Zwolnienie od podatku środków otrzymanych od pierwotnego zbywcy wierzytelności z tytułu wypłaty (...)

Zwolnienie od podatku środków otrzymanych od pierwotnego zbywcy wierzytelności z tytułu wypłaty kwoty uzyskanego odszkodowania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku środków otrzymanych od pierwotnego zbywcy wierzytelności z tytułu wypłaty kwoty uzyskanego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 27 października 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku środków otrzymanych od pierwotnego zbywcy wierzytelności z tytułu wypłaty kwoty uzyskanego odszkodowania.


W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzania nieruchomościami, co do zasady nie zajmuje się obrotem wierzytelnościami ani też ściąganiem długów. Do Wnioskodawcy zgłosił się kontrahent, osoba nie prowadząca działalności gospodarczej, który zaproponował sprzedaż wierzytelności nabytej na podstawie umowy z inną osobą fizyczną również nie prowadzącą działalności gospodarczej. Wierzytelność została nabyta za cenę kosztów poniesionych przez kontrahenta, od czynności nabycia Wnioskodawca dokonał zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Wierzytelność oparta była na znacznym stopniu ryzyka i polegała na odstąpieniu prawa zwrotu nieruchomości przejętej przez Skarb Państwa, bez podstawy prawnej. Wierzytelność oparta była o zasadę że nabywca nabędzie od zbywcy po przeprowadzeniu przez niego postępowań sądowych bądź to zwrot nieruchomości bądź to odszkodowania za ww. nieruchomość. Wartość ww. wierzytelności nie była oszacowana i była uzależniona od ostatecznego wyniku postępowania o zwrot. W tym stanie rzeczy powstaje następujące pytanie czy w przypadku gdy zostanie zasądzone odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość, które przekroczy koszt nabycia wierzytelności powstają skutki podatkowe podatku VAT.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy przedsiębiorca, podatnik podatku VAT jest zobligowany do zapłaty podatku od środków jakie pozyska z tytułu wypłaty na jego rzecz przez pierwotnego beneficjenta (pierwotnego zbywcę wierzytelności) kwoty uzyskanego odszkodowania. Przelew ten nastąpić powinien w wyniku wykonania umowy cesji wierzytelności.


Zdaniem Wnioskodawcy, opisana czynność mieści się w katalogu zwolnień od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy VAT (Sekcja J ex 65-67). Natomiast środki pozyskane z otrzymanego odszkodowania stają się przychodem podatnika podlegającym opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Z powyższego wynika zatem, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Przez świadczenie to należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto aby zaistniałe świadczenie uznać za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezbędne jest występowanie odpłatności za to świadczenie.

Ze złożonego wniosku wynika, że osoba nie prowadząca działalności gospodarczej zaproponowała Wnioskodawcy sprzedaż wierzytelności nabytej na podstawie umowy z inną osoba fizyczną również nie prowadzącą działalności gospodarczej. Wierzytelność została nabyta za cenę kosztów poniesionych przez kontrahenta, od czynności nabycia dokonano zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Wierzytelność oparta była na znacznym stopniu ryzyka i polegała na odstąpieniu prawa zwrotu nieruchomości przejętej przez Skarb Państwa, bez podstawy prawnej. Wierzytelność oparta była o zasadę, że nabywca nabędzie od zbywcy po przeprowadzeniu przez niego postępowań sądowych bądź to zwrot nieruchomości bądź to odszkodowania za ww. nieruchomość. Wartość ww. wierzytelności nie była oszacowana i była uzależniona od ostatecznego wyniku postępowania o zwrot. W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem czy jest zobligowany do zapłaty podatku od środków jakie pozyska z tytułu wypłaty na jego rzecz przez pierwotnego beneficjenta (pierwotnego zbywcę wierzytelności) kwoty uzyskanego odszkodowania. Przelew ten nastąpić powinien w wyniku wykonania umowy cesji wierzytelności.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że otrzymana od pierwotnego zbywcy wierzytelności - w wyniku wykonania umowy cesji - należność w postaci kwoty uzyskanego odszkodowania, nie będzie stanowiła należności za świadczenie usługi na rzecz wskazanego podmiotu, wobec czego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tych też względów, pomijając nawet to, że z dniem 1 stycznia 2011 r. uchylony został załącznik nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, za nieprawidłowe należało uznać stanowisko, że czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Końcowo wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem złożonego zapytania. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym, jak również we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszcz, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika