Czy wydatek, przewidziany w umowie z wykonawcą, na napoje zimne i ciepłe jest kosztem imprezy (koncertu) (...)

Czy wydatek, przewidziany w umowie z wykonawcą, na napoje zimne i ciepłe jest kosztem imprezy (koncertu) stanowiącym koszt uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Jednostki, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na napoje dla artystów w związku ze świadczeniem usług kulturalnych jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 27 października 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na napoje dla artystów w związku z odpłatnym świadczeniem usług kulturalnych w postaci koncertów.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Podatnik, jako instytucja kultury świadczy usługi kulturalne, w tym organizuje koncerty.

Usługi są świadczone odpłatnie. W tym celu Ośrodek Kultury zawiera umowy z wykonawcami, w których zobowiązuje się, oprócz zapłaty wynagrodzenia, do m.in. zapewnienia na koncercie napojów zimnych i gorących. Jest to umotywowane chęcią usprawnienia pracy wykonawcy ? zespołu muzycznego ? uniknięcia, np. oddalania się z miejsca koncertu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy wydatek, przewidziany w umowie z wykonawcą, na napoje zimne i ciepłe jest kosztem imprezy (koncertu) stanowiącym koszt uzyskania przychodu...


Odnosząc się do przedstawionego pytania Wnioskodawca, wskazując na treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdził, że wydatki na zapewnienie na koncercie napojów zimnych i gorących są kosztem uzyskana przychodu.

W przedmiotowym stanie faktycznym przesłanki, o których mowa w tym przepisie są spełnione: koszt jest związany z działalnością statutowa podatnika, dokonany jest w celu osiągnięcia przychodu i wynika z umowy zawartej z wykonawcą ? artystą.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Działalność kulturalna uregulowana jest w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.). Jest to ustawa z zakresu materialnego prawa administracyjnego, poświęcona zasadniczo realizacji zadań organów władzy publicznej (państwowej i samorządowej) w zakresie zaspokajania kulturalnych potrzeb społeczeństwa.

Osoby prawne, spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej inne niż handlowe spółki osobowe i spółki cywilne, posiadają status podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na to, że Ośrodek Kultury jest samorządową jednostką organizacyjną, posiadającą osobowość prawną (czyli jest osobą prawną), również jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i mają do niego zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.).

To oznacza, że otrzymane przez Wnioskodawcę pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, a także inne świadczenia, które zostały wymienione w art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, a które nie zostały wyłączone z grupy przychodów przez ustawodawcę stanowią przychód Ośrodka.

Na podstawie przychodu obliczany jest dochód. Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 2 cyt. ustawy. dochodem co do zasady jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W przypadku gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Co do zasady Jednostka jako podmiot, którego podstawową, statutową działalnością jest działalność kulturalna, korzysta ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Zgodnie z powyższym przepisem wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest m.in. działalność kulturalna - w części przeznaczonej na ten cel.

Podkreślić należy jednak, że Wnioskodawca ? podatnik podatku dochodowego od osób prawnych jest zobowiązywany do wykazywania wszelkich przychodów oraz kosztów ich uzyskania z całokształtu działalności, jako że ustawodawca nie przewiduje możliwości odrębnego obliczania dochodów z działalności statutowej i pozostałej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów ? dla celów podatku dochodowego ? składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.


Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:


  • konieczność faktycznego ? co do zasady ? poniesienia wydatku,
  • poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła jego uzyskania.


Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Art. 16 ust. 1 ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in.


  • kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28),
  • wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. nr 96, poz. 873, ze zm.) (art. 16 ust. 1 pkt 58).


Tak więc zakupy sfinansowane z ewentualne otrzymanych dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów uwzględnianych przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania - ewentualne przyznane środki będą przychodem wolnym od podatku, a wydatki nimi sfinansowane nie będą kosztami uzyskania przychodów (np. stosownie do treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach).

Zauważyć należy również, że wydatki ? koszty poniesione w celach reprezentacyjnych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów uwzględnianych przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

W przedstawionym stanie faktycznym, w ocenie organu podatkowego, wydatki poniesione przez Jednostkę na napoje zimne i gorące w związku z realizacją usług kulturalnych (koncertów), które świadczone były odpłatnie, tj. w celu uzyskania przychodów mogą być, co do zasady, rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust 1 cyt. ustawy, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne co do zasady i co do wielkości.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji, tak więc należy się posiłkować definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego. Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznajemy ?występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)?.

W opinii tutejszego organu, wydatki ponoszone przez Ośrodek Kultury, na podstawie umowy z artystą, na napoje podczas organizowanego usługowo, odpłatnie koncertu stanowią swego rodzaju zapłatę, świadczenie uzupełniające wynagrodzenie za występ artysty na imprezie. Ponadto poniesienie ww. wydatków nie jest działaniem nakierowanym na kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, a wynika z uwarunkowań organizacyjnych występujących w tego typu zdarzeniach kulturalnych, ma na celu odciążenie artysty od szeregu czynności logistycznych.

Przyczyniają się zatem wprost do uzyskania przychodu, a tym samym wypełniają przesłankę celowościową zawartej w art. 15 ust. 1. W konsekwencji wydatki poniesione w związku z organizacją ?dochodowych? koncertów winny stanowić koszt uzyskania przychodów, bowiem w opinii tutejszego organu nie można takim działaniom przypisać cech reprezentacji, o jakiej mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem ww. stanie faktycznym przepis ten nie będzie miał zastosowania.

Podkreślić należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem Podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. W tym przypadku celem udokumentowania racjonalności poniesionych wydatków w aspekcie postanowień powołanego art. 15 ust. 1 ustawy, obok dowodów księgowych, zasadnym jest sporządzenie dokumentacji, z której jednoznacznie będzie wynikać szczegółowy zakres świadczonej w ramach umowy usługi ?gastronomicznej?.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika