Jaką stawkę podatku VAT Spółka powinna zastosować do sprzedaży prawa własności działek objętych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży praw własności nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, w formie aktu notarialnego, dokonała sprzedaży prawa własności nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi jedną księgę wieczystą o numerze KW ..., składającej się z dwóch działek (niezabudowanej nr 458/20, znajdującej się na terenie przeznaczonym wg obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pod funkcję przemysłowo-produkcyjną i zabudowanej ? nr 458/21- budynkami użytkowymi i budowlami, których budowa została zakończona w 1991 r., a Jednostka nabyła je w 1999 r. jako towary używane, zwolnione od podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT Spółka powinna zastosować do sprzedaży prawa własności działek objętych księgą wieczystą KW ... tj. czy mając na uwadze fakt, iż działki te objęte są jedną księgą wieczystą, ich sprzedaż powinna zostać potraktowana łącznie i opodatkowana tą samą stawką podatku VAT, czy też ? mając na uwadze fakt, iż działki te zostały wyodrębnione geodezyjnie, ich sprzedaż powinna zostać potraktowana odrębnie i opodatkowana stawką podatku VAT właściwą dla każdej z nich...

Zdaniem wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży prawa własności dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działek objętych jedną księgą wieczystą, stawka podatku VAT właściwa dla opodatkowania tej czynności podatkiem VAT powinna być ustalona odrębnie dla każdej z tych działek, w efekcie:

1. sprzedaż prawa własności działki nr 458/20 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%,
2. sprzedaż prawa własności działki nr 458/21 podlega zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nim przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawą opodatkowania ? w myśl art. 29 ust. 1 tejże ustawy ? jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków albo budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Analiza wskazanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż zwolnienie, o którym mowa wyżej jest wyjątkiem (jednym z wyjątków) od generalnej reguły opodatkowania sprzedaży wg stawki 22% i nie może być rozszerzone na całą nieruchomość objętą jedną księgą wieczystą, która stanowi przedmiot transakcji lecz winny być przyporządkowane jedynie do konkretnej działki, na której posadowiony jest budynek (budowla), który w chwili sprzedaży podlega temu zwolnieniu.

Z powyższego wynika, że w przypadku zbycia prawa własności dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działek objętych jedną księgą wieczystą, zbycie to na gruncie przepisów podatkowych, należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek.

W związku z tym, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dostawa budynków (budowli) posadowionych na działce nr 458/21, korzysta ? na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to zwolniona od tego podatku jest transakcja zbycia gruntu zabudowanego tymi budynkami/budowlami. Natomiast sprzedaż działki o numerze 458/20 tj. działki niezabudowanej, przeznaczonej na cele inne niż rolne, podlega opodatkowaniu podstawową tj. 22% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.