Ustalenie podstawy opodatkowania przy przekazaniu samochodu na cele osobiste podatnika.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2009 roku został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy przekazaniu samochodu na cele osobiste podatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 2003 r. zakupił samochód ciężarowy marki Skoda Octavia dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i ujął w ewidencji środków trwałych prowadzonej firmy transportowej. Od zakupionego samochodu został odliczony podatek od towarów i usług. Z dniem 28 lutego 2009 roku firma uległa likwidacji. W dniu 26 lutego 2009 roku samochód ten na podstawie faktury wewnętrznej został przekazany na cele osobiste podatnika. Wartość pojazdu przyjęto na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę pojazdów samochodowych biegłego sądowego na dzień przekazania samochodu według cen rynkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo została ustalona podstawa opodatkowania przyjmując cenę rynkową samochodu z dnia przekazania na cele osobiste podatnika...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku przekazania na cele osobiste podatnika podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów określona w momencie dostawy tych towarów. W ocenie Wnioskodawcy jest to wartość dostawy samochodu w momencie przekazania na cele osobiste podatnika, czyli wartość rynkowa z dnia przekazania. Faktura wewnętrzna została wystawiona wg ceny rynkowej ustalonej przez rzeczoznawcę pojazdów samochodowych ? biegłego sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?)

Natomiast stosownie do postanowień zawartych w art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części.

Z powołanego wyżej przepisu wynika zatem, iż obowiązek opodatkowania czynności przekazania towarów dotyczy takich towarów, w odniesieniu do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i uzależniony jest od tego na jaki cel takie przekazanie nastąpiło.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż samochód, który przekazał Pan na cele osobiste, stanowi majątek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. W niniejszej sprawie dokonał Pan także odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego samochodu, przyjęto więc, iż przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego. Zatem przekazanie tego samochodu stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5.

Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei z brzmienia art. 29 ust. 10 cyt. ustawy, wynika, iż w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż w przypadku towarów przekazanych na cele osobiste podatnika podstawą opodatkowania jest cena nabycia tego towaru bądź koszt wytworzenia określona w momencie dostawy tego towaru, tj. w momencie przekazania towaru na cele nie związane z prowadzoną działalnością. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest cena nabycia towaru (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym dochodzi do jego przekazania.

Reasumując, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i powyższej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w sytuacji przekazania przez Pana samochodu, podstawę opodatkowania stanowi cena nabycia towaru skorygowana na dzień przekazania, bowiem wg art. 29 ust. 10 cyt ustawy, jest to cena nabycia określona w dniu dostawy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.