Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 21 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 21 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.


W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Województwo zawarło z Miastem B, Gminą S, Gminą W, P S.A. umowę partnerską, której przedmiotem jest wspólna realizacja projektu w ramach zadania pn. ?B?.

Województwo jest podmiotem współrealizującym projekt. Jednocześnie od stycznia 2014 r. Województwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).


Ww. projekt obejmuje następujące zadania inwestycyjne:


  1. Budowa zintegrowanego węzła komunikacyjnego B;
  2. Budowa zintegrowanego węzła komunikacyjnego w C;
  3. Budowa zintegrowanego węzła komunikacyjnego B;
  4. Budowa zintegrowanego węzła komunikacyjnego B;
  5. Budowa bezkolizyjnego przejazdu na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej (ul. L-S) z torami kolejowymi linii K w km 138,890;
  6. Uruchomienie Punktu Obsługi Podróżnych i dalsze zagospodarowanie terenu stacji w S;
  7. Przebudowa wiaduktu drogowego w ciągu drogi gminnej D w km 1+200 w C nad linią kolejową nr K w km 121+010;
  8. Rozbudowa węzła zachodniego - ul. G w B (kontynuacja budowy węzła zachodniego w B).


Niniejszy projekt stanowi IV podprojekt nadrzędnego projektu pn. ?S?, na który składa się łącznie 5 projektów:


  1. Integracja systemów transportu miejskiego w T;
  2. Zakup taboru kolejowego dla S;
  3. Budowa linii tramwajowej do dzielnicy F z przebudową układu drogowego;
  4. Budowa wiaduktów i przystanków kolejowych w obszarze metropolitalnym;
  5. System Bilet Metropolitalny w obszarze metropolitalnym.


Województwo spośród wyżej wymienionych zadań projektu ?B?, będzie wspólnie z Miastem B realizować zadanie nr 1, tj. Budowa zintegrowanego węzła komunikacyjnego B.

Wskazane zadanie inwestycyjne polegać ma na budowie dwóch przeciwległych peronów jednokrawędziowych o szerokości 4,5 m, długości 200 m i wysokości 0,76 m od P wyposażonych we wiaty stalowe, elementy informacji podróżnych oraz elementy małej architektury wraz z dojściami, modernizacji istniejącej kładki dla pieszych (z budową trzech wind) oraz przebudowie układu ulicy M wraz z budową pętli autobusowej oraz parkingu samochodowego na 20 miejsc i rowerowego na 20 miejsc. Zmodernizowana kładka w lokalizacji projektowanego przystanku B zapewni dostęp do projektowanych peronów. Na węźle zlokalizowany zostanie biletomat.

Po podziale inwestycji dokonanym przez partnerów projektu, Województwo jest zobowiązane wyłącznie do finansowania zadań w zakresie infrastruktury kolejowej.

Nowowybudowana infrastruktura będzie przekazana nieodpłatnie zarządcy infrastruktury kolejowej, tj. P S.A. Z tytułu wybudowania nowej infrastruktury, nie będą pobierane żadne dodatkowe opłaty, natomiast będzie ona wykorzystywana przez P S.A. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w opisanym wyżej zadaniu Województwo, jako podatnik VAT ma możliwość zwrotu podatku VAT w zakresie wybudowanej infrastruktury kolejowej?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Aby możliwa była realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nabywane przez podatnika towary lub usługi muszą służyć wykonywaniu przez niego czynności podlegających opodatkowaniu.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Województwo nie ma możliwości zwrotu podatku VAT w zakresie określonym w pytaniu, bowiem planowane wydatki nie są związane z żadnymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, które byłyby wykonywane przez Województwo. Niespełnione są zatem warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 87 ust. 1 powołanej ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według art. 15 ust. 2 tej ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Ponadto jak stanowi art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2013 r., poz. 596 ze zm.) organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.


Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, samorząd województwa:


  1. wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność;
  2. dysponuje mieniem wojewódzkim;
  3. prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.


Województwo ma osobowość prawną (art. 6 ust. 2 ww. ustawy).


Zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie:


1) edukacji publicznej, w tym szkolnictwa wyższego;

2) promocji i ochrony zdrowia;

3) kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;

4) pomocy społecznej;

4a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

5) polityki prorodzinnej;

6) modernizacji terenów wiejskich;

7) zagospodarowania przestrzennego;

8) ochrony środowiska;

9) gospodarki wodnej, w tym ochrony przeciwpowodziowej, a w szczególności wyposażenia i utrzymania wojewódzkich magazynów przeciwpowodziowych;

10) transportu zbiorowego i dróg publicznych;

11) kultury fizycznej i turystyki;

12) ochrony praw konsumentów;

13) obronności;

14) bezpieczeństwa publicznego;

15) przeciwdziałania bezrobociu i aktywizacji lokalnego rynku pracy;

15a) działalności w zakresie telekomunikacji;

16) ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy.


Ze złożonego wniosku wynika, że w ramach zawartej umowy partnerskiej odnośnie wspólnej realizacji projektu w ramach zadania pn. ?B?. Wnioskodawca wspólnie z Miastem B będzie realizować zadanie dotyczące budowy zintegrowanego węzła komunikacyjnego. Wnioskodawca jest zobowiązany do finansowania zadań wyłącznie w zakresie infrastruktury kolejowej, która po wybudowaniu zostanie nieodpłatnie przekazana zarządcy kolejowemu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ jak wskazano we wniosku, efekty inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie także przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ?Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika