Moment powstania obowiązku podatkowego. sygn: ITPP1/443-1184/14/MS

Moment powstania obowiązku podatkowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 29 września 2014 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi m.in. działalność handlową w zakresie sprzedaży sprzętu komputerowego, akcesoriów do komputerów, tuszy, tonerów, papierów, pakietów oprogramowania (programów na komputerowych nośnikach danych). Większość dostaw towarów odbywa się na podstawie zamówień klienta, składanych telefonicznie, drogą mailową lub poprzez stronę internetową. Na podstawie złożonego zamówienia towar jest przygotowywany w magazynie do wysyłki i wystawiana jest faktura sprzedaży. Towar jest następnie wysyłany do kupującego firmą kurierską (spedycyjną). Faktura za sprzedany towar jest wysyłana nabywcy wraz z towarem tą samą przesyłką kurierską. Polecenie dostarczenia towaru firmie kurierskiej wydaje sprzedawca (Wnioskodawca), ale może to zrobić również kupujący.

Spółka nie posiada regulaminu sprzedaży oraz większość dostaw towarów odbywa się bez zawierania z klientami umów, które w sytuacji dostawy towarów za pośrednictwem firmy kurierskiej regulowałyby kwestię przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zapłata za dostarczany towar zasadniczo następuje po otrzymaniu towaru oraz faktury przez kupującego. W przypadku otrzymania przedpłaty za towar Spółka rozpoznaje obowiązek w VAT w dacie otrzymania zapłaty. Składany wniosek dotyczy stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 roku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu dostawy towarów wysyłanych kupującemu za pośrednictwem firmy kurierskiej (spedycyjnej), a co za tym idzie jaką datę sprzedaży (dokonania dostawy) należy wpisać na fakturze w przypadku dostawy towaru przez kuriera (niewiadoma jest faktyczna data dostawy)?
  2. Czy jeżeli w momencie wystawiania faktury nie jest znana faktyczna data dokonania dostawy, poprawne będzie niewpisywanie w tej pozycji faktury żadnej daty? Czy po uzyskaniu informacji o faktycznej dacie zrealizowania dostawy należy skorygować pierwotnie wystawioną fakturę i na fakturze korygującej wskazać datę, w której faktycznie miała miejsce dostawa towaru?
  3. Czy faktura, na której użyto sformułowania ?data sprzedaży?, gdzie data sprzedaży jest tożsama z datą dokonania dostawy/zakończenia dostawy lub wykonania usługi/zakończenia usługi, będzie uznana za fakturę wystawioną prawidłowo?


Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wysyłki towarów kurierem obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje w momencie przekazania towaru kurierowi z poleceniem dostarczenia rzeczy do miejsca przeznaczenia uzgodnionego wcześniej z kupującym. Jako datę dokonania dostawy na wystawianej fakturze należy zatem wpisać datę przekazania towaru kurierowi.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W związku z tym, że Spółka nie posiada regulaminu sprzedaży oraz większość dostaw towarów odbywa się bez zawierania z klientami umów regulujących kwestie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, kwestie te należy rozstrzygnąć na gruncie przepisów ogólnych wynikających z Kodeksu cywilnego.

I tak, zgodnie z art. 544 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121), zwanej dalej k.c, jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju. Ponadto jak stanowi art. 548 § 1 k.c z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy.

Z przywołanych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że wydanie rzeczy następuje z chwilą powierzenia rzeczy przez sprzedawcę przewoźnikowi z poleceniem dostarczenia rzeczy do miejsca przeznaczenia uzgodnionego wcześniej z kupującym. Z chwilą, w której rzecz została powierzona przewoźnikowi, następuje formalne spełnienie świadczenia przez sprzedawcę, a na kupującego przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że generalnie moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy odpowiada momentowi ?wydania towarów?, o którym mowa w art. 544 k.c.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług można stwierdzić, że moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust 1 ustawy o VAT odpowiada momentowi wydania towarów, o którym mowa w art. 544 Kodeksu cywilnego.

W sytuacji zatem gdy towar jest wysyłany przez dostawcę do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika (kuriera) dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

W świetle powyższego Spółka dostarczając towar kupującemu za pośrednictwem firmy kurierskiej jest zobowiązana jako datę dokonania dostawy na fakturze przyjąć datę wydania towaru kurierowi, w tym samym momencie Spółka rozpozna obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.


Ad. 2.

Zdaniem Spółki, jeżeli w momencie wystawiania faktury nie jest znana faktyczna data dokonania dostawy, to prawidłowe jest niewpisywanie w tej pozycji faktury żadnej daty i pozostawienie niewypełnionego pola. Faktura ta również nie podlega korekcie po uzyskaniu informacji o dacie faktycznego zrealizowania dostawy, tzn. nie ma obowiązku wystawienia do niej faktury korygującej, w której uzupełniona zostałaby wyłącznie data dokonania dostawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury. Z przepisu tego wynika, że data dokonania dostawy powinna być zamieszczana na wystawianej fakturze wtedy, gdy jest znana wystawcy w chwili wystawiania faktury.

W sytuacji gdy data dostawy nie jest określona, prawidłowe jest niewpisywanie w tej pozycji faktury żadnej daty. W artykule 106j ust. l natomiast wymienione są przypadki, które rodzą obowiązek wystawienia faktury korygującej. Między innymi w punkcie 5 tego przepisu wskazano, że w sytuacji gdy stwierdzono pomyłkę (....) w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik wystawia fakturę korygującą. Skoro jednak z przepisów ustawy wynika możliwość wystawienia faktur bez wskazania daty dostawy o ile data ta nie jest określona, to brak wskazania tej daty nie powoduje wadliwości wystawionej faktury ani nie można uznać tego za pomyłkę. W świetle powyższego brak jest obowiązku wystawienia faktury korygującej do faktury, w której nie zamieszczono daty dokonania dostawy, która miałaby na celu wyłącznie uzupełnienie daty dokonania dostawy.


Ad. 3. Zdaniem Spółki, faktura, na której użyto sformułowania ?data sprzedaży?, gdzie data sprzedaży jest tożsama z datą dokonania dostawy/zakończenia dostawy lub wykonania usługi/zakończenia usługi, jest fakturą wystawioną prawidłowo. Skoro zawarta na fakturze pozycja ?data sprzedaży? będzie odpowiadać dacie dokonania lub zakończenia dostawy towaru lub wykonania usług, to faktura zawierająca pozostałe wymagane przepisem art. 106e ustawy o VAT dane będzie prawidłowym dokumentem. Zamienne użycie na fakturze sformułowania ?data sprzedaży? odpowiadającego dacie dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi nie skutkuje uznaniem takiej faktury za wadliwą.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika