Czynności w zakresie zapewnienia stałego dostępu i możliwości sprzedaży asortymentu tytoniowego (...)

Czynności w zakresie zapewnienia stałego dostępu i możliwości sprzedaży asortymentu tytoniowego spółki, eksponowania towarów, bieżącego monitorowania popytów stanowią świadczenie usług za wynagrodzeniem. W konsekwencji spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku naliczonego w fakturze za odpłatne świadczenie usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania podejmowanych czynności za świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania podejmowanych czynności za świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. sprzedaż hurtowa wyrobów tytoniowych. W dniu 1 grudnia 2007 r. została zawarta umowa handlowa, której przedmiotem jest sprzedaż na rzecz kontrahenta wyrobów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy oraz świadczenie przez kontrahenta na rzecz Spółki usług polegających na zapewnieniu stałego dostępu i możliwości sprzedaży asortymentu tytoniowego Wnioskodawcy odbiorcom detalicznym, eksponowaniu przedmiotowych towarów w celu zwiększenia sprzedaży grup towarowych, prowadzenie własnych akcji promocyjnych, bieżące monitorowanie popytu na poszczególne towary wśród odbiorców. Z tytułu świadczonych usług, po weryfikacji przez Wnioskodawcę wykonania obowiązków wynikających z umowy, w tym wykonanego obrotu, aktywności w promowaniu towarów oraz oceny ekspozycji towarów, kontrahent otrzymuje wynagrodzenie miesięczne na podstawie wystawionej faktury.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


Czy przedstawiony powyżej przedmiot umowy obejmujący usługi świadczone przez kontrahenta na rzecz Spółki jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy faktura wystawiona przez kontrahenta za opisane usługi stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego...


Zdaniem Wnioskodawcy, zakres obowiązków określonych wiążącą umową jest usługą w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług i w tej sytuacji nie ma zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym brak jest podstaw do obniżenia podatku należnego w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (czynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Zauważyć należy także, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Jednocześnie należy wskazać, iż według zapisu art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w związku z zawartą umową kontrahent Spółki świadczy na Jej rzecz usługi w zakresie zapewnienia stałego dostępu i możliwości sprzedaży asortymentu tytoniowego Spółki odbiorcom detalicznym, eksponowaniu przedmiotowych towarów w celu zwiększenia sprzedaży grup towarowych, prowadzenia własnych akcji promocyjnych, bieżącego monitorowania popytu na poszczególne towary wśród odbiorców, z tytułu których otrzymuje wynagrodzenie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że tak określone czynności stanowią świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto stosownie do treści art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Ponadto zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, w tym również w cytowanym wyżej w ust. 1 pkt 2 tego artykułu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem m.in. bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach za odpłatne świadczenie usług, w zakresie, o którym mowa w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że wydatki na ich nabycie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym oraz nie zachodzą inne wyłączenia, o których mowa w art. 88 cyt. ustawy.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w opisanym przypadku art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania, gdyż nabywane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika