Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonywane nieodpłatne wydania towarów, (...)

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonywane nieodpłatne wydania towarów, których jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) nie przekracza 10 zł, nie stanowią dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów, których jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) nie przekracza 10 zł - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 10 października 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów, których jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) nie przekracza 10 zł.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na produkcji i sprzedaży śniadaniowych płatków zbożowych oraz śniadaniowych płatków zbożowych w formie batonika.

W związku z prowadzonymi akcjami marketingowymi Spółka nieodpłatnie przekazuje towary na cele związane z działalnością gospodarczą. Towary te przekazane są nieodpłatnie podmiotom zajmującym się sprzedażą detaliczną lub hurtową produktów produkowanych przez Spółkę lub też podmiotom, które odpowiedzialne są za promocję i reklamę produktów Spółki (np. agencje reklamowe, wydawnictwa, organizatorzy imprez masowych). Jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) pojedynczego opodatkowania detalicznego (jednostki opakowania, która jest przeznaczona dla ostatecznego klienta, np. batonik, paczka, inne pojedyncze opakowanie) przekazywanych towarów nie przekracza 10 zł. W ramach przekazań Spółka może jednorazowo wydać dla jednego podmiotu większą ilość towarów w opakowaniu zbiorczym, np.: karton zbiorczy, paleta, warstwa palety.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonywane nieodpłatne wydania towarów, których jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) nie przekracza 10 zł, nie stanowią dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy dokonuje nieodpłatnego przekazania produkowanych i sprzedawanych przez siebie towarów na cele marketingowe, a jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza kwoty 10 zł, wydania te stanowią przekazanie prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak obowiązku naliczania VAT na przedmiotowych wydaniach będzie miał zastosowanie także w przypadku, gdy w jego ramach dla jednego podmiotu zostanie przekazana większa ilość takich towarów.

Spółka cytując art. 7 ust. 2, 3 i 4 ustawy o VAT, wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega przekazanie towarów, których cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość (w skali roku) mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. W takiej sytuacji, jeżeli wartość przekazanego towaru przekroczy 100 zł, podatnik będzie miał obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W ocenie Spółki z powyższego wynika, iż wydania towarów o wartości równej lub mniejszej niż 10 zł nie powinny podlegać opodatkowaniu nawet, gdy łączna wartość towarów wydanych jednej osobie przekracza 100 zł. Przemawiają za tym wskazane poniżej argumenty.

Analiza językowa przepisu ust. 7 art. 4 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy, nie pozwala na stwierdzenie, iż zamiarem ustawodawcy było połączenie obu dyspozycji i tym samym określenie prezentów o małej wartości poprzez dwie przesłanki, których łączne wypełnienie pozwala na zdefiniowanie prezentu jako prezentu małej wartości. Ustawodawca, zmierzając bowiem do ustalenia kilku przesłanek wspólnie będących warunkiem zastosowania danej regulacji używa do tego celu odpowiednich łączników albo słowa ?łącznie? lub jego synonimów. Przykładowo powołano art. 47 ust. 1 ustawy o VAT, który określa ?(?) jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki (...)?.

W art. 7 ustawy o VAT takie stwierdzenia nie zostały użyte. Oznacza to, że literalne brzmienie analizowanego przepisu prowadzi do wniosku, iż wskazanych przesłanek nie należy rozpatrywać łącznie jako części składowych jednego warunku wyłączenia dokonywanych wydań z opodatkowania VAT.

Analiza celowościowa przepisu, w ocenie Wnioskodawcy, wskazuje, iż intencją ustawodawcy wprowadzającego do obowiązującego porządku prawnego analizowanej regulacji było określenie sytuacji, w których brak będzie obowiązku samonaliczania VAT wyłącznie z uwagi na niewielką wartość dokonywanych wydań. W ocenie Spółki ustawodawca dokonał w tym zakresie wyodrębnienia dwóch niezależnych od siebie sytuacji, których wystąpienie uprawnia podatnika do nieopodatkowywania dokonanych wydań. Brak obowiązku naliczania VAT dotyczy zatem następujących wydań dokonywanych nieodpłatnie:


  • wydania o łącznej wartości do 100 zł w skali roku - na rzecz jednego podmiotu (zgodnie z prowadzoną ewidencją) lub
  • wydania o jednostkowej wartości nieprzekraczającej 10 zł - bez względu na łączną kwotę wydań takich towarów dokonanych w danym roku na rzecz konkretnego podmiotu.


Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań. Wnioskodawca uznaje, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Uwzględniając powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy cena jednostkowa nabycia, a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, towarów wydawanych nieodpłatnie na cele marketingowe nie będzie przekraczała 10 zł, wówczas Spółka nie będzie obowiązana do samonaliczania podatku VAT z tytułu darowizny towarów. Ponadto, zasada ta będzie miała zastosowanie także w sytuacji, gdy dla jednego podmiotu przekazana zostanie większa ilość towarów, nawet jeżeli łączna wartość towarów wydanych temu podmiotowi przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 100 zł. Jedynym bowiem warunkiem braku opodatkowania w analizowanym stanie faktycznym będzie wyłącznie fakt, że wydawane przez Spółkę towary są towarami o określonej wartości jednostkowej (równej bądź mniejszej niż 10 zł).

Powyższe wynika z literalnej i celowościowej wykładni art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT oraz znajduje potwierdzenie w poglądach doktryny i praktyce Ministerstwa Finansów, przy czym:


  • nie ma znaczenia rodzaj podmiotu otrzymującego prezent o małej wartości - nie jest istotne czy prezent otrzymuje osoba fizyczna, osoba prawna, czy inny podmiot np. fundacja (interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2009 r. sygn. IPPP2/443-510/09-2/AS);
  • w odniesieniu do prezentów o małej wartości (jak i przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz próbek) nie będzie miał znaczenia cel dokonywanego przekazania - każde zatem ich przekazanie, zarówno na cele związane, jak i niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwem nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT (interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. IPPP2/443-1721/08-7/AZ/KOM).


Końcowo Spółka wskazuje na stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-898/10-4/SM). W tej interpretacji wskazano, że: ?z uwagi na powyższe, bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł) oraz status tego podmiotu (np. organizacje pożytku publicznego czy NZOZ), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.?


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:


  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.


Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ww. ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:


  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.


Z powyższego wynika, iż dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:


  1. podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,
  2. podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.


Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia. Jak również opodatkowaniem nie są objęte czynności nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, w związku z prowadzonymi akcjami marketingowymi, nieodpłatnie przekazuje towary na cele związane z działalnością gospodarczą. Towary te przekazane są nieodpłatnie podmiotom zajmującym się sprzedażą detaliczną lub hurtową produktów produkowanych przez Spółkę lub też podmiotom, które odpowiedzialne są za promocję i reklamę produktów Spółki (np. agencje reklamowe, wydawnictwa, organizatorzy imprez masowych). Jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) pojedynczego opodatkowania detalicznego (jednostki opakowania, która jest przeznaczona dla ostatecznego klienta, np. batonik, paczka, inne pojedyncze opakowanie) przekazywanych towarów nie przekracza 10 zł. W ramach przekazań Spółka może jednorazowo wydać dla jednego podmiotu większą ilość towarów w opakowaniu zbiorczym, np.: karton zbiorczy, paleta, warstwa palety.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) pojedynczego opakowania detalicznego (jednostki opakowania) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie jest uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika