Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT w całości, w tym w zakresie dotyczącym retrospektywnych (...)

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT w całości, w tym w zakresie dotyczącym retrospektywnych kosztów sprzedaży (bonusy, premie) z faktur otrzymywanych od kontrahenta?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 18 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 29 marca 2010 roku został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na produkcji konserw rybnych pod marką ?K.?. W dniu 29 września 2009 roku Wnioskodawca podpisał umowę współpracy dotyczącą zakupu przez kontrahenta produktów, a następnie ich sprzedaży na terenie całego kraju. W ramach zawartej umowy kontrahent zobowiązał się do nabywania towarów i świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy, mających na celu wspomaganie sprzedaży jego produktów. Wnioskodawca zaś zobowiązał się do zapewnienia kontrahentowi dostępności produktów i do zapłaty wynagrodzenia za świadczenie usług. Wynagrodzenie wypłacane na rzecz kontrahenta za świadczone usługi kalkulowane jest w oparciu o mechanizm metody ?koszt plus?, która polega na ustaleniu wynagrodzenia w oparciu o koszty poniesione przez kontrahenta powiększone o marżę. W uzupełnieniu z dnia 18 czerwca 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż wyszczególnienie poniesionych kosztów obejmuje:


  1. uzasadnioną część poniesionych retrospektywnych kosztów sprzedaży, takich jak bonusy, premie, opłaty za transport redystrybucyjny, wynikających z faktur i not otrzymanych przez kontrahenta od swoich dalszych kontrahentów (stanowi to około 30% całości poniesionych przez kontrahenta kosztów związanych ze świadczoną usługą);
  2. poniesione koszty trade marketingu - zlecane podmiotom trzecim usługi wsparcia w zakresie wprowadzenia towarów do kontrahentów, organizowania akcji promocyjnych oraz pozostałe działania w zakresie trade marketingu (stanowi to około 45% całości poniesionych przez kontrahenta kosztów związanych ze świadczoną usługą);
  3. uzasadnioną część poniesionych kosztów funkcjonowania działu sprzedaży, działu obsługi klienta, działu windykacji, itp. (stanowi to około 25% całości poniesionych przez kontrahenta kosztów związanych ze świadczoną usługą).


Obciążenie Wnioskodawcy przez kontrahenta następuje poprzez wystawienie faktur VAT, na których osobno wyszczególnione zostały wszystkie wyżej wymienione elementy. Doliczony do nich jest podatek VAT wg stawki 22%. Ponieważ wydatki z powyższego tytułu są w całości związane ze sprzedażą opodatkowaną, to podatek VAT z ww. faktur Wnioskodawca traktuje jako podatek naliczony podlegający odliczeniu od podatku należnego z tytułu sprzedaży.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT w całości, w tym w zakresie dotyczącym retrospektywnych kosztów sprzedaży (bonusy, premie) z faktur otrzymywanych od kontrahenta...


Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje pełne prawo do uznania kwoty podatku z ww. faktur za podatek naliczony podlegający rozliczeniu z podatkiem należnym. Wydatki z powyższego tytułu w całości związane są ze sprzedażą opodatkowaną i stanowią część wynagrodzenia należnego kontrahentowi za wykonaną na rzecz Wnioskodawcy usługę.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Z powyższego wynika, ze ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że ?świadczenie usług? oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartych umów wypłaca kontrahentowi wynagrodzenie w zamian za świadczone na jego rzecz usługi, mające na celu wspomaganie sprzedaży produktów. Świadczone usługi obejmują: organizowanie transportu redystrybucyjnego, akcje promocyjne, pozostałe działania z zakresu trade marketingu oraz funkcjonowanie działu: sprzedaży, obsługi klienta, windykacji. Kontrahent wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT, w których opodatkowuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, na które składają się ww. działania.

Stwierdzić zatem należy, że o ile wynikające z zawartych umów handlowych czynności (obejmujące wyżej wymienione działania) są rzeczywiście wykonywane przez odbiorcę i mają wpływ na wypłatę wynagrodzenia, to powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Świadczący usługę, o ile jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem w zakresie tego podatku, jest zobowiązany do udokumentowania przedmiotowej usługi fakturą VAT wystawioną na rzecz Wnioskodawcy.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku oraz wyżej przytoczone przepisy prawa wskazać należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez kontrahenta dokumentujących wykonanie świadczonych usług, w zakresie w jakim związane są one ze sprzedażą opodatkowaną, jeśli nie wystąpią inne ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Referencje

IPPP1-443-1118/10-2/IGo, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika