Opodatkowanie VAT nieodpłatnego świadczenia usług w zakresie wstępu do muzeum.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2011 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 31 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bezpłatnego wstępu do muzeum oraz wydawania nieodpłatnych biletów.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ? Muzeum - jest instytucją kultury, działającą w oparciu o ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Nr 114, poz. 493 ze zm.) i ustawę o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 ze zm.). W ramach swojej działalności zgodnie z ustawą o muzeach Wnioskodawca udostępnia ?jednego dnia w tygodniu? wstęp na wystawę stałą nieodpłatnie. Osoby wchodzące na wystawę są liczone przez pracownika ochrony bez podziału na osoby dorosłe i dzieci (bilet wstępu na tą wystawę jest w jednej cenie).

Ponadto osobom zwolnionym z opłaty za wstęp do muzeum, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów dnia 10 czerwca 2008 r. wydawane są bilety bezpłatne i dodatkowo prowadzona jest ewidencja z podziałem na osoby dorosłe i dzieci (dotyczy wszystkich dni w tygodniu poza dniem bezpłatnym).

Z uzupełnienia wniosku wynika dodatkowo, że na podstawie wyliczeń osób wchodzących na wystawę w dniu wolnym, Wnioskodawca szacuje jaki otrzymałby przychód, gdyby zwiedzający płacili za wstęp i od tej wartości odprowadza podatek należny. Jednak działając zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach zwiedzający nie płacą w tym dniu za wstęp na wystawę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje naliczając i odprowadzając podatek od towarów i usług należny od nieodpłatnie świadczonych usług w zakresie wstępu do muzeum... Czy jest to usługa niepodlegająca opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że przy nabyciu towarów i usług związanych z organizacją, utrzymaniem i obsługą wystaw Wnioskodawca korzysta z obniżenia kwoty podatku od towarów i usług należnego o kwotę podatku naliczonego, następuje wycena na podstawie wydanych biletów bezpłatnych oraz prowadzonych ewidencji wartości wstępu do muzeum i od tej wartości następuje wyliczenie i odprowadzenie podatku VAT należnego w stawce 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższe oznacza, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Stosownie bowiem do art. 8 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu.

Analizując natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Podkreślić należy przy tym, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach, udostępnia nieodpłatny wstęp do Muzeum na wystawy stałe w określony, jeden dzień tygodnia. Ponadto osobom zwolnionym z opłaty za wstęp do muzeum w oparciu o przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 2008 r., Wnioskodawca wydaje bezpłatne bilety wstępu.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24), w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny.

Ponadto w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy Dyrektor muzeum ustala i podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, o którym mowa w ust. 2. Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzaje dokumentów potwierdzających ich uprawnienia, uwzględniając przy tym odpowiednio przepisy obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (art. 10 ust. 4 ustawy o muzeach).

Z kolei stosownie do § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 2008 r. w sprawie określenia grup osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzajów dokumentów potwierdzających ich uprawnienia (Dz. U. Nr 160, poz. 994) zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów przysługuje:

1. osobom fizycznym odznaczonym Orderem Orła Białego, Orderem Wojennym Virtuti Militari, Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medalem ?Zasłużony Kulturze Gloria Artis?;
2. pracownikom muzeów wpisanych do Państwowego Rejestru Muzeów;
3. członkom Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM) lub Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS);
4. posiadaczom Karty Polaka, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 52, poz. 305);
5. dzieciom do lat 7.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że dyrektorowi muzeum nadano ustawowe upoważnienie do udzielenia zwolnienia od opłat za wstęp do muzeum w jednym dniu tygodnia. Podobne upoważnienie, t.j. zwolnienie z opłat za wstęp, ustawodawca nadał Radzie Ministrów w stosunku do określonej grupy osób. Usługa nieodpłatnego wstępu związana jest zatem z prowadzeniem przedsiębiorstwa, bowiem udzielana jest tylko w zakresie wstępu do tego obiektu. Biorąc pod uwagę powyższe przyjmuje się, iż nieodpłatny wstęp do muzeum jest związany z prowadzeniem przedsiębiorstwa, co wyklucza zastosowanie wobec tej czynności przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na brak przesłanki w nim wymienionej, a co się z tym wiąże także konieczność opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, że w przedstawionej we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie ma obowiązku ani opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jak również ?odprowadzenia? podatku z tytułu nieodpłatnych świadczeń w zakresie wstępu do muzeum. Opodatkowaniu tym podatkiem nie podlega zatem zarówno nieodpłatny wstęp na wystawę stałą, który Wnioskodawca udostępnia przez jeden dzień tygodnia zgodnie z przepisami ustawy o muzeach, jak również bezpłatny wstęp udostępniony określonej grupie osób wskazanej w rozporządzeniu Rady Ministrów. Z tych też względów Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczania tego podatku w oparciu o dokonywane przez siebie ?podliczenia? osób korzystających z ww. udogodnień.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.