Czy wydatek, przewidziany w umowie z wykonawcą, poniesiony przez Jednostkę na zapewnienie noclegów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Jednostki, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na noclegi dla artystów w związku ze świadczeniem usług kulturalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na noclegi dla artystów w związku z odpłatnym świadczeniem usług kulturalnych w postaci koncertów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik, jako instytucja kultury, świadczy usługi kulturalne, w tym organizuje koncerty.

Usługi są świadczone odpłatnie. W tym celu Ośrodek Kultury zawiera umowy z wykonawcami, w których zobowiązuje się, oprócz zapłaty wynagrodzenia za występ, do m.in. zapewnienia noclegów w hotelu dla członków zespołu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek, przewidziany w umowie z wykonawcą, poniesiony przez Jednostkę na zapewnienie noclegów w hotelu może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu...

Odnosząc się do przedstawionego pytania Wnioskodawca, wskazując na treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdził, że wydatki na zapewnienie noclegu dla wykonawców koncertu są kosztem uzyskana przychodu.

W przedmiotowym stanie faktycznym przesłanki, o których mowa w tym przepisie, są spełnione bowiem: koszt jest związany z działalnością statutowa podatnika, dokonany jest w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu i jest udokumentowany fakturami na zakup usług hotelowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Działalność kulturalna uregulowana jest w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.). Jest to ustawa z zakresu materialnego prawa administracyjnego, poświęcona zasadniczo realizacji zadań organów władzy publicznej (państwowej i samorządowej) w zakresie zaspokajania kulturalnych potrzeb społeczeństwa.

Osoby prawne, spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej inne niż handlowe spółki osobowe i spółki cywilne, posiadają status podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na to, że Ośrodek Kultury jest samorządową jednostką organizacyjną, posiadającą osobowość prawną (czyli jest osobą prawną), również jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i mają do niego zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.).

To oznacza, że otrzymane przez Wnioskodawcę pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, a także inne świadczenia, które zostały wymienione w art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, a które nie zostały wyłączone z grupy przychodów przez ustawodawcę, tj. wymienione w art. 12 ust. 4 stanowią przychód Ośrodka.

Na podstawie przychodu obliczany jest dochód. Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 2 cyt. ustawy. dochodem co do zasady jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W przypadku gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Co do zasady Jednostka jako podmiot, którego podstawową, statutową działalnością jest działalność kulturalna, korzysta ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Zgodnie z powyższym przepisem wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest m.in. działalność kulturalna - w części przeznaczonej na ten cel.

Podkreślić należy jednak, że Wnioskodawca ? podatnik podatku dochodowego od osób prawnych jest zobowiązany do wykazywania wszelkich przychodów oraz kosztów ich uzyskania z całokształtu działalności, jako że ustawodawca nie przewiduje możliwości odrębnego obliczania dochodów z działalności statutowej i pozostałej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów ? dla celów podatku dochodowego ? składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego ? co do zasady ? poniesienia wydatku,

• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła jego uzyskania.

Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Art. 16 ust. 1 ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in.

• kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28),

• wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. nr 96, poz. 873, ze zm.) (art. 16 ust. 1 pkt 58).

Tak wiec zakupy sfinansowane z ewentualnie otrzymanych dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów uwzględnianych przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania - ewentualne przyznane środki będą przychodem wolnym od podatku, a wydatki nimi sfinansowane nie będą kosztami uzyskania przychodów (np. stosownie do treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach).

Zauważyć należy również, że wydatki ? koszty poniesione w celach reprezentacyjnych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów uwzględnianych przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

W przedstawionym stanie faktycznym, w ocenie organu podatkowego, wydatki poniesione przez Jednostkę na zapewnienie noclegów w związku z realizacją usług kulturalnych (koncertów), które świadczone były odpłatnie, tj. w celu uzyskania przychodów mogą być, co do zasady, rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust 1 cyt. ustawy, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne co do zasady i co do wielkości.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji, tak więc należy się posiłkować definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego. Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznajemy ?występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)?.

W opinii tutejszego organu, wydatki ponoszone, na podstawie umowy z artystą, przez Ośrodek Kultury na noclegi podczas organizowanego usługowo, odpłatnie koncertu mamy do czynienia ze świadczeniem, które stanowi uzupełnienie wynagrodzenia artysty za występ na imprezie. Ponadto poniesienie ww. wydatków nie jest działaniem nakierowanym na kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, a wynika z uwarunkowań organizacyjnych występujących w tego typu zdarzeniach kulturalnych, ma na celu odciążenie artysty od szeregu czynności logistycznych.

Wydatki te więc przyczyniają się do uzyskania przychodu, a tym samym wypełniają przesłankę celowościową zawartej w art. 15 ust. 1. W konsekwencji wydatki poniesione w związku z realizacją tego typu usług kulturalnych winny stanowić koszt uzyskania przychodów, bowiem w opinii tutejszego organu nie można takim działaniom przypisać cech reprezentacji, o jakiej mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem ww. stanie faktycznym przepis ten nie będzie miał zastosowania.

Podkreślić należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem Podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. W tym przypadku celem udokumentowania racjonalności poniesionych wydatków w aspekcie postanowień powołanego art. 15 ust. 1 ustawy, obok dowodów księgowych, zasadnym jest sporządzenie dokumentacji, z której jednoznacznie będzie wynikać szczegółowy zakres świadczonej usługi hotelarskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.