Czy oddanie ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste na 99 lat korzysta z analogicznego zwolnienia, (...)

Czy oddanie ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste na 99 lat korzysta z analogicznego zwolnienia, jak sprzedaż lokalu mieszkalnego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego z jednoczesnym oddaniem w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat ułamkowej części gruntu, na którym został wzniesiony budynek ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego z jednoczesnym oddaniem w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat ułamkowej części gruntu, na którym został wzniesiony budynek.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Gmina sprzedaje lokal mieszkalny, który korzysta ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz oddaje ułamkową część gruntu, na którym budynek został wzniesiony, w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat.

Pismem z dnia 12 stycznia 2009 r. uzupełniono wniosek poprzez wskazanie, iż lokal mieści się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wolnostojącym z podpiwniczeniem o pięciu kondygnacjach, w skład których wchodzi 15 samodzielnych lokali. Budynek został wzniesiony w latach sześćdziesiątych. Ponadto nabywcy tego lokalu są jego najemcami od 1978 r.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy oddanie ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste na 99 lat korzysta z analogicznego zwolnienia, jak sprzedaż lokalu mieszkalnego...


Zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy, iż nie jest to sprzedaż, a jedynie oddanie w użytkowanie wieczyste. Wobec tego Wnioskodawca stosuje 22% stawkę podatku (nie stosuje zwolnienia od podatku, jak przy sprzedaży lokali mieszkalnych).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę ? w myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie towarów zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. W oparciu o art. 31 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków.

Użytkowanie wieczyste jest prawem ustanowionym na rzeczy cudzej, jednak pozwala uznać oddanie gruntu za czynność dającą prawo rozporządzania tym gruntem jak właściciel. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również z możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - dostawę towarów należy postrzegać przede wszystkim jako transakcję dotyczącą faktycznego dysponowania rzeczą, a nie przeniesienia własności. Popierając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne pojęcie ?przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel?, a także mając na uwadze fakt, że - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług - grunt został zaliczony do towarów, należy wskazać, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy.

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zwalniało się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług definicją - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań zwolnienie od podatku od towarów i usług stosowało się w odniesieniu do sprzedaży całości lub części budynków, jeżeli w momencie dostawy były już zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy, przy czym zwolnienie powyższe nie obejmowało części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, iż Gmina sprzedaje lokal mieszkalny, który mieści się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wolnostojącym z podpiwniczeniem o pięciu kondygnacjach, w skład których wchodzi 15 samodzielnych lokali. Budynek został wzniesiony w latach sześćdziesiątych. Ponadto nabywcy tego lokalu są jego najemcami od 1978 r. Jednocześnie Gmina oddaje w użytkowanie wieczyste ułamkową część gruntu, na którym posadowiony jest budynek. W świetle powyższego dostawa lokalu mieszkalnego, który był wcześniej zasiedlony na podstawie umowy najmu, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 1, podstawą opodatkowania jest obrót (?). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (?). W rozumieniu art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., zwalniało się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Reasumując, oddanie w użytkowanie wieczyste udziału w nieruchomości gruntowej z równoczesną sprzedażą lokalu mieszkalnego po pierwszym zasiedleniu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Zauważyć jednakże należy, iż w ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie za podstawę do zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy lokalu mieszczącego się w budynku znajdującym się na ww. gruncie nie można przyjąć przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2. Powyższe wynika z zastrzeżenia w przedmiocie zakresu stosowania tego przepisu w sytuacji, gdy przedmiotem czynności są obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części. Jak wynika bowiem z jego treści, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 (?). Okoliczności sprawy wyczerpują natomiast znamiona zawarte w treści wyżej cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, albowiem przedmiotem transakcji jest sprzedaż lokalu mieszkalnego, jak również oddanie ułamkowej części gruntu, na którym wzniesiono budynek, w ww. użytkowanie.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika