Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na dwa podmioty gospodarcze dokumentujących (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na dwa podmioty gospodarcze dokumentujących wspólną inwestycję.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna zawarł umowę o współpracę z przedsiębiorcą będącym osobą fizyczną, dotyczącą ustalenia zasad współpracy i rozliczeń w zakresie inwestycji budowlanej, polegającej na zabudowie nieruchomości, przebudowie części budynku obejmującej stan surowy zamknięty z instalacjami oraz budowie parkingu przy nowopowstałym budynku wraz z drogą dojazdową. W ramach wskazanej umowy o współpracę zostały określone zasady podziału inwestycji i kosztów związanych z jej realizacją. Obydwaj przedsiębiorcy wykonują wyłącznie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wspólna inwestycja budowlana będzie służyła wyłącznie działalności opodatkowanej. Strony ustaliły, iż w zakończonej inwestycji posiadać będą odpowiednio pomieszczenia oznaczone w projekcie budowlanym stanowiącym załącznik do umowy.

Do jednego z przedsiębiorcy ? inwestora będą należały wymienione poniżej pomieszczenia:

1. pomieszczenie 1.1 o powierzchni 129,1 m²,
2. pomieszczenie 1.2 o powierzchni 7,2 m²,
3. pomieszczenie 1.3 o powierzchni 3,0 m²,

Łącznie 139,3 m².

Do Wnioskodawcy zaś będą należały pomieszczenia:

1. pomieszczenie 1.4 o powierzchni 21,3 m²,
2. pomieszczenie 1.5 o powierzchni 6,1 m²,
3. pomieszczenie 2.0 o powierzchni 100,0 m²,
4. pomieszczenie 2.1 o powierzchni 23.8 m²,
5. pomieszczenie 2.2 o powierzchni 30,4 m²,
6. pomieszczenie 2.3 o powierzchni 24,0 m²,
7. pomieszczenie 2.4 o powierzchni 6,5 m²,
8. pomieszczenie 2.5 o powierzchni 3,0 m²,
9. pomieszczenie 2.6 o powierzchni 4,1 m²,
10. pomieszczenie 2.7 o powierzchni 2,3 m²,
11. pomieszczenie 2.8 o powierzchni 2,8 m²,
12. pomieszczenie 2.9 o powierzchni 12,7 m²,
13. pomieszczenie 2.10 o powierzchni 31,9 m²,
14. pomieszczenie 2.11 o powierzchni 30,9 m²,
15. pomieszczenie 2.12 o powierzchni 16,0 m²,
16. pomieszczenie 2.13 o powierzchni 19,6 m²,
17. pomieszczenie 2.14 o powierzchni 19,1 m²,

Łącznie 354,5 m².

Mając na uwadze, iż po zakończeniu inwestycji, pomieszczenia 1.4 oraz 1.5 stanowić będą część wspólną Wspólnoty Lokalowej koszt ich budowy przypisany zastał do firmy Wnioskodawcy, ponieważ tylko ta strona czerpać będzie korzyści z budowy tych pomieszczeń.

Łączna powierzchnia wszystkich pomieszczeń w planowanej inwestycji wynosić będzie 139,3 +354,5 = 493,8 m², czyli pierwszy ze wskazanych przedsiębiorców posiadać będzie 28,21% powierzchni inwestycji, a Wnioskodawca 71,79% powierzchni inwestycji. Pomieszczenie o powierzchni 24,2 m² ? przyłącze sieci ciepłowniczej i wodno-kanalizacyjnej (stanowiące po zakończeniu inwestycji część wspólną Wspólnoty Lokalowej) służyć będzie obydwu firmom i koszty jego budowy zostaną podzielone proporcjonalnie do posiadanej powierzchni w inwestycji. Wszelkie koszty realizacji inwestycji służące obydwu przedsiębiorcom, w tym przyłącze sieci ciepłowniczej i wodno-kanalizacyjnej oraz parking z drogą dojazdową będą ponoszone i rozliczane we wskazanej powyżej proporcji, natomiast koszty, które będą mogły być przyporządkowane do konkretnego lokalu, będą rozliczane indywidualnie u poszczególnych przedsiębiorców ? stron umowy. W przypadku aktualizacji projektu budowlanego udziały liczone będą zgodnie z aktualną powierzchnią pomieszczeń. W przypadku kosztów realizacji części wspólnych inwestycji wszystkie faktury VAT będą wystawiane na dwóch nabywców ? dwie strony umowy o współpracę i będą rozliczane zgodnie ze wskazaną w umowie proporcją do posiadanej powierzchni inwestycji. Oryginał faktury będzie znajdował się w dokumentach jednego z przedsiębiorców, u drugiego przedsiębiorcy będzie znajdowała się kopia faktury VAT potwierdzająca zgodność z oryginałem i odpowiednią adnotacją o miejscu przechowywania oryginału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, przyjęty sposób rozliczania kosztów realizacji wspólnej inwestycji dwóch przedsiębiorców, będących osobami fizycznymi w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do zakupu usług i materiałów budowlanych oraz sposób wystawiania faktur VAT dotyczących zakupu wspólnych usług i materiałów budowlanych oraz sposób wystawiania faktur VAT dotyczących zakupu wspólnych usług i materiałów budowlanych jest prawidłowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosowanie zaś do ust. 2 pkt 1 lit. a, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jak wskazuje Wnioskodawca, jedną z zasad podatku od towarów i usług jest uniknięcie wielokrotnego opodatkowania tej samej wartości.

Wystawienie więc faktury na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar lub usługę, nie stoi na przeszkodzie do obniżenia przez każdego z nich należnego podatku proporcjonalnie do stopnia wykorzystania towaru lub usługi. Tak więc zakup towaru, w ocenie Wnioskodawcy, może być udokumentowany fakturą VAT wystawioną na dwa podmioty, przy czym faktura ta powinna spełniać wymagania z § 5 rozporządzenia Ministra Fnansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przepis ten określa elementy, które faktura powinna zawierać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako ?FAKTURA VAT?;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z powyższych przepisów wynika, iż podstawę do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podatnika VAT czynnego stanowi jedynie taka faktura VAT, która zawiera dane identyfikujące nabywcę towarów i usług tożsame z danymi podatnika dokonującego obniżenia podatku należnego, oraz w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na uwagę zasługuje tutaj fakt, pomimo iż jeden towar można nabyć tylko za jedna cenę to towar ten mogą kupić na współwłasność dwie osoby. Istota współwłasności polega na tym, że każdy współwłaściciel ma jednakowe prawo do tej samej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem innych współwłaścicieli.

Zasady prawne współwłasności regulują art. 195-221 ustawy z dn. 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność stanowi odmianę własności i wyraża się w tym, iż własność rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Ponadto ilekroć w ustawie jest mowa o prawach i obowiązkach właściciela, wspomniane prawa i obowiązki odnoszą się także do współwłaścicieli (por. art. 195 k.c. w związku z art. 140 k.c.)

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W powyższym przepisie ustawodawca użył sformułowania ?nabywcy? tj. w liczbie pojedynczej ? jednakże nie może to oznaczać niestosowanie tego przepisu w przypadku nabycia tej samej rzeczy przez kilku nabywców ? zatem z uwagi na fakt, iż prawodawca wymaga wpisania do faktury imienia, nazwiska lub nazwy nabywcy, to w wypadku nabycia towaru przez dwóch nabywców wpisaniu podlegają te dwa podmioty występujące jako nabywcy danej transakcji.

Ponadto skoro należny podatek został uregulowany w poprzedniej fazie obrotu i miał wpływ na cenę, kolejny nabywca może przy obliczaniu swojego podatku odliczyć odpowiednią część ceny, w zależności od swojego udziału, zatem wystawienie faktury na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar, nie stoi na przeszkodzie obniżaniu przez każdego z nich należnego podatku o odpowiadającą udziałowi we współwłasności część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towaru.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę, w ramach której podjął z innym przedsiębiorcą inwestycję budowlaną, która związana będzie z czynnościami opodatkowanymi. Inwestycja realizowana jest z podziałem nakładów 71,79% do 28,21%. Wszystkie koszty realizacji inwestycji służące obydwu przedsiębiorcom ponoszone będą i rozliczane we wskazanej proporcji. Natomiast koszty, które będą mogły być przyporządkowane do konkretnego inwestora rozliczane będą indywidualnie.

A zatem stwierdzić należy, że w ocenie tutejszego organu, przyjęty sposób rozliczania kosztów wspólnych realizacji inwestycji w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych zakupów usług i materiałów budowlanych jest prawidłowy. W konsekwencji Wnioskodawcy przysługiwało będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług i materiałów budowlanych dotyczących wspólnej inwestycji w określonej proporcji, albowiem przedmiotowy zakup będzie wykorzystywany zgodnie z powołanym art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że faktura będzie zawierała dane dotyczące dwóch podmiotów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.