Czy w odniesieniu do odpłatnego zbycia prawa własności jednej z działek, będącej częścią posiadanego (...)

Czy w odniesieniu do odpłatnego zbycia prawa własności jednej z działek, będącej częścią posiadanego przez Pana gruntu, wchodzącego w skład majątku prywatnego działa Pan, jako podatnik podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismami z dnia 29 kwietnia i 22 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 23 lutego 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony pismami z dnia 29 kwietnia i 22 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W dniu 27 grudnia 2006 r. aktem notarialnym nabył Pan wraz z żoną oraz czterema innymi osobami działkę rolną niezabudowaną o powierzchni 1,8215 ha do majątku wspólnego. Udziały na przedmiotowej działce przedstawiały się następująco: 415/1000 części otrzymało jedno małżeństwo, 85/1000 części otrzymało drugie małżeństwo oraz 500/1000 części otrzymał Pan wraz z żoną. Następnie aktem notarialnym - umowy przeniesienia stał się Pan współwłaścicielem działki o wyżej wspomnianych udziałach. Kolejnym aktem notarialnym nastąpiło zniesienie współwłasności nieruchomości i przedmiotowa działka została podzielona na dwie oddzielne działki. Połowę przedmiotowej działki o powierzchni 0,9108 ha otrzymał Pan wraz z żoną. Obecnie zamierza Pan na swojej działce rozpocząć budowę domu. Z uwagi na spłatę zaciągniętego kredytu na kupno działki planuje Pan podzielić swoją działkę na mniejsze 3-4 działki i sprzedać jedną z nich. Fundusze ze sprzedaży działki zostałyby przeznaczone na spłatę wyżej wspomnianego kredytu oraz budowę domu. W przypadku, gdyby kwota okazała się niewystarczająca sprzedałby Pan kolejną z wyodrębnionych działek.

W pismach uzupełniających do wniosku oświadczył Pan, iż grunt został nabyty do majątku prywatnego, celem wybudowania na działce domu zaspakajającego potrzeby rodziny, bez zamiaru dalszej odsprzedaży. Jednocześnie wskazał Pan, iż grunt od momentu zakupu nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rolniczej, grunt został przez Pana przystosowany do budowy domu dla potrzeb własnych. Ponadto oświadczył Pan, iż w przeszłości nie nabywał Pan ani nie zbywał nieruchomości.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie...


Czy w odniesieniu do odpłatnego zbycia prawa własności jednej z działek, będącej częścią posiadanego przez Pana gruntu, wchodzącego w skład majątku prywatnego działa Pan, jako podatnik podatku od towarów i usług...


Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie prawa własności gruntu w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazuje Pan, iż w związku z przystąpieniem Polski z dniem 1 maja 2004 roku do Unii Europejskiej regulacja prawna w dziedzinie podatku od towarów i usług jest regulacją dwutorową. Z jednej strony kształtowana jest przez przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, z drugiej przez przepisy prawa wspólnotowego VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/38S7EWG), zastąpionej z dniem 1 stycznia 2007 roku przez Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej, przy czym podstawową zasadą prawa wspólnotowego, wypracowaną w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, jest zasada nadrzędności, która przewiduje iż prawo wspólnotowe (pierwotne jak i wtórne) stosowane będzie przed prawem krajowym.

Z unormowań ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, że obrót nieruchomościami gruntowymi co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Grunty są bowiem towarem- według dyspozycji art. 2 ust. 6 wskazanej ustawy, a z mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Czynności te są opodatkowane jednakże tylko wtedy, gdy dokonują ich podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym działalność gospodarcza, jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Prawo unijne wskazuje zatem, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

W wyroku z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sprzedaż przez osoby fizyczne działek, nawet dokonana kilkukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług dopóki nie jest czynnością wykonaną w ramach działalności gospodarczej. To konkretne okoliczności decydują o tym, czy określony podmiot w odniesieniu do danej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Opierając się na analizie definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tj. w zakresie działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód.

W przypadku sprzedaży działek podatnikiem tego podatku będzie więc - zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego - podmiot, który dokonuje sprzedaży, choćby jednorazowo i działa niezależnie jako handlowiec, przy czym w przypadku handlu związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu sprzedawanej następnie rzeczy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji sprzedaży działki, nie wskazują na zamiar wykonania ich w sposób częstotliwy (powtarzający się) i zarobkowy. Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego nieruchomość gruntowa (działka gruntowa o pow. 0,9108 ha) została nabyta do majątku prywatnego celem wybudowania na niej domu, bez zamiaru jej odsprzedaży, czy też prowadzenia na niej działalności gospodarczej. Od momentu zakupu do chwili obecnej nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia na niej działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Obecnie zamierza Pan na swojej działce rozpocząć budowę domu. Z uwagi na spłatę zaciągniętego kredytu na kupno działki planuje Pan podzielić swoją działkę na mniejsze 3-4 działki i sprzedać jedną z nich. Fundusze ze sprzedaży działki zostałyby przeznaczone na spłatę wyżej wspomnianego kredytu oraz budowę domu. Jednocześnie oświadczył Pan w piśmie z dnia 27 kwietnia 2009 r., iż w przeszłości nie nabywał Pan ani nie zbywał żadnych nieruchomości.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Planowana sprzedaż nie będzie miała bowiem charakteru komercyjnego.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działki będzie Pan działał w charakterze handlowca.

Nie można bowiem stwierdzić, że nabyto grunt w celu dalszej odsprzedaży. Dokonując sprzedaży działki będzie Pan korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym dokonując sprzedaży działki nie będzie działał Pan jako podatnik podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Referencje

I FPS 3/07, wyrok składu 7 sędziów NSA

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika