1. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 (...)

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka Sp. z o.o. (zwana dalej: ?Wnioskodawcą? lub ?Spółką?) w trakcie 2011 r. przejęła w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm., dalej: ?Kodeks pracy?) pracowników od dziesięciu nw. pracodawców:

• X Oddział w K. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r. podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: art. 1 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, zgodnie z którym ZUZP zawiera postanowienia odpowiadające zapisom Umowy Społecznej z dnia XXXXX w zakresie ochrony praw i interesów pracowniczych związanych z konsolidacją i restrukturyzacją Grupy i Spółek Zależnych, dotyczących pracowników Oddziału, która to umowa przewiduje m.in. dokonywanie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, dalej: ?Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych? lub ?Ustawa o ZFSS?). Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy został wpisany do rejestru układów zakładowych prowadzonego przez właściwego Okręgowego Inspektora Pracy w dniu XXXXX;
• Y Sp. z o.o. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: Protokół Dodatkowy Nr X do zawartego w dniu XXXXXX pomiędzy Zarządem Spółki Y Sp. z o.o. a Organizacjami Związków Zawodowych działającymi w tej spółce Porozumienia o stosowaniu Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, który to Protokół Dodatkowy wszedł w życie z dniem zarejestrowania (data rejestracji: XXXXXX) z mocą obowiązującą od dnia XXXXX. Na mocy wskazanego Protokołu wprowadzono do ww. Porozumienia Załącznik Nr X pt.: ?Gwarancje praw i interesów pracowniczych?. W ramach gwarancji praw i interesów pracowniczych przewidziano m.in. dokonywanie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień Ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych;
• X Oddział w T. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy - Oddział w T. (data rejestracji: XXXXXX);
• X Oddział w G.- liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy - Oddział G. z dnia XXXX (data rejestracji: XXXXX);
• XP - Sp. z o.o. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: § 1 ust. 3 Protokołu Dodatkowego Nr X do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy XP Sp. z o.o. (Protokół zawarto XXXXX pomiędzy ww. pracodawcą a dwoma organizacjami związkowymi działającymi u tego pracodawcy i został on zarejestrowany w dniu: 6 grudnia 2012 r.). Zgodnie z treścią § 1 ust. 3 Protokołu Dodatkowego art. 33 ust. 1 pkt 1.2 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy otrzymał brzmienie: ?Pracodawca dokonuje odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 3-krotności w 2007 r., 2,5-krotności w 2008 r. i od 2009 r. do 2017 r. 3-krotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych?;
• XPZ Sp. z o.o. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: § 1 ust. 2 Protokołu Dodatkowego Nr 1 do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy XPZ Sp. z o.o. (Protokół zawarto XXXXX r. pomiędzy ww. pracodawcą a dwoma organizacjami związkowymi działającymi u tego pracodawcy i został on zarejestrowany w dniu: XXXXX).

Zgodnie z treścią § 1 ust. 2 Protokołu Dodatkowego art. 33 ust. 1 pkt 1.2 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy otrzymał brzmienie: ?Pracodawca dokonuje odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 3-krotności w 2007 r., 2,5-krotności w 2008 r. i od 2009 r. do 2017 r. 3-krotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych?;

• X Oddział w O. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: zawarty między pracodawcą a organizacjami związkowymi Protokół Dodatkowy nr X z dnia XXXXXX do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy Pracowników X Oddział w O, na mocy którego wprowadzono do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy jako załącznik nr X tekst Umowy Społecznej dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy Kapitałowej. Protokół Dodatkowy wszedł w życie z dniem zarejestrowania, tj. z dniem: XXXXX. W treści ww. Umowy Społecznej przewidziano m.in. dokonywanie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień Ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych;
• X Oddział w S.- liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był art. 55 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, zgodnie z którym gwarancje dotyczące zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych określają: (1) art. 9 i 10 Umowy Społecznej zawartej w S w dniu XXXX wraz z załącznikiem nr 1 do tej Umowy i stanowiącej załącznik nr 22 do ZUZP oraz (2) Umowa Społeczna dotycząca zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy Kapitałowej zawarta w S w dniu XXXXX i stanowiąca załącznik nr XX do ZUZP. Z treści ww. dokumentów wynika m.in. powinność pracodawcy dokonywania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy został wpisany do rejestru układów zakładowych prowadzonego przez właściwego Okręgowego Inspektora Pracy w G dniu: XXXX Rejestracja Protokołu dodatkowego nr X zawartego dnia XXXXXX, na mocy którego włączono stosowne postanowienia Umowy społecznej do ZUZP miała miejsce w dniu XXXXX;
• X Oddział w KK. liczba przejętych pracowników: XY data przejścia pracowników: 2011 r., podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy była Umowa Społeczna, której postanowienia zostały włączone do obowiązującego i zarejestrowanego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy na mocy Protokołu dodatkowego;
• X Oddział w E. - liczba przejętych pracowników: XY, data przejścia pracowników: 2011 r. (podstawą naliczania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych u poprzedniego pracodawcy był: Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy, do którego załącznik stanowi Umowa Społeczna dotycząca zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy Kapitałowej zawarta w S w dniu XXXXXX, która to umowa przewiduje m.in. dokonywanie zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy został wpisany do rejestru układów zakładowych prowadzonego przez właściwego Okręgowego Inspektora Pracy w dniu: XXXXXX, zaś Protokół nr X z dnia XXXXX, na mocy którego włączono ww. Umowę społeczną do ZUZP został zarejestrowany XXXXXX;

Jak z powyższego wynika u wszystkich pracodawców, od których Spółka przejęła pracowników, na dzień przejęcia obowiązywały zarejestrowane przez właściwych okręgowych inspektorów pracy zakładowe układy zbiorowe pracy, na mocy których pracodawcy ci mieli obowiązek dokonywania odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisów przewidzianych postanowieniami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Spółka stosownie do postanowień art. 2418 Kodeksu pracy stosuje w dalszym ciągu w odniesieniu do przejętych pracowników postanowienia odpowiednich zakładowych układów zbiorowych pracy, które obowiązywały u poprzednich pracodawców tychże pracowników.

Do dnia dzisiejszego postanowienia żadnego zakładowego układu zbiorowego pracy nie zostały przez nowego pracodawcę wypowiedziane. Mając na względzie powyższe Spółka dokonuje odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisów podstawowych przewidzianych Ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Środki z tego tytułu przekazywane są przez Wnioskodawcę na wydzielony rachunek bankowy w terminach przewidzianych przepisami prawa obowiązującymi w tym zakresie.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że Spółka nie posiada własnego Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, zaś obowiązujący w Spółce regulamin wynagradzania nie przewiduje dokonywania zwiększonych odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w zakresie pracowników przejętych w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, wpłacone na wyodrębniony rachunek bankowy, w okresie jednego roku od dnia przejęcia pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy (zaistniały stan faktyczny)?
2. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w zakresie pracowników przejętych w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, wpłacone na wyodrębniony rachunek bankowy, po upływie okresu jednego roku od dnia przejęcia pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy (zaistniały stan faktyczny)?
3. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości trzykrotności odpisu wynikającego z postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w zakresie pracowników przejętych w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, które wpłaci na wyodrębniony rachunek bankowy po upływie okresu jednego roku od dnia przejęcia pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy (zdarzenie przyszłe)?

W odniesieniu do zadanych pytań Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika. Kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej określanym również jako: ?ZFŚS? lub ?Fundusz?) obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Zasady tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o ZFŚS fundusz tworzą - z zastrzeżeniem ust. 2 - pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.

Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1 układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz, może również postanawiać, że Fundusz nie będzie tworzony.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o ZFŚS, odpisy i zwiększenia, o których mowa m.in. w art. 3-5 obciążają koszty działalności pracodawcy. Stosownie zaś do powołanego art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy takie, tj. obciążające koszty działalności pracodawcy w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, stanowią koszty uzyskania przychodów. Z powyższych przepisów wynika zatem, że podwyższony odpis na ZFŚS przewidziany w układzie zbiorowym pracy stanowi koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) w zw. z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, przepis ten znajdzie zastosowanie również w przypadku odpisów na ZFŚS dokonywanych zgodnie z art. 2418 Kodeksu pracy. Stosownie do powołanego przepisu, spółka przejmująca pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy, jest zobowiązana do stosowania, w stosunku do przejętych pracowników, w całości postanowień układów zbiorowych, którymi pracownicy ci byli objęci przed przejściem zakładu pracy.

Przepis ten nie oznacza wprawdzie, że nowy pracodawca staje się stroną wspomnianych układów zbiorowych pracy. Jest natomiast związany ich postanowieniami wobec przejętych pracowników, zarówno tymi, które kształtują treść stosunków pracy, jak i tymi, które wpływając na sytuację pracowników, nie kształtują treści owych stosunków. Oznacza to, że nowy pracodawca jest związany także tymi postanowieniami układu zbiorowego, które odnoszą się do wysokości odpisów na ZFŚS. W efekcie już z chwilą przejścia zakładu pracy (i przez kolejny rok) spółki przejmujące dokonują podwyższonych odpisów na ZFŚS w stosunku do przejętych pracowników zgodnie z postanowieniami wspomnianych układów zbiorowych pracy. Z uwagi na fakt, że są to odpisy przewidziane w obowiązującym pracodawcę układzie zbiorowym, są one odpisami, o których mowa w art. 6 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS, tj. odpisami, które stosownie do ustawy o ZFŚS obciążają koszty działalności pracodawcy, a co za tym idzie stanowią one koszt uzyskania przychodów Spółki od momentu przejęcia przez nią pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy. Spółka uważa, że dokonany w ten sposób dodatkowy odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych będzie stanowił koszty uzyskania przychodów w momencie dokonania przelewu jego równowartości na rachunek Funduszu.

Art. 241⁸ § 2 Kodeksu pracy stanowi, że po upływie okresu stosowania dotychczasowego układu wynikające z tego układu warunki umów o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy stosuje się do upływu okresu wypowiedzenia tych warunków, przy czym w przypadkach tych stosuje się art. 241¹³ § 2 zdanie drugie, z którego wynika, że przy wypowiedzeniu dotychczasowych warunków umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy nie mają zastosowania przepisy ograniczające dopuszczalność wypowiadania warunków takiej umowy lub aktu.

Biorąc powyższe pod uwagę w sytuacji, jeśli nowy pracodawca po upływie roku od dnia przejęcia pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy nie dokona wypowiedzenia warunków pracy i płacy, zobowiązany jest w dalszym ciągu do stosowania postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy, w tym tych nakładających obowiązek naliczania i odprowadzania zwiększonego odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Spółka do chwili obecnej nie wypowiedziała żadnym z przejętych pracowników warunków wynikających z układów zbiorowych pracy. Z uwagi na brak takiego wypowiedzenia w ocenie Wnioskodawcy także po upływie roku od przejścia pracowników Spółka ma obowiązek nadal stosować względem tych pracowników zakładowe układy zbiorowe pracy obowiązujące u poprzednich pracodawców, gdyż układy te nadal pozostają w mocy. Tym samym względem przejętych pracowników w dalszym ciągu obowiązują układy zbiorowe zarejestrowane jeszcze przez poprzednich pracodawców w odpowiednich rejestrach prowadzonych przez właściwych okręgowych inspektorów pracy, w tym postanowienia tychże układów dotyczące wysokości odpisów na Fundusz. Skoro zaś na mocy wskazanych norm prawnych na Wnioskodawcy ciąży obowiązek naliczania i odprowadzania zwiększonego odpisu na ZFŚS, to Spółce przysługuje na mocy art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prawo zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu tej ustawy.

Tytułem uwagi uzupełniającej należy dodać, iż stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w treści niniejszego pisma jest zgodne z utrwaloną praktyką orzeczniczą organów podatkowych, które zgodnie przyjmują, że podwyższony odpis podatnika na ZFŚS stanowi dla niego koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że został on dokonany zgodnie z właściwymi przepisami regulującymi funkcjonowanie ZFŚS. Nie ulega wątpliwości, że warunek ten został w niniejszym przypadku spełniony, co tym samym oznacza, że wydatki Wnioskodawcy mogą być w zakresie pracowników przejętych w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy w całości zaliczone do jego kosztów podatkowych.

Opinia taka zawarta została m.in. w treści interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 5 stycznia 2011 r. (IBPBI/2/423-1338/1 O/MS), w której czytamy: ?W świetle powyższego, należy uznać, iż kwota dodatkowego odpisu na ZFŚS będzie stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że zwiększenie odpisu jest zgodne z przepisami ustawy o ZFŚS.? Zbliżone stanowisko zawarte zostało także w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2010 r. (IBPBI/2/423-226/10/MO) oraz 11 marca 2010 r. (IBPBI/2/423-1540/09/PP). Trzeba również pamiętać, w niniejszym zakresie orzecznictwo organów podatkowych ma stabilny charakter już od wielu lat.

Na dowód tego przywołać można stanowisko jakie zajął Pomorski Urząd Skarbowy w piśmie z dnia 15 listopada 2006 r. (DP/423-0130/06/AK), w którym czytamy: ?stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o ZFŚS koszty działalności pracodawcy obciążają odpisy i zwiększenia ukształtowane zarówno w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami ustawy, jak i w wysokości wynikającej z układów zbiorowych pracy lub regulaminu wynagradzania.? Tak samo: pismo Dyrektora Pierwszego Urzędu Skarbowego Tarnowie z dnia 20 lutego 2007 r. (DO/423-3/06). W świetle powyższego dla celów podatkowych odpisy i zwiększenia na ZFŚS tworzone w wysokości określonej w układzie zbiorowym pracy stanowią koszt uzyskania przychodów na takich samych zasadach jak odpisy, o których mowa w art. 5 ustawy o ZFŚS, o ile ich równowartość przekazana została na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu. Także Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 lipca 1997r., nr PO 3-4852/722-491/WK/97 stwierdziło, iż pracodawcy, którzy skorzystali z możliwości wynikających z art. 4 ustawy o ZFŚS i dowolnie ukształtowali, w oparciu o układy zbiorowe pracy, wysokość odpisu na Fundusz - to odpis ten i jego zwiększenia (nawet w wysokości wyższej od określonego w art. 5 ustawy) stanowić będzie koszt uzyskania przychodów. Warunkiem jest jednak, aby środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanów faktycznych i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a rezultatem ich poniesienia jest uzyskanie przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Jednym z rodzajów kosztów występujących w zakładzie pracy są tzw. koszty pracownicze. Należy jednak pamiętać, że nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Innymi słowy, aby zaliczyć dane odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych konieczne jest spełnienie przez nie dwóch warunków, mianowicie:

• odpisy i zwiększenia obciążają koszty działalności pracodawcy na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 592 ze zm. ? dalej ustawa o ZFŚS).;
• środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o ZFŚS, fundusz tworzą, z zastrzeżeniem ust. 2, pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 ustawy o ZFŚS, u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1, układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz; może również postanawiać, że Fundusz nie będzie tworzony. W myśl natomiast art. 4 ust. 2 ustawy o ZFŚS, u pracodawców określonych w art. 3 ust. 1, których pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy, postanowienia w sprawach, o których mowa w ust. 1, może zawierać regulamin wynagradzania.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o ZFŚS, odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3-5 i 6a oraz kwoty wypłaconych świadczeń urlopowych, o których mowa w art. 3, obciążają koszty działalności pracodawcy. Przepis ten odnosi się również do odpisów ustalonych na podstawie art. 4 ww. ustawy o ZFŚS, cytowanym powyżej.

W konsekwencji skoro Spółka jest zobowiązana do dokonywania odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na gruncie stosownych przepisów, to należy stwierdzić, że będzie również uprawniona do zaliczenia wskazanych odpisów do kosztów uzyskania przychodów, o ile dokona wpłaty tychże środków na wyodrębnione konto Funduszu.

Jednocześnie tut. organ wskazuje, że stosownie do art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Oznacza to zarazem, iż Minister Finansów nie jest organem uprawnionym do interpretowania przepisów innych ustaw niż ustawy podatkowe.

W świetle powyższego, należy uznać, iż kwota opisywanych we wniosku odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych będzie stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że dokonywane odpisy w przypadku pracowników przejętych z innych przedsiębiorstw są zgodne z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, Spółka jest zobowiązana do ich ponoszenia, a środki pieniężne stanowiące równowartość dokonywanych odpisów zostaną wpłacone na rachunek Funduszu.

Końcowo należy podkreślić, że w toku prowadzonego postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego tut. organ nie ma uprawnień do weryfikacji przedstawionych stanów faktycznych, zdarzenia przyszłego, poprzez postępowanie dowodowe, tj. analizę dokumentów załączonych do przedmiotowego wniosku. W konsekwencji niniejsza interpretacja opiera się tylko i wyłącznie na treści wniosku, a przy jej wydawaniu nie brano pod uwagę załączonych do wniosku dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.