nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).
  

Zgodnie z ust. 3 art. 5 ustawy zmieniającej, w przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2, i jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.

Z kolei w myśl ust. 6 art. 5 ustawy zmieniającej, począwszy od roku obrotowego następującego po roku, w którym:

1. zostało zbytych 100% wkładów udziałów lub akcji przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1,
2. spółka będąca małym lub średnim przedsiębiorcą połączyła się z inną spółką,
3. nastąpiło nabycie przedsiębiorstwa od przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1,

• przedsiębiorca traci prawo do zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1.
  

Tym samym ustawodawca, implementując postanowienia Traktatu Akcesyjnego do polskiego prawodawstwa w zakresie pomocy publicznej, zmienił zasady korzystania z pomocy publicznej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i zastąpił zwolnienia podatkowe obowiązujące do 31 grudnia 2000 r. limitami określonymi ustawą zmieniającą z dnia 2 października 2003 r.

Regulacja art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej umożliwiła jednocześnie przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r., wystąpienie z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o jego zmianę polegającą na zastosowaniu do tego przedsiębiorcy przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 w miejsce przepisów art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. Termin złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, upłynął z dniem 31 grudnia 2007 r. (art. 6 ust. 5 ustawy zmieniającej).

Tak więc zasady korzystania z ulg strefowych przez podmioty, które uzyskały zezwolenia przed dniem 1 stycznia 2001 r. unormowano w art. 5 ustawy zmieniającej. Zostały one przy tym zróżnicowane przez ustawodawcę w oparciu o kryterium ?wielkości? przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie. Odrębne regulacje dotyczą zatem podmiotów, które na dzień wejścia w życie omawianej ustawy zmieniającej były małymi, średnimi bądź dużymi przedsiębiorcami w rozumieniu załącznika nr 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw.

W konsekwencji powyższego, zmiany przepisów dotyczących tzw. działalności strefowej doprowadziły do zróżnicowania zasad zwolnienia od podatku dochodowego dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnych stref ekonomicznych na podstawie zezwolenia. Obowiązujące danego podatnika reguły korzystania z omawianego rodzaju zwolnienia zależą przede wszystkim od momentu uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności strefowej, z którym wiąże się to zwolnienie, a w przypadku podatników, którzy uzyskali zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r., także od statusu przedsiębiorcy i jego decyzji w sprawie wystąpienia z wnioskiem o zmianę zezwolenia.

Ponieważ Wnioskodawca nie złożył do ministra właściwego do spraw gospodarki wniosku o zmianę zezwolenia na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej, Spółka zachowała prawo do korzystania ze zwolnień od podatku dochodowego na ?starych? zasadach, czyli na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. ustanawiającego specjalną strefę ekonomiczną, w którym zawarto szczegółowe zasady funkcjonowania strefy oraz korzystania ze zwolnień i preferencji podatkowych

Należy jednakże mieć na uwadze, że graniczna data korzystania przez Spółkę z przedmiotowego zwolnienia podatkowego upłynęła z dniem 31 grudnia 2011 r. Zgodnie bowiem z przytoczonym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej, po zakończeniu tego okresu, zwolnienia podatkowe na dotychczasowych zasadach (obowiązujących do końca 2000 r.) nie przysługują.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku, ze względu na utratę przez Wnioskodawcę ? na podstawie dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej ? prawa do zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, Spółka nie będzie obowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu zwolnionego od podatku bądź zmniejszenia o tę kwotę poniesionej straty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.