Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania nieruchomości - stawka podatku

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania dwóch zabudowanych działek objętych jedną księgą wieczystą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, w formie aktu notarialnego, dokonała sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi jedną księgę wieczystą oznaczoną numerem KW ..., składającej się z dwóch działek o numerach - zabudowanych budynkami i budowlami. Prawo wieczystego użytkowania przedmiotowych działek Jednostka nabyła w 1998 r. wraz z prawem własności wybudowanych na nich w 1991 r. budynków i budowli, nabytych jako towary używane, zwolnione od podatku VAT. Po nabyciu ww. praw wieczystego użytkowania, na działkach tych Spółka zrealizowała inwestycje, które zostały zakończone w 2002 r. W związku z realizacją tych inwestycji przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług służących tym inwestycjom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT Spółka powinna zastosować do sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek objętych księgą wieczystą KW ... tj. czy mając na uwadze fakt, iż działki te objęte są jedną księgą wieczystą, sprzedaż prawa ich wieczystego użytkowania powinna zostać potraktowana łącznie, czy też ? mając na uwadze fakt, iż działki te zostały wyodrębnione geodezyjnie, ich sprzedaż powinna zostać potraktowana odrębnie...

Zdaniem wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działek objętych jedną księgą wieczystą, stawka podatku VAT właściwa dla opodatkowania tej czynności powinna zostać ustalona odrębnie dla każdej z tych działek, w efekcie:

1. dla ustalenia proporcji właściwej dla opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki nr należy wziąć pod uwagę wyłącznie budynki i budowle znajdujące się na tej działce.
2. dla ustalenia proporcji właściwej dla opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki nr należy wziąć pod uwagę wyłącznie budynki i budowle znajdujące się na tej działce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nim przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawą opodatkowania ? w myśl art. 29 ust. 1 tejże ustawy ? jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków albo budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Analiza wskazanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż zwolnienie, o którym mowa wyżej jest wyjątkiem (jednym z wyjątków) od generalnej reguły opodatkowania sprzedaży wg stawki 22% i nie może być rozszerzone na całą nieruchomość objętą jedną księgą wieczystą, która stanowi przedmiot transakcji lecz winno być przyporządkowane jedynie do konkretnej działki, na której posadowiony jest budynek (budowla), który w chwili sprzedaży podlega temu zwolnieniu.

Z powyższego wynika, że w przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu (dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działek objętych jedną księgą wieczystą), zbycie to na gruncie przepisów podatkowych, należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek. W konsekwencji, jak słusznie wskazano w złożonym wniosku, w celu ustalenia stawek podatku właściwych dla opodatkowania sprzedaży praw wieczystego użytkowania ww. działek każdorazowo należy wziąć pod uwagę budynki i budowle znajdujące się jedynie na danej działce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.