Czy dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych Spółka powinna zaliczać wydatki (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2009 r. (data wpływu 13 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów podatkowych oraz do wartości początkowej środka trwałego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów podatkowych oraz do wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka realizuje duże przedsięwzięcie inwestycyjne z udziałem bezzwrotnej pomocy finansowej Wspólnoty Europejskiej w ramach Funduszu Spójności (w początkowej fazie ? przed 1 maja 2004 r. ? w ramach programu przedakcesyjnego ISPA). Przedsięwzięcie obejmuje modernizację istniejących oraz budowę nowych sieci oraz innych obiektów infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej. Spółka jest beneficjentem końcowym dotacji Wspólnoty, inwestorem oraz właścicielem powstających środków trwałych. Wykonawcami są specjalistyczne firmy budowlane i inżynierskie.

Dofinansowaniu podlega określony decyzją Komisji Europejskiej procent kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia. Realizacja podlega ścisłemu nadzorowi Instytucji Pośredniczących. Dalsze finansowanie projektu jest zależne od prawidłowej kwalifikacji kosztów, oceny realizacji oraz wypełniania obowiązków, którym podlega podmiot odpowiedzialny za realizację.

W związku z ponoszeniem niektórych wydatków występuje problem, czy należy zaliczyć je do kosztu wytworzenia środka trwałego, czy wprost do kosztów uzyskania przychodów. Szczególnie chodzi o wydatki specyficzne dla prowadzonej inwestycji, jak obowiązkowe działania informacyjne i popularyzujące. Wnioskodawca proponuje pogrupowanie problemowych zdarzeń w następujące tematy:

1. Publikacje informacyjno ? popularyzujące:
   
   
   1. informacje prasowe
   2. broszury, foldery, wkładki informacyjne i inne materiały graficzne
      
      
2. Tablice informacyjne, tablice pamiątkowe
3. Dokumentacja filmowa obiektów i istotnych etapów realizacji projektu
4. Spotkania promujące związane z istotnymi etapami realizacji, z udziałem mediów. Mogą obejmować:
   
   
   1. wynajem sali konferencyjnej (np. w przypadku podpisania kontraktu, ponieważ nie istnieje jeszcze obiekt docelowy)
   2. usługi cateringowe
   3. druk zaproszeń
   4. koszty dojazdu (mogą wystąpić, gdy chodzi o obiekty oddalone, trudno dostępne)
      
      
5. Audyt wydatków kwalifikowanych
6. Koszty przygotowania SIWZ
7. Koszty postępowania orzeczone przez Krajową Izbą Odwoławczą
8. Koszty udziału w posiedzeniach Komitetu Monitorującego (koszty przejazdów)
9. Spotkania szkoleniowo - warsztatowe dla pracowników biorących udział w realizacji projektu
10. Dzierżawa gruntu pod inwestycje
11. Opłata za zezwolenie na zajęcie pasa drogowego w celu prowadzenia robót
12. Opłata za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej

Ad. 1 - 4 - Działania promocyjne

Podmioty odpowiedzialne za realizację, korzystające z bezzwrotnej pomocy finansowej z Funduszu Spójności, zobowiązane są do prowadzenia określonych działań informacyjnych i upowszechniających dofinansowane przedsięwzięcia. Wnioskodawcę obowiązują w tym zakresie zapisy w następujących dokumentach:

• Memorandum Finansowe Nr (...), Aneks III.6 (Wymogi odnoszą się do informacji i ich upowszechniania) ? Reguły szczegółowych działań informacyjnych i upowszechniających (załącznik nr 1 do wniosku);
• Porozumienie o realizacji Projektu, Nr porozumienia (...), art. 14 (?Informacja'), ust. 1:?Beneficjent końcowy zapewni właściwą popularyzację i przepływ informacji dotyczących Projektu zgodnie z zapisami Aneksu III.6 Memorandum Finansowego'.
• Wytyczne do prowadzenia działań informacyjnych i promujących dotyczących przedsięwzięć Funduszu Spójności - Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Instytucja Zarządzająca Funduszem Spójności, wrzesień 2008 r. (załącznik nr 2 do wniosku) oraz wcześniejsze edycje tego dokumentu, wydawane przez Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

W związku z powyższym Spółka organizuje działania wyszczególnione w punktach od 1 do 4 powyżej. Wykonanie pewnych działań informacyjnych jest obowiązujące (tablice informacyjne i tablice pamiątkowe, informacje prasowe lub konferencje prasowe), natomiast wybór innych należy do podmiotu odpowiedzialnego za realizację (np. broszury lub materiały audiowizualne).

Projekt prowadzony przez Spółkę podzielony jest na kilkanaście mniejszych umów realizacyjnych, w związku z czym nie jest wskazane organizowanie samych konferencji prasowych.

Wnioskodawca organizuje wobec tego zamiast konferencji spotkania informacyjno ?promujące przy okazji istotnych etapów realizacji projektu (np. rozpoczęcia lub zakończenia poszczególnych kontraktów ? zgodnie z p. VI ?Wytycznych do prowadzenia działań...'), na które zaprasza przedstawicieli mediów (lokalnej telewizji, radia, prasy, portali internetowych), pracowników, wykonawców, przedstawicieli władz miasta lub gminy, na terenie której powstaje obiekt, instytucji związanych z ochroną środowiska, lokalnej społeczności i innych osób. Elementy takiego spotkania to prezentacja obiektu, możliwość zwiedzenia obiektu obejrzenia urządzeń, fotografowania i filmowania, krótka część oficjalna (np. podpisanie kontraktu, otwarcie obiektu). Spotkaniu może towarzyszyć niewielki poczęstunek w formie usługi cateringowej (zimne dania o charakterze przystawek, kawa, herbata, ciastka), nie posiadające cech uznawanych powszechnie za znamiona reprezentacji. Opinia Wnioskodawcy jest w tym zakresie zgodna ze zdaniem organów upoważnionych do wydawania interpretacji podatkowych, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonym w interpretacji Nr IPPB3/423-1220/08-2/MW z 30 października 2008 r. Celem takiego punktu programu jest przedłużenie spotkania; daje to czas na przeprowadzanie wywiadów lub udzielanie informacji dziennikarzom i innym osobom. Głównym celem wszystkich powyższych działań jest upowszechnienie informacji o prowadzonym przedsięwzięciu inwestycyjnym.

Ad. 5 ? Koszty audytu.

Obowiązkowy roczny audyt wydatków kwalifikowanych związany z oceną wykorzystania środków unijnych.

Celem audytu jest wyrażenie niezależnej opinii w zakresie prawidłowości i rzetelności sprawozdawczości (w tym sprawozdań finansowych i raportów z realizacji), efektywności mechanizmów zarządzania i kontroli, kwalifikowalności wydatków. Uregulowany przez:

• Wytyczne Ministerstwa Gospodarki i Pracy do rocznego audytu wydatków kwalifikowanych w ramach projektów współfinansowanych ze środków Funduszu Spójności ? z maja 2005 r.;
• Wytyczne Ministerstwa Gospodarki i Pracy w zakresie audytu wewnętrznego w jednostkach będących beneficjentami Funduszu Spójności nie należących do sektora finansów publicznych ?z sierpnia 2004 r.

Ad. 6 ? Przygotowanie SIWZ.

Przygotowanie Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia dla kontraktów w ramach przedsięwzięcia dofinansowanego z Funduszu Spójności.

Ad. 7 ? Koszty postępowania przed KIO.

Są to koszty postępowania orzekane przez Krajową Izbę Odwoławczą przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych w przypadku uwzględnienia odwołań od rozstrzygnięć protestów. Zgodnie z art. 191 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (j. t. Dz. U. 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.), o kosztach postępowania odwoławczego rozstrzyga Izba, a ponoszą je strony stosownie do wyniku postępowania.

Ad. 8 ? Koszty wyjazdów na posiedzenia Komitetu Monitorującego.

Komitet Monitorujący to organizm doradczo-opiniujący, którego zadaniami jest monitorowanie realizacji projektów, ocena rezultatów ich wdrożenia, proponowanie działań wspierających. Podstawę działania stanowi Zarządzenie Nr 19 Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie Komitetu Monitorującego strategie wykorzystania Funduszu Spójności (załącznik nr 3 do wniosku). W pracach Komitetu biorą udział również przedstawiciele podmiotów odpowiedzialnych za realizację. Dla Spółki spotkania Komitetu Monitorującego stanowią ważne źródło wymiany informacji, wykorzystywanych następnie w realizacji projektu.

Ad. 9 ? Spotkania szkoleniowo-warsztatowe.

W spotkaniach biorą udział pracownicy związani z realizacją projektu. Są to spotkania wyjazdowe, najczęściej połączone ze szkoleniem, częściowo mają charakter narady i dają możliwość podsumowania przebiegu przedsięwzięcia i wymiany informacji w oderwaniu od codziennych obowiązków. Występuje też cel integracyjny (integracja grupy pracowników z różnych komórek zajmujących się wspólnym celem). Obejmują koszty zakwaterowania i wyżywienia, koszty dojazdu, wydatki na usługi szkoleniowe.

Ad. 10 ? Dzierżawa gruntu.

Koszt dzierżawy gruntu, na którym powstaje nowy obiekt w ramach projektu.

Ad. 11 ? Opłata za zajęcie pasa drogowego.

Opłata nakładana przez zarządcę drogi, w formie decyzji administracyjnej, wraz z udzieleniem zezwolenia na zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg. Ustalana jest za ilość dni zajmowania pasa drogowego na prowadzenie robót. Podstawa prawna: art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (j. t. Dz. U. 2007 r. Nr 19, poz. 115).

Ad. 12 ? Opłata za umieszczenie urządzeń infrastruktury technicznej.

Opłata nakładana przez zarządcę drogi, w formie decyzji administracyjnej, za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego (np. sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej). Ustalana jest na okresy roczne lub za proporcjonalną część roku. Podstawa prawna: art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy o drogach publicznych.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych Spółka powinna zaliczać wydatki na wymienione wyżej cele do kosztów wytworzenia środków trwałych i zaliczać je do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne, czy zaliczać je wprost do kosztów uzyskania przychodów...

Ad. 1 - 4 ? Działania informacyjne i promujące.

Mając na uwadze sposób finansowania przedsięwzięcia Spółka uważa, że koszty tych działań są bez wątpienia związane z budową środków trwałych i należy je uwzględnić w kosztach wytworzenia jako koszty pośrednie projektu. W innych okolicznościach wydatki te nie byłyby ponoszone. Bez ich poniesienia nie byłoby możliwe doprowadzenie projektu do stanu końcowego (niewypełnienie określonych wymagań może skutkować wstrzymaniem współfinansowania i załamaniem całego programu inwestycyjnego).

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od rozpoczęcia inwestycji do chwili przekazania do używania. Zastosowanie zwrotu, iż koszt wytworzenia obejmuje też ?inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych' oznacza, że katalog wydatków powiększających wartość początkową jest otwarty. Wskazuje to, że mieszczą się w nim również inne, niewymienione wprost koszty. Zdaniem Spółki poniesione wydatki o tym charakterze również stanowią taki koszt.

W praktyce wszystkie wydatki na działania informacyjne są przez Wnioskodawcę szczegółowo analizowane pod kątem ich charakteru i celu. Przykładowo ? materiały drukowane, które zawierają wprawdzie informację o projekcie, ale przeznaczone są przede wszystkim dla przyszłych klientów (przebieg procesu przyłączania, obowiązujące dokumenty itp.), kwalifikowane są do kosztów bieżących. Do kosztów inwestycji zaliczane są materiały, które zawierają treści pełniące w sposób ewidentny funkcję popularyzowania projektu.

Ad. 5 ? Koszty audytu.

Ponoszenie tego wydatku jest również pochodną sposobu finansowania przedsięwzięcia. Koszt ten jest ściśle związany z inwestycją i powinien stanowić element kosztów wytworzenia środków trwałych.

Ad. 6 ? Przygotowanie SIWZ.

Zdaniem Wnioskodawcy powinny to być koszty inwestycji.

Ad. 7 ? Koszty postępowania przed KIO.

Spółka uznaje, że taki wydatek nie jest standardowym elementem procesu inwestycyjnego, a jego poniesienie wynika zazwyczaj z określonych nieprawidłowości, stąd podobnie jak kary i odszkodowania dotyczące inwestycji nie powinien zwiększać wartości środków trwałych.

Ad. 8 ? Komitet Monitorujący.

Wydatki ściśle związane z prowadzonym przedsięwzięciem inwestycyjnym. Zdaniem Spółki powinny być kwalifikowane jako koszty pośrednie projektu.

Ad. 9 ? Spotkania szkoleniowo ? warsztatowe.

Spółka uznaje, że powyższe wydatki powinny być zaliczone do kosztów ogólnych rozliczanych w okresie bieżącym.

Ad. 10 ? Dzierżawa gruntu.

Wnioskodawca uważa, że wydatek za dzierżawę gruntu, na którym powstaje nowy obiekt i niesłużącego innym celom, do czasu zakończenia jego budowy może zaliczać do kosztów wytworzenia środków trwałych.

Ad. 11 ? Opłata za zajęcie pasa drogowego.

Zdaniem Wnioskodawcy opłata powinna być zaliczana do kosztów wytworzenia środków trwałych.

Ad. 12 ? Opłata za umieszczenie urządzeń infrastruktury technicznej.

W ocenie Spółki, jeżeli opłata powyższa jest pobierana już w okresie budowy środka trwałego (przed rozpoczęciem użytkowania), powinna być zaliczana do kosztów wytworzenia, a po rozpoczęciu użytkowania ? do kosztów bieżących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z definicji kosztu podatkowego wynika więc, że aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione równocześnie dwa warunki:

• poniesienie kosztu musi nastąpić w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• wydatek ten nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje wprost, co należy rozumieć przez pojęcie ?inwestycji?. Zgodnie z art. 4a pkt 1 tej ustawy, inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j. t. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Z kolei, środki trwałe w budowie to ? w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości ? zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Z definicji środka trwałego zawartej w art. 16a ust. 1 ustawy podatkowej wynika, iż aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

1. musi stanowić własność lub współwłasność podatnika,
2. musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, tzn. środek powinien być wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem,
3. przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,
4. musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Regulacja zawarta w art. 15 ust. 6 powołanej ustawy normuje ponadto, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a ? 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje zadania inwestycyjne związane z wytworzeniem środków trwałych. Generalnie wydatki na inwestycje, jako że ponoszone są w celu zabezpieczenia źródła przychodów i nie zostały wymienione w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów podatkowych stanowią koszty uzyskania przychodów. Kwalifikując je do kosztów podatkowych należy więc uwzględnić wyłączenia enumeratywnie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość początkową środka trwałego ? w razie jego wytworzenia we własnym zakresie ? zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy podatkowej, ustala się według kosztu wytworzenia. Zgodnie z treścią art. 16g ust. 4 ww. ustawy za koszt wytworzenia uważa się ? wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Do kosztu wytworzenia nie zalicza się natomiast: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ani przepisy ustawy o rachunkowości nie definiują pojęcia ?kosztów ogólnych zarządu?. W doktrynie przyjmuje się jednak, że przez koszty ogólne zarządu rozumie się koszty działania jednostki jako całości oraz zarządzania nią. W kosztach zarządu wyróżnia się:

• koszty administracyjno-gospodarcze, na które składają się: wynagrodzenia wraz z pochodnymi pracowników zarządu, koszty delegacji, koszty eksploatacji samochodów służbowych, koszty zużycia materiałów biurowych, podatki o charakterze kosztowym, opłaty pocztowe, telekomunikacyjne i inne, koszty utrzymania budynków i pomieszczeń zarządu,

• koszty ogólnoprodukcyjne obejmujące koszty prowadzenia i utrzymania komórek oraz obiektów ogólnego przeznaczenia, takich jak: magazyny, biura, laboratoria, bocznice kolejowe, a także koszty ochrony mienia jednostki, bezpieczeństwa i ochrony pracy, szkolenia załogi, racjonalizacji i wynalazczości,

• koszty nieprodukcyjne, tj. nie przynoszące efektu gospodarczego, do których zalicza się koszty przestojów, ubytki naturalne i niedobory w magazynach.

W świetle powyższych przepisów wydatki ponoszone przez Spółkę można zakwalifikować w następujący sposób.

1. Wydatki, które nie mogą być odnoszone w koszty bezpośrednio, stanowiące koszt wytworzenia środka trwałego:

• Opłata za zezwolenie na zajęcie pasa drogowego w celu prowadzenia robót;

• Opłata za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej.

Są to wydatki pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środków trwałych stanowią tym samym ich koszt wytworzenia, o ile poniesione zostaną do czasu oddania do używania wytworzonego środka trwałego.

Do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego ? w myśl art. 16g ust. 4 omawianej ustawy ? zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji aż do momentu przekazania środka do używania. Użycie przez ustawodawcę zwrotu, iż do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się ?inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych? oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, nie wymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku.

Wydatki wymienione w niniejszej części (punkt 1) są w ocenie tut. organu bezpośrednio związane z inwestycją (planowaną, bądź prowadzoną), w szczególności służą bezpośredniej realizacji inwestycji. Wobec tego, jako związane z inwestycją główną, powiększają wartość początkową środka trwałego wytworzonego w rezultacie zakończenia inwestycji.

2. Wydatki, które mogą być odnoszone w koszty bezpośrednio (w dacie poniesienia):

• Publikacje informacyjno ? popularyzujące;

• Tablice informacyjne;

• Dokumentacja filmowa obiektów i istotnych etapów realizacji projektu;

• Spotkania promujące związane z istotnymi etapami realizacji, z udziałem mediów;

• Audyt wydatków kwalifikowanych;

• Koszty przygotowania SIWZ;

• Koszty udziału w posiedzeniach Komitetu Monitorującego (koszty przejazdów);

• Koszty postępowania orzeczone przez Krajową Izbę Odwoławczą;

• Dzierżawa gruntu pod inwestycję;

• Spotkania szkoleniowo ? warsztatowe dla pracowników biorących udział w realizacji projektu.

Zauważyć należy, iż część ww. wydatków jest związanych z pozyskaniem i właściwą realizacją uzyskanego finansowania z bezzwrotnej pomocy w ramach Funduszu Spójności, tym samym w ocenie tut. organu, mogą one zostać odniesione bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Spółki, o ile nie zostały one sfinansowane środkami z przedmiotowej pomocy oraz spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe twierdzenie wynika z faktu, iż wskazane wydatki Spółki nie mają bezpośredniego wpływu na wytworzenie środka trwałego. Co prawda opisane działania są konieczne dla celów uzyskania dofinansowania, bez którego jak podnosi Spółka inwestycja nie mogłaby być kontynuowana, jednakże stopień ich powiązania z samą inwestycją jest na tyle odległy, iż nie uzasadnia zwiększania kosztów wytworzenia środka trwałego.

Ponadto zauważyć należy, iż wyszczególnione wydatki, podobnie jak Koszty postępowania orzeczone przez Krajową Izbę Odwoławczą nie są standardowym elementem procesu inwestycyjnego. W szczególności wydatki te wynikają ze specyficznej formy finansowania przedmiotowego projektu, w związku z czym noszą one znamiona pozostałych kosztów operacyjnych, o stopniu powiązania zbliżonym do kosztów operacji finansowych.

Koszty dzierżawy gruntu pod inwestycję zdaniem tut. organu stanowią koszty ogólnego zarządu, pośrednio pozostające w związku przyczynowo ? skutkowym z przychodami Spółki. Wydatki te wynikają z faktu dzierżawienia nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tym samym należy klasyfikować je jako element kosztów stałych, które podatnik jest obowiązany uiszczać w związku z majątkiem będącym w jego władaniu.

Odnosząc się do pozostałych kosztów wskazanych przez Spółkę należy zgodzić się, z Wnioskodawcą, iż wydatki na spotkania szkoleniowo ? warsztatowe dla pracowników biorących udział w realizacji projektu, również będą mogły zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na warunkach ogólnych.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, wydatki poniesione przez Spółkę stanowią wydatki inwestycyjne oraz wydatki, które nie są bezpośrednio związane z prowadzoną inwestycją. W konsekwencji wydatki opisane w punkcie 1 przedmiotowej interpretacji będą zwiększały wartość początkową wytworzonego środka trwałego, natomiast wydatki opisane w punkcie 2 będą mogły być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo tut. organ wyjaśnia, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.