Czy konie ? stado podstawowe ok. 5-10 koni ? należy zakwalifikować do środków trwałych i dokonywać (...)

Czy konie ? stado podstawowe ok. 5-10 koni ? należy zakwalifikować do środków trwałych i dokonywać ich amortyzacji wg indywidualnie ustalonej stawki?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania amortyzacji podatkowej koni - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania amortyzacji podatkowej koni.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Zakres działalności Spółki obejmuje m.in.:

  • 01.43.Z Chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych,
  • 92.62.Z Działalność związana ze sportem, pozostała,
  • 92.72.Z Działalność rekreacyjna pozostała, gdzie indziej niesklasyfikowana.


Obecnie Spółka zamierza zakupić konie, które mają być wykorzystane do udziału w sporcie (wyścigi, skoki), rekreacji (przejażdżki konne na padoku i w terenie), reklamy firmy i innych firm (napisy na czaprakach, imiona koni itp), dla celów rozrodczych czyli hodowlanych jak również dla celów handlowych, tj. zakup ?surowego? konia jego trening sportowo-rekreacyjny i dalsza odsprzedaż, itp.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy konie ? stado podstawowe ok. 5-10 koni ? należy zakwalifikować do środków trwałych i dokonywać ich amortyzacji wg indywidualnie ustalonej stawki...
  2. Jaką należy zastosować stawkę podatku VAT w momencie sprzedaży konia, który wykorzystywany był w sporcie, rekreacji i hodowli... Czy stawka podatku VAT będzie taka sama dla sprzedaży konia, który był wykorzystywany tylko w jednej z tych dziedzin i dla sprzedaży konia, który używany był we wszystkich kategoriach jednocześnie, albo po kolei...


Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego. Stanowisko Spółki w zakresie pytań dotyczących podatku od towarów i usług będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy ? w zakresie pytania pierwszego ? konie bez względu na ich wykorzystanie, czy to do sportu i rekreacji, czy hodowli, podlegają amortyzacji wg metody liniowej na podstawie indywidualnie ustalonej stawki. Amortyzacja stanowi koszt uzyskania przychodów podatkowych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.


W katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów zostały ujęte między innymi wydatki na:


  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.


Wydatki te ? bez względu na czas ich poniesienia ? zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami i pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy, będą kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, dopiero w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy).


Na mocy art. 16a ust. 1 omawianej ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:


  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty


  • o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi, podlegają amortyzacji.


Powyższy przepis definiuje pojęcie środka trwałego jako nabytego lub wytworzonego składnika majątkowego, kompletnego i zdatnego do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Przy czym wskazuje, iż środkami tymi mogą być: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, a także inne przedmioty. W myśl art. 16a ust. 2 ustawy podatkowej środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są również przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie oraz składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników ? jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający. Przywołane przepisy nie zaliczają zwierząt do pojęcia środków trwałych.

Wprawdzie, przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych ? KŚT (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1317 ze zm.) klasyfikują inwentarz żywy do grupy 9, obejmującej zwierzęta hodowlane, m.in.: zwierzęta hodowlane, zwierzęta gospodarskie, zwierzęta cyrkowe i w ogrodach zoologicznych oraz pozostałe zwierzęta żywe (w pozycji tej klasyfikowane są zarówno pojedyncze sztuki zwierząt jak i całe stada produkcyjne), jednak przedmiotowe przepisy nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia prawnopodatkowego. Niniejsze można ocenić jedynie na gruncie przepisów ustawy podatkowej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mające zastosowanie w omawianej sprawie ? jak dowiedziono powyżej ? nie obejmują natomiast inwentarza żywego pojęciem środków trwałych. Również, wymieniony w załączniku 1 do ww. ustawy, wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, nie obejmuje grupy 9 KŚT dotyczącej zwierząt.

Z tych względów, wydatek na zakup koni nie stanowi wydatku na zakup środków trwałych i nie stosuje się do tego wydatku zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.

Wydatek ten stanowi może stanowić w całości koszt uzyskania przychodu z uwzględnieniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika