Czy w związku ze sprzedażą do całości transakcji należy zastosować zwolnienie przedmiotowe (art. (...)

Czy w związku ze sprzedażą do całości transakcji należy zastosować zwolnienie przedmiotowe (art. 43 ust. 1 pkt 2), pomimo że cena garażu wynosi 0 zł oraz czy do gruntu, który jest trwale związany z garażem też należy zastosować zwolnienie przedmiotowe?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży garażu wraz z gruntem ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży garażu wraz z gruntem.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Gmina sprzedaje garaż o powierzchni 19 m2, usytuowany na działce. Cena tego garażu ustalona została przez biegłego rzeczoznawcę i wynosi 5.000 zł. Wartość nakładów poczynionych przez najemcę na budowę lokalu wynosi 5.000 zł. Wobec powyższego cena garażu wynosi 0 zł. Wraz ze sprzedażą lokalu użytkowego-garażu następuje sprzedaż gruntu. Cena gruntu według wyceny dokonanej przez biegłego rzeczoznawcę wynosi 1.000 zł. W akcie notarialnym wskazano, iż ww. działka gruntu zabudowana jest garażem o powierzchni 19 m2.

Pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. i 7 stycznia 2009 r. uzupełniono wniosek poprzez wskazanie, iż garaż jest trwale związany z gruntem i został on wybudowany w latach 80-tych, spełnia kryteria zawarte w art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz że Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego w związku z wybudowaniem tego garażu, zaś wydatki na jego ulepszenie nie stanowiły 30% wartości początkowej. Ponadto wskazano, że Gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, posiada jednak Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, które określa, iż grunty te znajdują się w obszarze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zagrodowej w obszarze chronionego krajobrazu.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w związku z ww. sprzedażą do całości transakcji należy zastosować zwolnienie przedmiotowe (art. 43 ust. 1 pkt 2), pomimo że cena garażu wynosi 0 zł oraz czy do gruntu, który jest trwale związany z garażem też należy zastosować zwolnienie przedmiotowe...


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli garaż usytuowany na działce korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 pomimo ceny 0 zł, to dostawa gruntu musi mieć analogiczną stawkę jak garaż, który jest trwale z gruntem związany.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę ? w myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie towarów zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Dla dokonania właściwej interpretacji przedmiotowej sprawy istotne jest ustalenie przedmiotu sprzedaży. Z treści wniosku wynika, że zgodnie z zapisami znajdującymi się w obowiązującym na obszarze Gminy Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego grunty znajdują się w obszarze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zagrodowej w obszarze chronionego krajobrazu. Ponadto wskazany grunt zabudowany jest garażem o powierzchni 19 m#178;, który jest w sposób trwały związany z gruntem. Najemca gruntu poczynił nakłady na budowę tego garażu w wysokości 5.000 zł, zaś według wyceny rzeczoznawcy cenę garażu ustalono na 5.000 zł. W związku z powyższym cenę garażu przyjęto w wysokości 0 zł.

Tym samym należy wskazać na mające zastosowanie w przedmiotowej sprawie postanowienia ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, o czym stanowi art. 47 § 1 ww. ustawy. Powyższe przepisy Kodeksu cywilnego kreują zasadę superficies solo cedit, zgodnie z którą wszystko co jest trwale związane z gruntem, staje się własnością właściciela nieruchomości gruntowej i dzieli los prawny gruntu. Zauważyć jednak należy, iż zasada ta obowiązuje niezależnie od wartości wzniesionych budowli, czyli nawet wówczas, gdy budynki wybudowane na cudzym gruncie znacznie przekraczają wartość zajętego gruntu. Bezwzględnie obowiązujący charakter powyższej zasady sprawia, że niedopuszczalne są takie umowy, w myśl których inna osoba niż właściciel gruntu (np. ten, kto wzniósł budynek) mogłaby zostać właścicielem budynku, nie stając się przy tym właścicielem gruntu. Jednakże od zasady superficies solo cedit istnieją wyjątki. Wyjątki te mogą wynikać jedynie z przepisów ustawy.

Uwzględniając wyżej wskazane przepisy Kodeksu cywilnego w zakresie obrotu nieruchomościami w stanie faktycznym niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż dostawy gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem może dokonać wyłącznie właściciel gruntu. Z tego względu w przedmiotowej sprawie należy przyjąć, iż przedmiotem sprzedaży jest grunt według ceny 1.000 zł, jak również budynek garażowy w cenie 5.000 zł, nie zaś, jak twierdzi Wnioskodawca, według ceny 0 zł. Wzajemny sposób rozliczenia się z poniesionych przez najemcę nakładów pomiędzy właścicielem gruntu, a tym najemcą może być natomiast przedmiotem odrębnego roszczenia (odmiennej od ww. sprzedaży czynności cywilnoprawnej) i nie wpływa on na zasady opodatkowania przedmiotowej transakcji sprzedaży podatkiem od towarów i usług. Jak stanowi bowiem art. 676 Kodeksu cywilnego, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w przypadku braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Konsekwencją określenia przedmiotu sprzedaży, jako budynku garażowego w trwały sposób połączonego z gruntem, na którym jest on posadowiony, jest zastosowanie, powołanego przez Wnioskodawcę, przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zawarta w nim regulacja dotyczy dostawy budynków lub budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Podsumowując, w niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży jest dostawa budynku garażowego trwale związanego z gruntem.

Co do zasady stawka podatku wynosi 22% (art. 41 ust. 1 ustawy). Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy-w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.-zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Aby więc podatnik mógł skorzystać ze wskazanego powyżej zwolnienia niezbędne było kumulatywne spełnienie ww. warunków.


Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2008 r. definiowały pojęcie ?towarów używanych? na gruncie art. 43 ust. 2 jako:


  1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
  2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.


Do dnia 31 grudnia 2008 r. art. 43 ust. 6 ww. ustawy stanowił natomiast, że zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:


  1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
  2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.


Z okoliczności faktycznych sprawy wynika również, iż Gmina nie wybudowała ww. garażu oraz nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wybudowaniem tego garażu. Ponadto garaż stanowi towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. A skoro tak, to tym samym ziszczone zostały przesłanki statuujące przedmiotowe zwolnienie, tj. garaż stanowi towar używany, zaś Wnioskodawcy (dokonującemu ich dostawy) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, transakcja sprzedaży budynku garażu w sposób trwały związanego z gruntem, o której mowa we wniosku, jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika