Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją spotkań z kontrahentami na usługi gastronomiczne, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych, zakup żywności i napojów, noclegów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji systemów zasilania gazem pojazdów samochodowych (samochodowe instalacje gazowe LPG/CNG) oraz ich sprzedaży w kraju i za granicą.

W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca okazjonalnie organizuje spotkania z krajowymi oraz zagranicznymi klientami (odbiorcami towarów jak również dostawcami komponentów), które odbywają się w siedzibie Spółki lub poza nią, tj. w lokalu gastronomicznym lub restauracji. W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju kwestie biznesowe. Wnioskodawca w trakcie takich spotkań ustala m.in. warunki sprzedaży towarów, negocjuje ceny sprzedaży/zakupu, przedstawia aktualną ofertę handlową, negocjuje postanowienia umów zawieranych z kontrahentami itp. Niekiedy elementem takich spotkań są szkolenia dotyczące produktów wnioskodawcy, czy też zasad ich prawidłowego montażu. W zależności od długości trwania takiego szkolenia lub negocjacji wnioskodawca, jeśli jest to uzasadnione zapewnia także nocleg o przeciętnym standardzie.

Do dobrych obyczajów handlowych i praktyk gospodarczych należy podjęcie zaproszonego klienta (klientów) obiadem lub innym posiłkiem na koszt zapraszającego, czyli Wnioskodawcy. Catering zamówiony do siedziby Spółki, czy zjedzenie posiłku w restauracji (lub innym lokalu gastronomicznym) nie mają charakteru wytwornego (niezależnie czy jest to, w zależności od pory, lunch, obiad czy kolacja) ani specjalnie zorganizowanej imprezy. Ich celem jest omówienie spraw biznesowych, gdy ich uczestnicy zgłodnieją, a nie chęć okazania przepychu czy wytworności itp. Posiłki zamawiane są z obowiązującego menu. Wydatki na obiad (inny posiłek) z kontrahentem są dokumentowane wystawianymi na Spółkę fakturami VAT, a gdy dany lokal nie ma statusu podatnika VAT - rachunkami. Jeśli spotkania odbywają się w siedzibie Wnioskodawcy, Spółka w czasie tych spotkań zapewnia kontrahentom herbatę, kawę, napoje, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami kanapki (drobny poczęstunek), a jeśli spotkanie się przedłuża także posiłki.

Wnioskodawca wydatki takie traktował do tej pory jako koszty reprezentacji i nie zaliczał ich do kosztów uzyskania przychodów. W ocenie wnioskodawcy postępowanie to jest nieprawidłowe i wnioskodawca chce wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojowi nie będą wychodziły poza ustalone normy i zwyczaje, tj. nie będą miały cech wystawności czy wytworności, zaliczać do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki takie nie stanowią wydatków na reprezentację, tj. ponoszonych w związku z tworzeniem ponadstandardowego, wytwornego czy wystawnego wizerunku lub pozycji firmy wobec innych podmiotów, z którymi współpracuje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją spotkań z kontrahentami na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów, noclegi, nie wychodzące poza ustalone normy i zwyczaje tj. nie posiadające cech wystawności czy wytworności stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 pdop?

W ocenie Spółki, wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W art. 16 ust. 1 pkt 28 pdop z kosztów uzyskania przychodów ustawodawca wyłączył wydatki poniesione na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacji. Nie czyni tego również żadna inna ustawa podatkowa. W związku z tym należy sięgnąć do definicji słownikowej pojęcia reprezentacji, aby ustalić, jakie znaczenie ma ono w języku powszechnym.Reprezentacja, zgodnie z definicją słownikową ("Słownik języka polskiego" pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992), oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Podobnie w Komentarzu do ustawy pdof znaczenie terminu "reprezentacja", jest rozumiana jako "okazałość", "wystawność" (Podatek dochodowy od osób fizycznych - Komentarzu pod redakcją J. Marciniuka, Warszawa 2011, s. 540).Wnioskodawca uważa, że ponoszone przez niego wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentom kawy lub herbaty, poczęstowanie drobnymi słodyczami, zaproszenie na obiad, czy też zapewnienie noclegu gdy tego wymagają dane okoliczności, nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym. Jest to praktyka powszechnie spotykana i stosowana, a w niektórych kulturach wręcz wymagana. Organizacja spotkań biznesowych z kontrahentami w opinii Wnioskodawcy nie wiąże się z chęcią zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawnością, czy też pokazaniem im wyższości lub dominacji. Ponieważ w trakcie spotkań omawiane są sprawy biznesowe związane z działalnością Spółki, Wnioskodawca uważa, że wydatki na organizację tego rodzaju spotkań stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 pdop.

Stanowisko wnioskodawcy odnajduje także poparcie w interpretacji organów podatkowych wydanych w innych lecz podobnych sprawach, np:

• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1220/08-2/MW), zgodnie z którą: "wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy oraz usługi z firmy cateringowej, jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości mogą stanowić zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 w/w ustawy koszty uzyskania przychodów";
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-666/08-2/KS), zgodnie z którą: "(...) wydatki ponoszone na zakup produktów spożywczych typu kawa, herbata, napoje, cukier w celu poczęstowania klientów oraz potencjalnych klientów, stanowią zwyczajowy poczęstunek klientów i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. Przedmiotowe wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem, że wydatki te nie posiadają charakteru okazałości";
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1062/08-2/MW), stosownie do której wydatki ponoszone przez Spółkę na poczęstunek w trakcie spotkań z kontrahentami, taki jak kawa, herbata, soki, woda mineralna, ciastka, obiad oraz wydatki na poczęstunek w trakcie spotkań biznesowych organizowanych w siedzibie Spółki, tj. kawa, herbata, woda mineralna, soki, ciastka, stanowiący zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury" mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem, że przedmiotowe wydatki nie będą posiadały charakteru okazałości";
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 sierpnia 2008 r. (sygn. IBPB3/423-405/08/PC), zgodnie z którą "wydatki na zakup artykułów spożywczych dla osób nie będących organami Spółki np. kontrahentów, przeznaczonych na poczęstunek na spotkaniach, jeśli są na zwyczajowo przyjętym poziomie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.";

a ponadto orzecznictwo sądów administracyjnych:

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 157/08 (LEX nr 392659), w którym Sąd ten stwierdził, że "wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny".
• podobnie WSA w Krakowie w wyroku z dnia 18 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 620/10;
• a także WSA w Warszawie w wyroku z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 837/10,
• ponadto NSA w wyroku (7 sędziów) z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11, uznał, iż arbitralne wykluczanie konkretnych kosztów z kosztów uzyskania przychodów - np. biorąc pod uwagę miejsce świadczenia usług - jest podejściem nieprawidłowym. W ocenie NSA, wydatki ponoszone na posiłki z kontrahentami na spotkaniach odbywających się w celach biznesowych mają związek z potencjalnymi, przyszłymi przychodami z realizacji zawartych w wyniku tych spotkań kontraktów. Tym samym, koszt takich posiłków stanowić będzie koszt uzyskania przychodu.

W ocenie wnioskodawcy jego stanowisko jest zgodne z wyżej przywołanym stanowiskiem organów podatkowych oraz orzecznictwem sądów i w jego ocenie przedmiotowe wydatki mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2013 r., znak ITPB3/423-397/13/PST Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, nie podzielił stanowiska Wnioskodawcy i stwierdził, że wydatki na zakup usług gastronomicznych (tj. herbatę, kawę, napoje, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami kanapki - drobny poczęstunek, zaproszenie na obiad, czy też zapewnienie noclegu) świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, niezależnie od miejsca ich świadczenia, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, choćby nawet przyczyniały się do zwiększenia przychodów Spółki.

Wnioskodawca wniósł pismem z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w którym podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy nie udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W dniu 10 lutego 2014 r. do Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wpłynęła skarga z dnia 5 lutego 2014 r., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, w której Spółka wnosi o uznanie stanowiska za prawidłowe.

W złożonym piśmie Skarżąca podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko zawarte we wniosku o interpretację indywidualną oraz w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

Spółka wskazała m.in., że potwierdzeniem Jej stanowiska są liczne wyroki sądów administracyjnych: NSA z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11; WSA w Bydgoszczy z dnia 1 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 382/10; WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 15 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 1106/10; WSA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 157/08; WSA w Krakowie z dnia 18 maja 2010 r. sygn. Akt I SA/Kr 620/10; WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 837/10.

Stosownie do art. 54 § 3 Ppsa organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu zarzutów przedmiotowej skargi z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu do tutejszego organu 10 lutego 2014 r.) uwzględnia skargę w całości i zmienia zaskarżoną interpretację i stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 27 sierpnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych, zakup żywności i napojów, noclegów ? jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie - stosownie do art. 54 § 3 Ppsa - stwierdza się, że w niniejszej sprawie działanie organu nie miało miejsca bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15?950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 Ppsa).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 Ppsa) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 Ppsa).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.