Sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli nie jest dokonywana (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W lipcu 1999 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną do majątku wspólnego niezabudowaną działkę gruntu rolnego nr 32/3 o pow. 0,30 ha położoną w B., gmina P. We wrześniu 1999 r. dokupił jeszcze dwie niezabudowane działki gruntu rolnego, przylegające do zakupionej wcześniej działki, tj. działkę nr 32/4 o pow. 1,48 ha i działkę 32/1 o pow. 1,51 ha. Zakupione działki utworzyły jedną, atrakcyjną działkę rolną, którą Wnioskodawca przeznaczył na własne potrzeby. Rada Gminy uchwałą z dnia 10 sierpnia 2005 r. zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w świetle którego ww. działki straciły swój rolny charakter. I tak, wg tego planu działka nr 32/3 została przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną, a teren działek 32/1 i 32/4 został odpowiednio podzielony i przeznaczony pod zabudowę jednorodzinną, zasilenie stref źródliskowych i pas drogi oraz ulicy. Wnioskodawca zaznaczył, że nowy plan zagospodarowania przestrzennego, a tym samym zmiana charakteru zakupionych działek nastąpiła z urzędu. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań, mających na celu zmianę przeznaczenia działek, ponieważ nie był zainteresowany zmianą ich charakteru. W związku ze zmianą przeznaczenia gruntów, działki straciły dla Wnioskodawcy dotychczasowe znaczenie. Z tej przyczyny postanowił je sprzedać. Jednak dość znaczny rozmiar działek budowlanych utrudnił ich zbycie, dlatego Wnioskodawca zamierza podzielić działki na mniejsze i w miarę możliwości je sprzedawać.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabył przedmiotowe grunty z zamiarem wykorzystywania ich do zaspokojenia potrzeb osobistych i rodzinnych, z zamiarem wybudowania na tych działkach, które utworzyły zwartą całość, zabudowy o charakterze mieszkalno-siedliskowym. Zamiarem Wnioskodawcy było również prowadzenie w przyszłości (na emeryturze) ekologicznych upraw dla własnych potrzeb. Dodatkowym celem nabycia tych działek była chęć powiększenia majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony, który w przyszłości mogłyby odziedziczyć ich dzieci.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż od momentu nabycia działki były wykorzystywane w celach rekreacyjnych, działki te nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, w tym rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca oświadczył, iż nigdy nie był rolnikiem, w tym również w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, ponieważ nie dokonywał dostaw produktów rolnych, pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczenia usług rolniczych.

Dodatkowo Wnioskodawca poinformował, że nigdy ani on, ani jego żona nie byli handlowcami, zajmującymi się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nadmienił, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie importu, eksportu warzyw oraz stacji paliw, które nie mają nic wspólnego z obrotem nieruchomościami, a przedmiotowe działki nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, ponieważ stanowiły Jego majątek osobisty i żony. Powodem sprzedaży powyższych nieruchomości było przekształcenie charakteru zakupionych gruntów z rolnego na budowlany oraz wydzielenie pasa drogi i ulicy. Uchwalenie nowych planów zagospodarowania przestrzennego pozbawiło działki walorów, które były przesłankami ich nabycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając ww. działki, Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując dostawy prywatnego majątku w warunkach wskazujących, iż czynności te nie będą kontynuowane i nie mają zorganizowanego charakteru, a grunt ten nie był nabywany w celu zbycia ? czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia jest w tym przypadku, czy grunty będą sprzedawane jednemu, czy wielu nabywcom.

W interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2009 r. znak ITPP1/443-322/09/IK oceniono stanowisko Wnioskodawcy jako nieprawidłowe, przyjmując, że dostawę nieruchomości gruntowych, uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jako podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięciu naruszenia prawa, Wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 732/09 Sąd uchylił zaskarżoną interpretację. W wyroku tym, Sąd uwzględnił wskazane przez Naczelny Sąd Administracyjny kryteria ustalania, czy dana działalność jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sąd wskazał, że z opisanych okoliczności faktycznych organ podatkowy wywiódł błędną konkluzję, iż sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sąd stwierdził, że nie można Wnioskodawcy przypisać zamiaru zbycia nieruchomości w momencie jej nabycia, ponieważ zakup nieruchomości nie był dokonywany w celu ich dalszej odsprzedaży. Sąd również zaznaczył, iż o opodatkowaniu przedmiotowej dostawy nie może przesądzić okoliczność, iż Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości na działki. Decyzja o podziale działki na mniejsze i ich sprzedaży była skutkiem zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, a nie przyczyną dokonania tej zmiany. To zaś świadczy o braku zamiaru zbycia przedmiotowego gruntu w momencie jego nabycia.

W dniu 29 marca 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 732/09, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? uwzględniając rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 732/09 ? stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.