Brak obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych wchodzących w skład majątku osobistego.

Brak obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych wchodzących w skład majątku osobistego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2010 r. (data wpływu 16 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych wchodzących w skład majątku osobistego ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 16 kwietnia 2010 roku został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych wchodzących w skład majątku osobistego.


W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W 1999 r. otrzymał Pan wraz z żoną w drodze darowizny od siostry i jej męża działkę rolną o powierzchni 1,1537 ha. Zamierzał Pan wraz z żoną wykorzystać działkę na budowę domu w ramach siedliska rolniczego. Nigdy nie prowadził Pan, ani żona działalności gospodarczej, w tym rolniczej, działalność taka nie jest i nie będzie prowadza w przyszłości. Zarówno Pan, jak i żona byli i są zatrudnieni na podstawie umów o pracę. Jedynie przez ok. 1,5 roku w celu dorobienia do pensji, świadczył Pan usługi taxi osobowego. W 2008 roku uzyskano pozwolenie na budowę i budowę tę rozpoczęto. Z uwagi na stan majątkowy, w celu kontynuacji budowy domu, zaszła konieczność podziału działki na pięć mniejszych działek budowlanych (piąta działka budowlana to działka Pana i żony z budową domu w toku). Pierwsza sprzedaż działki nastąpiła w kwietniu 2010 roku, kolejne trzy działki zamierza Pan sprzedać po znalezieniu osób zainteresowanych ich nabyciem.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy transakcje zbycia czterech działek budowlanych (jedna już dokonana i trzy planowane) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...


Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe transakcje nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W opisanej sytuacji dojdzie do zbycia majątku osobistego. Ponadto grunt nabyto w drodze darowizny, a sam fakt zbycia części majątku osobistego nie może rodzić obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży tej części majątku. Zatem ? z punktu widzenia sposobu nabycia własności, jak i daty tego nabycia (w kontekście daty podziału i zbycia części z nich) ? należy wykluczyć zamiar prowadzenia działalności gospodarczej. Podkreśla Pan, że wraz z żoną nigdy nie mieli i nie mają zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na handlu nieruchomościami. Nigdy też nie prowadzili jakiejkolwiek działalności gospodarczej, poza krótkotrwałym prowadzeniem usług transportu osobowego. Jak Pan wskazuje, cechą działalności gospodarczej jest planowane działanie zmierzające do uzyskania zysku z podjętych działań oraz ponoszenie kosztów związanych z podjętymi czynnościami. Jak podnosi Pan, klasycznym działaniem jest zakup towaru w jego odsprzedaży z zyskiem. W Pana ocenie, nie sposób mówić o zamiarze sprzedaży przedmiotowego gruntu w dacie jego nabycia, skoro nabycie to nastąpiło w drodze darowizny od rodziny. W takiej sytuacji nie występują cechy skutkujące uznaniem określonych czynności za prowadzenie działalności gospodarczej. Podkreśla Pan, że w przypadku obciążenia podatkiem od towarów i usług od sprzedaży opisanych nieruchomości naruszona zostanie zasada potrącalności podatku. Przy nabyciu wskazanej działki nie posiadał Pan prawa do odliczenia podatku. Na poparcie własnego stanowiska wskazał Pan następujące wyroki sądów NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/09, WSA z dnia 5 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1236/08.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust.

1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest zatem, od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że działał Pan w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Planuje Pan bowiem sprzedaż majątku osobistego, nabytego w drodze darowizny, w celu budowy domu. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie nie pozwala na uznanie Pana za podatnika w zakresie tych czynności.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu działał Pan w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył Pan grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego nie wykorzystywanego w działalności gospodarczej (w tym rolniczej). Sprzedając grunt korzysta Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie nadmienia się, iż interpretacja nie wywrze skutków prawnych w przypadku ustalenia w ewentualnym postępowaniu podatkowym odmiennego od przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.


Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Referencje

II FPS 3/09, uchwała składu 7 sędziów NSA

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika